Η ελληνική πρωτεύουσα έχασε τον παλαιότερο έμπορό της, η οδός Ερμού έναν επιχειρηματία-θρύλο, ζωντανή ιστορία του εμπορίου μας, με φήμη στα πέρατα του κόσμου. Και η πατρίδα μας έχασε έναν μοναδικό πολίτη, έναν ευπατρίδη που με το παράδειγμά του νοηματοδοτούσε την έννοια του αστού. Ευγενής, καλλιεργημένος, συντηρητικός, φανατικός των αρχών και των αξιών. Στους πολέμους των ταραγμένων χρόνων της νεότητάς του έδωσε το «παρών» και στους καιρούς της ειρήνης εργάστηκε σκληρά για την προκοπή τη δική του αλλά και των γύρω του. Ο Ευτύχιος Αλεξανδράκης, ο εμβληματικότερος έμπορος των Αθηνών, άφησε την Τετάρτη το πρωί την τελευταία του πνοή πλήρης ημερών, ήταν 98 ετών. Μέχρι την Τρίτη το βράδυ εργαζόταν καθημερινά στο πολυτελές πολυώροφο κατάστημά του, ανδρικής και γυναικείας μόδας, το οποίο ανήκει στην οικογένειά του από το 1907. Ο πατέρας του το είχε αγοράσει τότε από τον έμπορο Καρυοφύλλη που είχε ιδρύσει την επιχείρηση το 1860.
Επιτομή της κομψότητας, εργαζόταν πάντα άψογα ντυμένος, πάντα φορώντας το σήμα κατατεθέν αξεσουάρ του, ένα παπιγιόν.
Ηταν νομίζω τον δεύτερο, ίσως τον τρίτο χρόνο της κρίσης όταν έδωσε μια εξαιρετική συνέντευξη στη δημοσιογράφο Κατερίνα Μπακογιάννη. Θυμάμαι πόσο με είχαν εντυπωσιάσει το ήθος και η επιχειρηματική του λογική, που βρισκόταν στον αντίποδα της λαίμαργης, καιροσκοπικής πρακτικής χιλιάδων συναδέλφων του που κατέρρεαν, πνιγμένοι από υπέρογκους δανεισμούς και σπατάλες. Θα τα καταφέρετε; Αυτή ήταν η πρώτη ερώτηση. Κυρία Μπακογιάννη, της απάντησε, εμείς δεν κατεβάσαμε τα ρολά στη χειρότερη περίοδο της ζωής μας και της επιχείρησης, στην Κατοχή, τώρα θα κλείσουμε; Θα μείνουμε ανοιχτοί, συμπλήρωσε, και δεν θα απολύσουμε κανέναν από το προσωπικό. Θα στηρίξουμε τώρα αυτούς που μας στηρίζουν τόσα χρόνια. Ο έμπορος, συνέχισε, έχει υποχρέωση την εποχή της ευμάρειας να αποταμιεύει για την επιχείρησή του, ώστε να μπορεί να τη χρηματοδοτήσει την περίοδο της κρίσης. Με μηδενικό δανεισμό, προμηθευτές που τον εμπιστεύονταν απολύτως, ο Ευτύχιος Αλεξανδράκης κατάφερε να αντεπεξέλθει ακόμη και τον πρώτο καιρό των κάπιταλ κοντρόλς. Ηταν ένας επιτυχημένος έμπορος που είχε αναγάγει σε απόλυτη αξία τη μετριοπάθεια και την αξιοπιστία, τον σεβασμό στον πελάτη και στους προμηθευτές, ενώ εμπράκτως αναγνώριζε τη συμβολή των εργαζομένων στον κύκλο της οικονομίας. Αν η οικονομική ελίτ και το κράτος μας είχαν τις μισές από τις αρχές του, δεν θα χρεοκοπούσαμε ποτέ.
Κατά τη διάρκεια συνέντευξής του στον ιστότοπο Παλιά Αθήνα, κάποια στιγμή μια ηλικιωμένη καλοντυμένη κυρία τον πλησιάζει, του προσφέρει μια μικρή ανθοδέσμη και τον ασπάζεται με θέρμη. «Ξέρετε», εκμυστηρεύεται ψιθυριστά στον δημοσιογράφο Θωμά Σιταρά, «είναι μια παλιά μου υπάλληλος, συνήθως οι συνεργάτες μας συνταξιοδοτούνται από εδώ».
Σε έναν κόσμο αρπακτικών και σαλταδόρων, ο Ευτύχιος Αλεξανδράκης, που άφησε πίσω του μια επιχείρηση 150 ετών, θα είναι το υπόδειγμα ενός άλλου τρόπου…
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
