Το ξέσπασμα των κατοίκων της Μάνδρας στο περιφερειακό συμβούλιο μπορεί να μην άρεσε στην κυρία Δούρου, αλλά ήταν αναμενόμενο. Δύο βδομάδες και πλέον μετά την καταστροφική πλημμύρα που άφησε μια ολόκληρη πόλη ερείπια, η κινητοποίηση του κρατικού μηχανισμού, παρά τις υποσχέσεις, δεν ήταν αυτή που έπρεπε να είναι. Δεν είναι τυχαίο ότι και ο πρωθυπουργός και η περιφερειάρχης απέφυγαν να επισκεφτούν την, ισοπεδωμένη,πόλη και περιορίστηκαν σε μια βόλτα λίγων λεπτών στα περίχωρα…
Οι λάσπες παραμένουν ακόμα στους δρόμους, στα σπίτια και στα καταστήματα που καταστράφηκαν, κάτοικοι και ιδιοκτήτες αγωνίζονται μόνοι τους, με τη βοήθεια κάποιων εθελοντών να τα καθαρίσουν, ενώ είναι άγνωστο αν και πότε θα μπορέσουν να ξαναλειτουργήσουν. Τα σχολεία παραμένουν κλειστά με το υπουργείο Παιδείας να φαίνεται ότι αγνοεί το θέμα και γενικώς κανείς δεν ξέρει πότε θα μπορέσει η Μάνδρα να αποκτήσει ξανά την εικόνα μιας πόλης που λειτουργεί.
Ακόμα και για τις έκτακτες ενισχύσεις που αναγγέλθηκαν, χρειάστηκε να ξεσπάσει η οργή των κατοίκων για να αποφασιστεί ότι θα αρχίσουν να γίνονται αιτήσεις. Το πότε θα πάρουν, έστω και αυτά τα λίγα, για την καταστροφή που υπέστησαν, για να αρχίσουν να στέκουν στα πόδια τους, δεν το ξέρουν ακόμα. Είναι νωπές άλλωστε και οι προηγούμενες υποσχέσεις για τους σεισμοπαθείς της Κω και της Λέσβου που ακόμα περιμένουν να δουν τι θα γίνει με τα μέτρα που ανακοινώθηκαν, αλλά καρκινοβατούν στον κυκεώνα της γραφειοκρατίας.
Και βέβαια δεν αποτελεί άλλοθι για την κυρία Δούρου, ότι επανέλαβε το γνωστό τροπάρι, ότι και οι άλλοι το ίδιο έκαναν και δεν έχουν πληρωθεί ακόμα αποζημιώσεις από τις πλημμύρες του 2014. Επιτέλους κάποια στιγμή, ιδιαίτερα μετά τα όσα έχουμε περάσει στην οκταετία της κρίσης, η κυβέρνηση, οι κρατικές υπηρεσίες πρέπει να σέβονται τους πολίτες που υποφέρουν.
Καταστροφές και έκτακτα γεγονότα θα συνεχίσουν να συμβαίνουν και ο κρατικός μηχανισμός οφείλει να είναι έτοιμος να τα αντιμετωπίζει και να παρέχει στήριξη στους πολίτες που τα υπομένουν. Αυτός είναι ο ρόλος του κράτους σε μια ευνομούμενη πολιτεία, αυτή είναι η υποχρέωση της εκάστοτε εξουσίας. Αρκετά χορτάσαμε ως τώρα με λόγια και υποσχέσεις ,είναι καιρός να δούμε έργα και πράξεις. Όποιος ή όποια δεν το αντιλαμβάνεται δεν μπορεί να διεκδικεί θέσεις εξουσίας…
ΤΟ ΒΗΜΑ
