Από φόρους και υπερπλεόνασμα πάμε καλά, αλλά από ανάπτυξη είμαστε μονίμως κάτω από τις προβλέψεις, παρά την αισιοδοξία που διακατέχει το κυβερνητικό επιτελείο. Ο προϋπολογισμός για το 2018 που κατατέθηκε χθες, ακολουθεί την ίδια συνταγή των τελευταίων χρόνων. Επιπλέον φόροι 950 εκατ. και περικοπές δαπανών άλλο ένα δισ. με στόχο να δημιουργηθεί ένα πλεόνασμα 3,8 % του ΑΕΠ πάνω από το μνημονιακό στόχο που έχουμε αποδεχθεί.
Συνεχίζεται δηλαδή η γνωστή συνταγή της υπερφορολόγησης για να πιαστούν οι μνημονιακοί στόχοι, με υπερβάλλοντα μάλιστα ζήλο, αδιαφορώντας για τις επιπτώσεις που προκαλούνται στην οικονομία και τα νοικοκυριά. Είναι ενδεικτικό με βάση τα απολογιστικά στοιχεία ότι το πλεόνασμα για το 2017 το πλεόνασμα υπολογίζεται σε 2,44 % ενώ αν συνυπολογιστεί και το «κοινωνικό μέρισμα» φτάνει το 3,22% έναντι στόχου 1,75%… Στραγγαλίστηκαν δηλαδή κυριολεκτικά επιχειρήσεις, επαγγελματίες και νοικοκυριά για να μπορεί ο κ.Τσίπρας να εμφανίζεται γεναιόδωρος…
Αποτέλεσμα η ανάπτυξη να υπολογίζεται στο 1,6% του ΑΕΠ έναντι πρόβλεψης 2,7% του προϋπολογισμού. Παρά την καθολική διαπίστωση – και του οικονομικού επιτελείου – ότι έχει εξαντληθεί η φοροδοτική ικανότητα των πολιτών, η συνταγή παραμένει ίδια και απαράλακτη. Επιπλέον έρχονται μια σειρά ήδη θεσμοθετημένες περικοπές, σε επιδόματα,ιατρικές δαπάνες, πετρέλαιο θέρμανσης, αλλά και αυξήσεις σε εισφορές επαγγελματιών, που θίγουν κυρίως αυτές τις κατηγορίες πολιτών που υποτίθεται προστατεύει με τη διανομή του κοινωνικού επιδόματος η κυβέρνηση.
Είναι αναμφισβήτητο γεγονός ότι η εποχή των ελλειμμάτων και των αλόγιστων δαπανών έχει παρέλθει προ πολλού. Εδώ όμως έχουμε μια κυβερνητική πολιτική που υπερακοντίζει ακόμα και στους ήδη υψηλούς στόχους που περιλαμβάνει το μνημόνιο που έχει υπογράψει. Ενώ μέχρι πριν λίγο καιρό θεωρούσαν τα υψηλά πλεονάσματα ως καταστροφή για την οικονομία, όχι απλώς τα αποδέχθηκαν αλλά επιμένουν σε ακόμα υψηλότερους στόχους,περιορίζοντας δραματικά τη ρευστότητα στην οικονομία και το διαθέσιμο εισόδημα των πολιτών.
Η συνταγή αυτή όμως έχει κάποια όρια που έχουν ξεπεραστεί προ πολλού. Το αποδεικνύει άλλωστε και η μείωση κατά 5 με 6 δισ. του εισοδήματος που δηλώθηκε πέρυσι και συνοδεύτηκε με ανάλογη μείωση και του φόρου. Κάτι που θα συνεχιστεί κατά πάσα πιθανότητα και φέτος .
Η ισοπέδωση της μεσαίας τάξης, που αποτελούσε το πιο δυναμικό κομμάτι της κοινωνίας και της οικονομίας δεν μπορεί παρά να έχει ευρύτερες επιπτώσεις. Που όχι μόνο δεν αμβλύνονται με τον προϋπολογισμό που κατατέθηκε, αλλά επιτείνονται ακόμα περισσότερο. Για να μπορεί προφανώς η κυβέρνηση να εμφανίζεται ως ο καλός μαθητής των δανειστών και να τις επιτρέπουν να μοιράζει μερικά επιδόματα στο τέλος ως.. αντίδωρο.
ΤΟ ΒΗΜΑ
