Από τη μια είναι τα τρία εκατομμύρια επισκέψεις στην ηλεκτρονική πλατφόρμα για το κοινωνικό μέρισμα.
Από την άλλη οι ατέλειωτες ουρές των συνταξιούχων στα ΑΤΜ των τραπεζών που ξεκίνησαν την περασμένη Τρίτη το απόγευμα όταν πληροφορήθηκαν ότι μπήκε η σύνταξη του Δεκεμβρίου και μαζί, ίσως, κάποια λίγα από τα αναδρομικά για την εισφορά υπέρ υγείας που παράνομα τους παρακρατούσε το Δημόσιο εδώ και τέσσερα χρόνια.
Μόνο θλίψη μπορεί να μας γεμίζουν αυτά τα δύο γεγονότα. Μετά από επτά χρόνια μνημονίων, σκληρής λιτότητας και μιας διαρκούς αδιέξοδης πολιτικής αντιπαράθεσης οι εικόνες της ανέχειας και της φτώχειας είναι μπροστά στα μάτια μας…
Ειδικά την περασμένη Τρίτη το βράδυ οι ουρές των συνταξιούχων θύμιζαν τον πανικό της νύχτας των capital controls.
Αυτό έπρεπε να σοκάρει το πολιτικό σύστημα και να αφυπνίσει την αντιπολίτευση για να προσεγγίσει τα πραγματικά προβλήματα του κόσμου.
Ολοι πρέπει να αντιληφθούν ότι κανείς δεν δικαιούται να πανηγυρίζει για το επίδομα της φτώχειας και να «πουλάει» ως παροχή την καταβολή των αναδρομικών όπως κάνουν κυβερνητικά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά ούτε να καταδικάζει την απόφαση να δοθούν τα ελάχιστα αυτά χρήματα σε ανθρώπους που βρέθηκαν στην οικονομική εξαθλίωση, όπως κάνουν ορισμένες ακραίες αντιπολιτευτικές φωνές.
Πολύ καλά έκανε ο αρχηγός της ΝΔ Κυριάκος Μητσοτάκης και ψήφισε εφέτος τον νόμο για τη διανομή του κοινωνικού μερίσματος προτείνοντας μάλιστα να δοθεί κατά προτεραιότητα στους ανέργους και ένα μέρος για να εξοφληθούν χρέη του Δημοσίου προς ιδιώτες, όπως και έγινε. Η συγκεκριμένη στάση ίσως είναι ένα βήμα για να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα της φτώχειας συναινετικά και να αναζητηθεί ένα πλαίσιο διαλόγου. Το πεδίο συζήτησης, αντιπαράθεσης, διαχωριστικών γραμμών στο πεδίο της οικονομίας και του επιχειρείν είναι τεράστιο και σε αυτό με μεγάλη ικανοποίηση οι εργαζόμενοι, οι επιχειρηματίες, ο κόσμος της παραγωγής θα άκουγε, θα συμμετείχε και θα διαμόρφωνε άποψη και πολιτική θέση συνάμα υπέρ του ενός ή του άλλου.
Ολα αυτά απαιτούν να επιστρέψει ο πολιτικός πολιτισμός, να ξεφύγουμε από την trash πολιτική σεβόμενοι τουλάχιστον αυτούς που υποφέρουν, τους ανέργους, τους ηλικιωμένους και στο τέλος αυτούς που έχουν γονατίσει από την υπερφορολόγηση και τα εγκληματικά λάθη των πολιτικών.

ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ