Με την Ευρωπαϊκή Ενωση παράλυτη, λόγω της συνεχιζόμενης πολιτικής αστάθειας στη Γερμανία, και τις Ηνωμένες Πολιτείες εγκλωβισμένες στην αλλοπρόσαλλη εξωτερική πολιτική του Ντόναλντ Τραμπ, η Ρωσία επιταχύνει τα βήματά της για την παγίωση της παρουσίας της στην ευαίσθητη περιοχή της Μέσης Ανατολής, όπου πέραν όλων των άλλων κρίνεται και το παγκόσμιο ενεργειακό παιχνίδι. Με τον τρόπο αυτόν επιδιώκει τώρα πρωταγωνιστικό ρόλο στην εξεύρεση λύσης στη συριακή κρίση, καθώς μάλιστα, μετά την επικείμενη ήττα του Ισλαμικού Κράτους, ανοίγεται μια νέα προοπτική για ευρύτερες διευθετήσεις. Για την εφαρμογή της πολιτικής αυτής έχει επιλέξει τη συνεργασία με δύο χώρες-κλειδιά της περιοχής (την Τουρκία και το Ιράν) και έναν απευθείας διάλογο με το κύριο πρόσωπο της συριακής τραγωδίας, τον Μπασάρ Ασαντ, με τον οποίον τόσο η Ουάσιγκτον όσο και οι Βρυξέλλες όχι μόνον δεν διατηρούν καμία επαφή, αλλά επιθυμούν την ανατροπή του.
Η μυστική συνάντηση του Βλαντίμιρ Πούτιν με τον πρόεδρο της Συρίας, που πραγματοποιήθηκε την περασμένη Δευτέρα το βράδυ και αποκαλύφθηκε μόλις την επόμενη ημέρα, σήμανε την απαρχή της νέας αυτής φάσης των διαπραγματεύσεων, που στόχο έχουν την εξεύρεση πολιτικής λύσης. Μιας προσπάθειας που είχε επαναληφθεί πολλές φορές στο παρελθόν χωρίς κανένα αποτέλεσμα. Για τη συνάντηση αυτή ο ρώσος πρόεδρος ενημέρωσε αμέσως μετά τον Ντόναλντ Τραμπ, τον βασιλιά της Σαουδικής Αραβίας και τους ηγέτες της Τουρκίας και του Ιράν. Τους δύο τελευταίους κάλεσε μάλιστα την επομένη στο Σότσι, όπου συμφώνησαν να συγκληθεί και πάλι στο Σότσι συριακό συνέδριο εθνικού διαλόγου για την εξεύρεση πολιτικής λύσης, μετά τη διαβεβαίωση ότι ο Ασαντ δεσμεύεται για ελεύθερες εκλογές και συνταγματική αλλαγή. Αυτό δεν σημαίνει φυσικά ότι ως διά μαγείας εξέλιπαν όλα τα πολύπλοκα προβλήματα που είχαν ακυρώσει τις προηγούμενες προσπάθειες.
Το κύριο ζήτημα παραμένει πάντα η ενιαία εκπροσώπηση της συριακής αντιπολίτευσης στο συνέδριο και ο ρόλος σε αυτήν του σύρου προέδρου. Ηδη ο Ταγίπ Ερντογάν δήλωσε ότι αρνείται να καθίσει στο ίδιο τραπέζι με το Κόμμα YPD, το οποίο θεωρεί ως παρακλάδι του PΚΚ και άρα τρομοκρατική οργάνωση. Ενώ ισχυρή μερίδα της συριακής αντιπολίτευσης επιμένει στην απομάκρυνση του Ασαντ ως προϋπόθεση για την εκκίνηση της ειρηνευτικής συνεργασίας. Επόμενο είναι ότι αν δεν ξεπεραστούν τα προβλήματα αυτά, καθώς μάλιστα την ερχόμενη Τρίτη επαναλαμβάνεται στη Γενεύη η παράλληλη πρωτοβουλία του ΟΗΕ (που όπως είναι γνωστό, επανειλημμένως στο παρελθόν κατέληξε σε αποτυχία), τότε η τύχη και της νέας προσπάθειας θα είναι προδιαγεγραμμένη. Μια τέτοια εξέλιξη όμως δεν πρόκειται να αναιρέσει τον ρόλο που παίζει η Ρωσία σήμερα στη Μέση Ανατολή και ο οποίος έρχεται να ανατρέψει την επιρροή που ασκούσαν όλα αυτά τα χρόνια οι δυτικές δυνάμεις.
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
