Δεν είναι τόσο ο αποκλεισμός από την 5η αγωνιστική της φάσης των ομίλων, ούτε καν η τελευταία θέση που έχει να του συμβεί από το μακρινό 2006. Το πρόβλημα με την φετινή προσπάθεια του Ολυμπιακού, είναι πως δεν ευχαριστήθηκε την παρουσία του στο Τσάμπιονς Λιγκ. Και αυτό είναι που κάνει τη διαφορά σε μια ομάδα, που έχοντας μόλις έναν βαθμό, πήρε μαζί της 1500 οπαδούς για να ταξιδέψει ως τη μακρινή Λισαβόνα!
Όχι, δεν είναι πολύ ενδιαφέρον να κουβεντιάσει κανείς περισσότερο από ότι πρέπει το 3-1 του Αλβαλάδε. Η καλύτερη ομάδα νίκησε και διεκδικεί το παραπάνω, εκείνη που ήθελε αλλά δεν μπορούσε έμεινε με το ρεζερβουάρ των πιθανοτήτων άδειο. Απολύτως φυσιολογικό με βάση την εικόνα. Οι Ερυθρόλευκοι όμως στη πράσινη μεριά της Λισαβόνας απλώς επιβεβαίωσαν την μοίρα τους. Το ότι δεν έκαναν κάτι που (τελικά) αποδείχθηκε πως δεν μπορούσαν, δεν αλλάζει ιδιαιτέρως τους όρους της συζήτησης.
Στην πραγματικότητα ήταν το φαβορί για την τελευταία θέση του ομίλου έπειτα από το αποτέλεσμα της πρεμιέρας. Από την 3-2 νίκη των Πορτογάλων στο Καραϊσκάκη. Εκεί ήταν που δόθηκαν τα χαρακτηριστικά του γκρουπ. Μεταξύ μας, μάλλον φαβορί για τελευταίοι, ήταν από το Αυγουστιάτικο εκείνο απόγευμα, της κλήρωσης στο Μόντε Κάρλο. Το ότι το επιβεβαίωσαν έπειτα από πέντε αγωνιστικές, λίγη σημασία έχει.
Και Μπαρτσελόνα και Γιουβέντους, οκ, μπορεί να συμβεί. Να σου προκύπτει όμως καλύτερη ομάδα από σένα και από το τέταρτο γκρουπ δυναμικότητας, δεν το λες ακριβώς και συνηθισμένο. Έπεσε στην περίπτωση φέτος ο πρωταθλητής. Στον δυσκολότερο όμιλο που συνάντησε ποτέ. Και ότι ξεκίνησε στραβά, συνέχισε έτσι μέχρι το τέλος (των μαθηματικών πιθανοτήτων).
Δεν είναι λοιπόν ότι δεν θα συνεχίσει στην Ευρώπη. Δεν είναι καν ότι δεν νίκησε ένα ματς. Είναι ότι δεν του συνέβη έστω να προηγηθεί μια φορά σε ένα παιχνίδι. Είναι ότι δεν πίστεψε έστω για λίγο, ότι μπορεί να διεκδικήσει κάτι σε αυτή την σούπερ απαιτητική πρόκληση. Δεν έφτιαξε το κέφι του από το Τσάμπιονς Λιγκ, όπως συνήθιζε να κάνει στις προηγούμενες συμμετοχές του. Το χάλασε, ο Ολυμπιακός. Όταν όμως ανταγωνίζεσαι στο υψηλότερο επίπεδο μπορεί να συμβεί και αυτό. Είναι μέρος της πρόκλησης να στέκεσαι σε αυτό το επίπεδο. Και οι Ερυθρόλευκοι το καταφέρνουν εδώ και χρόνια. Δεν είναι μικρή λοιπόν αυτή η κατάκτηση.
Αποκλείστηκε ως τελευταία στον όμιλο της από την 5η αγωνιστική η πρωταθλήτρια Γαλλίας, Μονακό. Είναι αποκλεισμένη και δίχως βαθμό η πρωταθλήτρια Πορτογαλίας, Μπενφίκα. Είναι στο «μηδέν» η πρωταθλήτρια Βελγίου, Άντερλεχτ. Στο μηδέν η πρωταθλήτρια Ολλανδίας, Φέγενορντ. Και καμία εξ αυτών δεν ήταν σε δυσκολότερο όμιλο από τον Ολυμπιακό. Δεν υπάρχει λόγος λοιπόν για υπερβολές, έστω και αν σε κανέναν δεν αρέσει μια κατάσταση σαν αυτή.
Τι πρέπει να συμβεί πέραν τούδε; Προφανώς το αυτονόητο. Από σήμερα και όλας οι Ερυθρόλευκοι να ψάξουν τρόπο να επιστρέψουν σε μια διοργάνωση που τα τελευταία χρόνια έκαναν πολλά βήματα προς τα εμπρός. Πως ξαναμπαίνεις σε τροχιά Τσάμπιονς Λιγκ; Κατακτώντας το πρωτάθλημα. Εκεί που ο Τάκης Λεμονής δεν χρειάζεται να επιστρατεύσει σχήματα με φορ τον Κώστα Φορτούνη. Εκεί όπου οι καλύτεροι ποδοσφαιριστές της φετινής ομάδας ο Σισέ με τον Ανσαριφάρντ έχουν δικαίωμα συμμετοχής. Γιατί στο Τσάμπιονς Λιγκ δεν είχαν!
Το φετινό ταξίδι στην Ευρώπη τελειώνει στο ματς με τη Γιουβέντους στο Φάληρο, και έχει σημασία ο Ολυμπιακός να δείξει ανταγωνιστικός, γιατί έτσι επιβάλλει η «δυναμική» του ως κλαμπ και φυσικά το ranking της UEFA. Όσο για την ιστορία; Συνεχίζεται κανονικά, και για τους Ερυθρόλευκους ο απολογισμός για τη σεζόν που διανύουμε δεν θα γίνει Νοέμβρη, αλλά πολύ αργότερα…
