Εικαστική και ερωτική συμβίωση

Εκείνος υπήρξε αναγνωρισμένος καλλιτέχνης της ευρωπαϊκής πρωτοπορίας, πρύτανης της ΑΣΚΤ και ένας από τους σημαντικότερους έλληνες καλλιτέχνες του δεύτερου μισού του 20ού αιώνα. Εκείνη μια άξια εκπρόσωπος της ποπ αρτ στην Ευρώπη, στην πιο καταγγελτική της μορφή, και μία από τις σημαντικότερες εικαστικούς της γενιάς της. Ο Νίκος Κεσσανλής (1930-2004) φωτογράφιζε σχεδόν εμμονικά τη Χρύσα Ρωμανού (1931-2006) στα ταξίδια τους στην Ευρώπη σε κάδρα που μοιάζουν σαν ενσταντανέ από ταινίες της Nouvelle Vague κινηματογραφημένα στο Παρίσι, στο Λονδίνο, στις Βρυξέλλες, στο Βερολίνο ή στη Νέα Υόρκη τις δεκαετίες του ’60 και του ’70. Αυτά τα ασπρόμαυρα πορτρέτα κατέχουν μια ιδιαίτερη σχέση στο φωτογραφικό αρχείο του Νίκου Κεσσανλή και όταν τα βλέπουμε ύστερα από τόσα χρόνια είναι σαν να γινόμαστε μάρτυρες αυτής της παθιασμένης σχέσης που βασίστηκε στον έρωτα και στην αμφίδρομη αγάπη για την τέχνη.

Αυτό οφείλεται στη συγγραφέα Αμάντα Μιχαλοπούλου και στον εικαστικό Δημήτρη Τσουμπλέκα, οι οποίοι με τη συμβολή της Αννας Τσουμπλέκα (έκανε την έρευνα και αρχειοθέτηση υλικού από το αρχείο) έστησαν μια πρωτότυπη έκθεση στο Σπίτι της Κύπρου. Με τίτλο «Amour», αποτελείται από επανεκτυπώσεις κυρίως ασπρόμαυρων αρνητικών του Κεσσανλή σε διαφορετικά μεγέθη, με τη Χρύσα να εμφανίζεται ως σκιά στην αρχή, προφίλ στη συνέχεια και τέλος μετωπικά, ως πρωταγωνίστρια, σαν να πρόκειται για το κινηματογραφικό μοντάζ μιας ταινίας με υπόθεση μια βουβή ερωτική συμβίωση.

Οπως σημειώνουν οι δύο επιμελητές: «Η φωτογραφική αφήγηση αυτής της παθιασμένης σχέσης ανάμεσα σε δύο κορυφαίους εικαστικούς καλλιτέχνες της γενιάς του ’60 φιλοδοξεί να προσφέρει έναν οδηγό εμπνευσμένης ζωής, ένα οδοιπορικό που δεν θα βασίζεται στη νοσταλγία, αλλά στην ανασύσταση όσων νοσταλγούμε, ώστε να ζούμε καλύτερα. Η έκθεση «Amour» είναι μια προσωπική ματιά, μια υποκειμενική αφήγηση του κλειστού και ταυτόχρονα τόσο ανοιχτού σε ερμηνείες σύμπαντος της συντροφικότητας».