Το νέο ρήγμα

Το κατάφερε και αυτό ο Ντόναλντ Τραμπ. Να τινάξει στον αέρα την παραδοσιακή «προνομιακή σχέση» μεταξύ Ηνωμένων Πολιτειών και Βρετανίας, δημιουργώντας έτσι ένα νέο ρήγμα στις διατλαντικές σχέσεις μετά τους γνωστούς διαξιφισμούς με την Ευρωπαϊκή Ενωση για τον ρόλο των χωρών – μελών της στο ΝΑΤΟ. Την ημέρα που ο παρανοϊκός ηγέτης της Βόρειας Κορέας εκτόξευε τον νέο βαλλιστικό του πύραυλο, που μπορεί να φθάσει ακόμη και στις ανατολικές ακτές των Ηνωμένων Πολιτειών, επέλεξε ο αλλοπρόσαλλος αμερικανός πρόεδρος να ασχοληθεί και πάλι με το αγαπημένο του χόμπι: να τουιτάρει κάτι προκλητικά βιντεάκια αντιισλαμικής προπαγάνδας που είχε ποστάρει νωρίτερα η πρόεδρος ενός περιθωριακού ακροδεξιού βρετανικού κόμματος που φέρει την ονομασία Βritain First, κατά το λαμπρό παράδειγμα του τραμπικού America First! Φυσικό ήταν αυτό να προκαλέσει την οργή της Τερέζα Μέι, η οποία μέσω του εκπροσώπου της δήλωσε ότι «ήταν λάθος του προέδρου να κάνει κάτι τέτοιο».

Ο Ντόναλντ Τραμπ δεν άργησε να απαντήσει με το γνωστό του ύφος, ζητώντας από την κυρία Μέι να μην ασχολείται μαζί του αλλά με την αντιμετώπιση της ριζοσπαστικής ισλαμικής τρομοκρατίας που δρα στο Ηνωμένο Βασίλειο. Μια «ωραία ατμόσφαιρα» δηλαδή μεταξύ των πιο πιστών συμμάχων ενός ιστορικού παρελθόντος. Καθώς μάλιστα γενικεύονται τώρα οι αντιδράσεις στη Βρετανία, με αποτέλεσμα να παραμένει πάντα στον αέρα η πρόσκληση που είχε απευθύνει η βρετανίδα πρωθυπουργός προς τον κ. Τραμπ, όταν πρώτη από όλους τον είχε επισκεφθεί στον Λευκό Οίκο. Ολα αυτά δείχνουν ότι ο αμερικανός πρόεδρος δεν είναι έτοιμος να εγκαταλείψει τις γνωστές ρατσιστικές του θεωρίες, αλλά συνιστούν παράλληλα και ένα ισχυρό πλήγμα στη συνοχή του δυτικού κόσμου. Τη στιγμή που η παρατεινόμενη γερμανική πολιτική κρίση έχει οδηγήσει την Ευρωπαϊκή Ενωση (που αποτελούσε το μόνο σοβαρό αντίβαρο στην ισχύ των Ηνωμένων Πολιτειών στο πλαίσιο της διατλαντικής σχέσης) σε πλήρη παράλυση.

Η μόνη ελπίδα είναι ο νέος γύρος διαβουλεύσεων στο Βερολίνο να οδηγήσει επιτέλους σε κάποια λύση αμοιβαίου συμβιβασμού, ώστε να μπορέσει να επαναλειτουργήσει αποτελεσματικά ο γαλλογερμανικός άξονας και να αξιοποιηθούν οι γνωστές προτάσεις του Εμανουέλ Μακρόν για την προώθηση ενός νέου ευρωπαϊκού σχεδίου. Διότι σήμερα είναι ίσως πιο αναγκαία παρά ποτέ η σοβαρή παρουσία της ΕΕ στη διεθνή σκηνή, καθώς μετά τα αμερικανικά τερτίπια η μεν Ρωσία έχει αναλάβει ηγετικό ρόλο στη Μέση Ανατολή, η δε Κίνα από τη μακρινή Απω Ανατολή, μέσω του νέου Δρόμου του Μεταξιού, αυξάνει συνεχώς την επιρροή της στις χώρες της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης (τη «νέα Ευρώπη» του προέδρου Μπους, αν θυμάστε), οι οποίες αισθάνονται ότι οι Δυτικοί τις έχουν εγκαταλείψει στην τύχη τους.