Ενας αθλητής-ορόσημο

ΕΙΝΑΙ φυσικό το ιστορικό αποτύπωμα ενός αθλητή να σχηματοποιείται με τις επιδόσεις και τις αγωνιστικές διακρίσεις του: ρεκόρ, θέσεις, ημερομηνίες κ.λπ. Αλλά συχνά παραλείπεται μια άλλη σημαντική παράμετρος. Αφορά την εποχή και τις συνθήκες –ακόμα και κοινωνικές σε εθνικό αλλά και σε παγκόσμιο πλαίσιο –όπου έγινε ο άθλος. Ευκαιρίας δοθείσης κάναμε μια αναδρομή σε μια κρίσιμη για τον ελληνικό στίβο (και γενικότερα τον ελληνικό αθλητισμό) περίοδο, δηλαδή των πρώτων χρόνων της δεκαετίας του 1950. Οι «Φίλοι της Κερκίδας του Στίβου» διοργανώνουν σήμερα στις 6.30 μ.μ. μια μεστή εννοιών εκδήλωση τιμής και μνήμης σε έναν εκλιπόντα πρωταθλητή του στίβου, τον άλτη του επί κοντώ Ρήγα Ευσταθιάδη. (Στην ωραία αίθουσα-μουσείο Τεκμηρίων του Στίβου, σε χώρο του Παναθηναϊκού Σταδίου, της Ομοσπονδίας Ελλήνων Βετεράνων Αθλητών Στίβου – ΟΕΒΑΣ.)

ΣΤΙΣ αρχές της δεκαετίας του 1950 –εποχή κρίσιμη και δύσκολη ιδίως ως μετεμφυλιακή –μια νέα γενιά αθλητών του στίβου παρελάμβανε τη σκυτάλη από τη γενιά αθλητών των τελευταίων πριν από τον Παγκόσμιο Βαλκανικών Αγώνων που περνώντας μέσα από το πυρακτωμένο δράμα της Κατοχής έδεναν το κομμένο βίαια νήμα. Επίκεντρο μετά το 1944 ο Κυριακίδης με το κατόρθωμα στον μαραθώνιο της Βοστώνης.

ΑΥΤΗ η νέα γενιά ιστορικά κατέχει ιδιαίτερη θέση στα χρονικά του ελληνικού αθλητισμού, καθώς το ταλέντο ερχόταν αντιμέτωπο με τις αντιξοότητες της εποχής (1950-1954) και οι αθλητές με σθεναρότητα ήθους, φιλοτιμία, δίχως επαρκή στήριξη (άγνωστο είδος τα πριμ, οι άλλες παροχές, οι χορηγοί κ.λπ.), αποδείκνυαν στην πράξη, στον νεοσύστατο θεσμό των Μεσογειακών Αγώνων (Αλεξάνδρεια) και στην επανασύσταση των Βαλκανικών Αγώνων, ότι ο ελληνικός στίβος είναι ιδέα που δεν πεθαίνει.

Ο ΡΟΛΟΣ δεκάδων αθλητών ήταν κομβικής σημασίας. Και στην πρώτη γραμμή, ο Ρήγας Ευσταθιάδης που παρέλαβε, στο επί κοντώ, την εθνική επίδοση από τον ομογενή Παναγιώτη Χλέντζο (4,015 μ.) του 1935 και ύστερα από 15 χρόνια (1950) την έφερε στα 4,03 μ., για να την παραδώσει στον Γιώργο Ρουμπάνη (με 4,21 μ.). Λίγο-πολύ όλοι οι αθλητές της γενιάς εκείνης (τα ονόματά τους ξεπερνούν την εικοσάδα) δικαιούνται την ιδιότητα του πρωταγωνιστή γιατί θεμελίωσαν, με πενιχρά μέσα και ισχνή στήριξη, νέα σημαντικότατη περίοδο όπου το μέρισμα του βαλκανιονίκη και μεσογειονίκη Ρήγα είναι λίαν σημαντικό. Ο άξιος αυτός στιβικός συνέχισε την πορεία του σε έναν άλλον παρεμφερή αλλά κοινωνικά σημαντικό τομέα: τον αθλητισμό βετεράνων.