Ρόμπερτ Πάτινσον: «Λατρεύω τα εκτός ελέγχου»

Οταν ο Ντέιβιντ Κρόνενμπεργκ έστειλε στον Ρόμπερτ Πάτινσον το σενάριο της ταινίας του «Cosmοpolis», ο βρετανός ηθοποιός, 26 χρόνων τότε, βρισκόταν στις τελευταίες μέρες γυρισμάτων της τελευταίας ταινίας της σειράς «Λυκόφως» («Twilight»), της «Χαραυγής – μέρος Β». Η κινηματογραφική σειρά που είχε μετατρέψει τον Ρόμπερτ Πάτινσον σε αστέρα παγκόσμιας εμβέλειας τελείωνε, άρα είχε έρθει η ώρα για να ορίσει νέους δρόμους στην καριέρα του. «Δεν ήταν μια συνειδητή κίνηση» λέει σήμερα ο Πάτινσον. «Ηταν περισσότερο μια ανάγκη». Οταν όμως διάβασε το σενάριο του Κρόνενμπεργκ, ο Πάτινσον δεν κατάλαβε τίποτε, όπως θα έλεγε αργότερα. Αν και βρήκε το σενάριο της «Cosmopolis» «πολύ cool, πολύ τρομακτικό και πολύ παράξενο», αρχικώς είπε στον καναδό σκηνοθέτη ότι δεν θεωρούσε τον εαυτό του έτοιμο για τον ρόλο –κυρίως επειδή δεν καταλάβαινε περί τίνος επρόκειτο. «Κανένα πρόβλημα» του απάντησε ο Κρόνενμπεργκ. «Ούτε κι εγώ ξέρω τι είναι η «Cosmopolis». Αλλά δείχνει χυμώδες –έτσι δεν είναι;». Από εκεί ο Πάτινσον πήρε το κουράγιο που ήθελε. «Σκέφτηκα ότι υπό αυτές τις συνθήκες θα μπορούσε να γίνει μια πολύ καλή αρχή. Και έτσι το προχωρήσαμε».

Θυμήθηκα προσφάτως τις παραπάνω κουβέντες που είχα ανταλλάξει με τον Ρ. Πάτινσον στις Κάννες το 2012, όταν η «Cosmopolis» προβλήθηκε εκεί σε παγκόσμια πρεμιέρα. Τις θυμήθηκα με αφορμή την ταινία «Good Τime» των αδελφών Μπένι και Τζος Σάφντι, για την πανελλήνια πρεμιέρα της οποίας ο ηθοποιός βρέθηκε για λίγες ημέρες στην Αθήνα. Να μία ακόμη περίπτωση ταινίας που αποδεικνύει ότι εδώ και αρκετά χρόνια ο συγκεκριμένος ηθοποιός δείχνει μεγάλο ενδιαφέρον στην αναζήτηση διαφορετικών πραγμάτων που μπορούν να συμβάλουν στην καλλιτεχνική ωρίμασή του, στην καλλιέργεια του δεδομένου ταλέντου του. «Λατρεύω να κάνω πράγματα εκτός ελέγχου» είπε πριν από λίγες ημέρες στο ξενοδοχείο Athenaum Intercontinental, όπου μαζί με τους παραγωγούς της ταινίας, Πάρι Κασιδόκωστα-Λάτση και Τέρι Ντούγκας, ο Πάτινσον μας αφιέρωσε κάτι λιγότερο από μισή ώρα μιλώντας για αυτή την τελευταία προσπάθειά του. «Οταν έχεις παίξει τον ίδιο ρόλο σε πέντε ταινίες», είπε αναφερόμενος στον Εντουαρντ Κάλεν του «Λυκόφωτος», «είναι φυσικό να αναζητείς διαφορετικά πράγματα. Ενδεχομένως αν είχα παίξει τον Εντουαρντ σε μία μόνον ταινία, σήμερα, να μην είχα αυτή την ανάγκη να παίξω τόσο διαφορετικά πράγματα, να κάνω τόσο ακραία βήματα. Είμαι ευτυχής που έχω αυτή την ενέργεια».

Για τον Ρ. Πάτινσον «όσο πιο συγκεκριμένος είναι ο χαρακτήρας που υποδύεσαι τόσο πιο αυθεντικό τον αισθάνεσαι». Εδωσε αυτή την απάντηση σε ερώτηση σχετική με την ελληνική καταγωγή του ήρωα που υποδύεται στο «Good Τime». Στην ταινία των Σάφντι ο Πάτινσον υποδύεται τον Κόνι Νίκας, έναν ελληνικής καταγωγής Νεοϋορκέζο, ο οποίος κινείται στον υπόκοσμο της πόλης του και κάνει διαρκώς λάθη στην προσπάθειά του να στηρίξει τον «προβληματικό» αδελφό του (τον υποδύεται ο Μπένι Σάφντι, ένας από τους δύο σκηνοθέτες). «Οταν έχεις κάτι συγκεκριμένο να υποδυθείς, έχεις και από κάπου συγκεκριμένα να πιαστείς» είπε ο ηθοποιός. «Και αν κοιτάξεις τις περιοχές Ελλήνων της Νέας Υόρκης θα δεις ότι είναι πολύ συγκεκριμένες».

Επί δύο μήνες προτού αρχίσουν τα γυρίσματα ο Πάτινσον έκανε βόλτες σε περιοχές όπως το Κουίνς, όπου κατοικεί ο Μπάντι Ντιρές, ένας από τους ηθοποιούς της ταινίας. «Απλώς για να πάρω την αίσθηση του χώρου. Αλλά κάτι το συγκεκριμένο πιστεύω ότι υπάρχει και στους δεύτερης γενιάς μετανάστες, όπως είναι ο Κόνι. Ισως να οφείλεται στο ότι δεν υπήρξα κάτι τέτοιο, ίσως γι’ αυτό να το βρίσκω τόσο πολύ ενδιαφέρον».

Το σινεμά του Τζον Κασσαβέτη είναι μία από τις προφανείς επιρροές των αδελφών Σάφντι, μας είπε ο Πάτινσον. «Νομίζω ότι κάθε κινηματογραφιστής που είναι από τη Νέα Υόρκη, όπως οι Σάφντι, αναπόφευκτα θα επηρεαστεί από το σινεμά του Κασσαβέτη ή του Μάρτιν Σκορσέζε. Με έναν τρόπο όρισαν πραγματικά τον τόνο για το πώς να γυρίσεις μια ταινία στη Νέα Υόρκη».

Η παρακολούθηση προγενέστερων ταινιών των αδελφών Σάφντι έπαιξε μεγάλο ρόλο στη γέννηση της ταινίας «Good Τime», είπε ο Πάρις Κασιδόκωστας-Λάτσης. «Ηταν σοκαριστικές. Διακρίναμε μια φρέσκια κινηματογραφική φωνή που είχε μοναδικότητα. Και αυτό είναι το πιο δύσκολο. Να κάνεις κάτι διαφορετικό, σήμερα, που δεν βρίσκουμε πουθενά ιδιαιτερότητα, ούτε όταν διαβάζουμε ούτε όταν βλέπουμε».

Eξάλλου ήταν ο ίδιος ο Ρόμπερτ Πάτινσον που επικοινώνησε με τους αδελφούς Σάφντι αμέσως μόλις είδε μια προηγούμενη ταινία τους, το «Heavens knows what» (Ο παράδεισος ξέρει). Η αφοσίωση του βρετανού ηθοποιού στην ταινία ήταν εκπληκτική, οι σκηνοθέτες είπαν ότι ο Πάτινσον εργαζόταν 16 ώρες σε καθημερινή βάση για να μπει στο πετσί του ήρωα. Μάλιστα, συνέκριναν την ερμηνεία του με εκείνη του Αλ Πατσίνο στη «Σκυλίσια μέρα» και του Τόμι Λι Τζόουνς στο «Τραγούδι του εκτελεστή».

«Βρήκα πολύ ενδιαφέρον και στον τρόπο με τον οποίο ο Κόνι, ο χαρακτήρας μου, εκδηλώνει την αγάπη του για τον αδελφό του» είπε ο Πάτινσον. «Ενώ η αγάπη του είναι ειλικρινής, την ίδια ώρα είναι τοξική. Δεν είναι απαραιτήτως μια ευχάριστη μορφή αγάπης. Και αυτό διότι είναι αγάπη της μιας πλευράς. Κάθε σχέση του Κόνι είναι μονόπλευρη. Εκείνος αποφασίζει για το πώς θα πρέπει και ο άλλος να αισθάνεται απέναντί του. Και αυτό συμβαίνει συχνά στην πραγματική ζωή. Αλλά επειδή είναι σύνθετο, δεν το πολυβλέπουμε στον κινηματογράφο. Και είναι ενδιαφέρον να το παίξεις».

Ο Πάτινσον εκπλήσσεται όταν ακούει ότι για κάποιους ο ρόλος του Κόνι Νίκας είναι ίσως ο πλησιέστερος στον ίδιο. «Αλήθεια;» φωνάζει έκπληκτος. «Δεν ξέρω. Νομίζω πάντως ότι όποιον χαρακτήρα και να παίζει ένας ηθοποιός, στην ουσία παίζει τον εαυτό του. Παίζεις ένα μιξάζ πραγμάτων. Παίζεις αυτό που θα ήθελες να είσαι, αυτό που φοβάσαι να είσαι… Αυτό εξάλλου είναι το ενδιαφέρον. Και το πιο ενδιαφέρον είναι όταν δεν γνωρίζεις για ποιον λόγο ένας ρόλος σε ενθουσιάζει. Για παράδειγμα η «Cosmopolis». Την ξαναείδα προσφάτως. Δεν έχω καμία απολύτως σχέση με τον ήρωα που υποδύομαι εκεί. Και όμως μπορώ να δω γιατί ήμουν τόσο συνδεδεμένος μαζί του όταν το έκανα».

Πού και πότε

Η ταινία «Good Τime» προβάλλεται στις αίθουσες σε διανομή Feelgood Entrtainment, την οποία ευχαριστούμε για αυτή τη συνέντευξη.