Η εμπλοκή της Renault στην κορυφαία διοργάνωση του μηχανοκίνητου αθλητισμού έγινε υπό τον όρο που είχε θέσει ο τότε επικεφαλής της γαλλικής φίρμας: να συμβάλει στην εξέλιξη νέων τεχνολογιών οι οποίες θα «φιλτράρονταν» στα αυτοκίνητα παραγωγής της. Ετσι το 1977 εμφανίζεται στην πίστα του Silverstone ένα κίτρινο μονοθέσιο το οποίο, σε αντίθεση με τα υπόλοιπα, έχει την ιδιαιτερότητα να εκλύει σύννεφα καπνού από την εξάτμισή του. Εξ ου και τα μέλη των υπολοίπων ομάδων αλλά και οι λάτρεις τoυ σπορ με μια σαφώς περιπαικτική διάθεση προς το «νεοφερμένο» τού απέδωσαν το προσωνύμιο «κίτρινη τσαγέρα». Ωστόσο, το RS01, όπως ήταν επισήμως η ονομασία του, δεν ήταν απλώς το πρώτο μονοθέσιο της Renault στην F1 αλλά και το πρώτο στην ιστορία της διοργάνωσης που χρησιμοποιούσε υπερτροφοδοτούμενο κινητήρα. Ετσι, αν και η επίσημη πρώτη της Renault και τoυ RS01 στο βρετανικό GP της 16ης Ιουλίου 1977 με οδηγό τον Jean-Pierre Jabouille, συνοδεύθηκε μεν από… τσάι αλλά όχι και από συμπάθεια με δεδομένο και ότι σημαδεύθηκε από εγκατάλειψη, αυτό δεν αναιρεί το γεγονός ότι η είσοδος της γαλλικής φίρμας θα άλλαζε για πάντα την τεχνολογία κινητήρων στην F1.
Η δικαίωση για την turbo επιλογή της Renault και του RS01, το οποίο εκτός από την υπερτρoφοδότηση ήταν επίσης το πρώτο μονοθέσιο στην ιστορία της F1 που χρησιμοποίησε radial (χωρίς σαμπρέλα) ελαστικά, ήρθε μόλις μία αγωνιστική περίοδο μετά, καθώς το 1979 η Renault δεν κέρδισε απλώς μερικούς βαθμούς στο πρωτάθλημα αλλά σημείωσε και μια εντυπωσιακή νίκη στο γαλλικό GP της Dijon με οδηγό –πάντοτε –τον Jabouille.
Η συνέχεια γράφεται με την ένταξη του Alain Prost στο ρόστερ της φίρμας το 1981, επιλογή η οποία θα οδηγήσει δύο χρόνια αργότερα, το 1983, τον Γάλλο μια ανάσα από τον τίτλο των οδηγών, καθώς στο τέλος της σεζόν βρίσκεται με μόλις δύο βαθμούς διαφορά από τον πρωταθλητή Nelson Piquet.
Περνώντας στη δεκαετία του ’80, η οποία χαρακτηρίζεται από την κυριαρχία των turbo κινητήρων, στους οποίους προφανώς η Renault έχει τη μεγαλύτερη εμπειρία και εξειδίκευση, εξ ου και αναλαμβάνει τον ρόλο προμηθευτή για τις ομάδες των Lotus και μετέπειτα των Ligier και Tyrell. H επιτυχία της ως προμηθευτή κινητήρων την οδηγεί να περιοριστεί σε αυτόν τον ρόλο και στη συνεργασία της με τη Williams, σε μια σύμπραξη που θα αποδειχθεί ανίκητη, καθώς θα οδηγήσει σε πάμπολλες νίκες και στο πρώτο πρωτάθλημα κατασκευαστών το 1992 με τον Nigel Mansell, αποτελώντας την… κινητήρια δύναμη στην κατάκτηση του 4ου τίτλου του Alain Prost το 1993, των Damon Hill και Jacques Villeneuve το 1996 και το 1997.
Ο τίτλος κατασκευαστών περιέρχεται στις Williams – Renault, σταθερά την περίοδο 1992-1997, με μόνη εξαίρεση το 1995, οπότε η Renault δεν τροφοδοτούσε πια τη Williams αλλά την Benetton, η οποία και τελικώς απέσπασε τον τίτλο, αποδίδοντας στη Renault ένα εντυπωσιακό σερί έξι νικών στο πρωτάθλημα κατασκευαστών. Υστερα από ένα μικρό διάλειμμα μεταξύ 1998 και 2001 η Renault θα επανέλθει στην F1 αρχικά ως προμηθευτής κινητήρων της Benetton και στη συνέχεια, μετά την εξαγορά της τελευταίας, ως ομάδα, κατακτώντας το 2005 τον τίτλο κατασκευαστών αλλά και των οδηγών με τον Fernando Alonso.
Στη συνέχεια θα επιστρέψει στον ρόλο του προμηθευτή κινητήρων με χαρακτηριστική επιτυχία, τεκμήριο της οποίας αποτελούν τα τέσσερα σερί πρωταθλήματα της Red Bull και του S. Vettel.
Η νέα υπερτροφοδοτούμενη εποχή της F1 τη βρίσκει και πάλι ως ομάδα και ως προμηθευτή κινητήρων στην F1, και παρά την γκρίνια για τις επιδόσεις κανένας δεν μπορεί να αγνοήσει τη δυναμική της ομάδας που εισήγαγε το turbo στο λεξιλόγιο της F1.

ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ