Δημήτρης Μυστακίδης: Ο μετρ της λαϊκής κιθάρας

Εως τις 25 Νοεμβρίου θα εμφανίζεται στο Γυάλινο – Up Stageο Δημήτρης Μυστακίδης, ένας από τους πιο γνωστούς πολυοργανίστες της ελληνικής μουσικής καθώς και δεξιοτέχνης της λαϊκής κιθάρας, ο οποίος έχει αφοσιωθεί στην ανάδειξη του πλούτου του ρεμπέτικου τραγουδιού. Στο άλμπουμ «Amerika» που κυκλοφόρησε πρόσφατα διασκευάζει με την τεχνική της «τσιμπητής» κιθάρας ρεμπέτικα που κυκλοφόρησαν και παίχτηκαν ζωντανά μόνο στις ΗΠΑ.

Ολοκληρώσατε, τρόπον τινά, μια τριλογία με την κυκλοφορία του δίσκου «Amerika»… «Η δημιουργία αυτής της «τριλογίας» ξεκίνησε πριν από 11 χρόνια με τον δίσκο «16 ρεμπέτικα τραγούδια με κιθάρα». Η αρχική ιδέα ήταν να καταγράψω τις τεχνικές της λαϊκής κιθάρας που εγώ είχα αναγνωρίσει σε όλες τις περιόδους δημιουργίας του ρεμπέτικου με σύγχρονο ήχο έτσι ώστε να είναι πιο προσβάσιμα στους ακροατές που δεν ήταν εξοικειωμένοι με τον ήχο των πρώτων εκτελέσεων. Στην πορεία, όμως, εκτός από την καταγραφή των τεχνικών, η οποία ικανοποιούσε την ιδιότητά μου ως μουσικού, αυτό που με απασχολούσε την εκάστοτε περίοδο βγήκε σαν αποτύπωμα στις επόμενες δουλειές. Με το «Eσπεράντο» θέλησα να δηλώσω την αξία που θεωρώ ότι έχει το λαϊκό τραγούδι στην καθημερινότητά μας: τον ρόλο της κοινής γλώσσας καθώς και του κοινού τόπου συνάντησης όλων μας.Με το «Αmerika» θέλησα να υπενθυμίσω ένα κομμάτι της Ιστορίας μας το οποίο μοιάζει να το έχουμε ξεχάσει, βλέποντας όλα αυτά που συμβαίνουν γύρω μου σε σχέση με το προσφυγικό ζήτημα και τις αντιδράσεις που αυτό προκάλεσε».

Αφιερώνετε τον δίσκο σε όσους άφησαν πίσω τις πατρίδες τους αναζητώντας μια καλύτερη τύχη, αλλά δεν τα κατάφεραν. Θα μπορούσε ένας σύγχρονός μας έλληνας οικονομικός μετανάστης να συγκινηθεί με τραγούδια που γράφτηκαν πριν από πολλές δεκαετίες; «Μπορώ να σας απαντήσω με σιγουριά. Ναι. Το είδα να συμβαίνει στις ζωντανές παρουσιάσεις του «Amerika». Και το εντυπωσιακό είναι ότι συγκινούνται και άνθρωποι από άλλες χώρες, γιατί στο παρελθόν πολλοί λαοί έχουν ζήσει το μαρτύριο της αναγκαστικής μετανάστευσης».

Βρεθήκατε πριν από λίγες εβδομάδες στο Κατοβίτσε της Πολωνίας, στη World Music Expo, μια μεγάλη διεθνή διοργάνωση. Τι σχόλια ακούσατε μετά την εμφάνισή σας; «Η παρουσίαση πήγε εξαιρετικά. Παρότι στη WOMEX το ακροατήριο αποτελείται από επαγγελματίες του χώρου οι οποίοι έχουν να παρακολουθήσουν πάρα πολλά πράγματα κατά τη διάρκεια της διοργάνωσης και συνήθως βλέπουν 10 λεπτά από κάθε παρουσίαση και προχωρούν στην επόμενη, στη δική μας περίπτωση η πλειονότητα παρακολούθησε όλη την παράσταση και υπήρξαν πολύ θερμές αντιδράσεις. Μερικοί, μάλιστα, βγήκαν συγκινημένοι γιατί ανακάλεσαν μνήμες από προγόνους τους που έζησαν με παρόμοιο τρόπο τη μετανάστευση στην Αμερική τον προηγούμενο αιώνα. Κάποιους, βέβαια, ίσως και να τους ενόχλησε το μήνυμα που περνάει η παράσταση, αλλά αυτοί έτσι κι αλλιώς δεν με ενδιαφέρουν. Εκ του αποτελέσματος λέω ότι πήγε πολύ καλά».

Τι αποτελέσματα είχε η προσπάθειά σας να αναδείξετε τη λαϊκή κιθάρα; «Η προσπάθεια από πλευράς μου έχει τελειώσει. Θεωρώ πως η λαϊκή κιθάρα έχει κερδίσει τη θέση που της αξίζει στη συνείδηση του κόσμου. Οι καινούργιοι μουσικοί που ασχολούνται με το συγκεκριμένο μουσικό όργανο είναι εξαιρετικοί και η εξέλιξη τα επόμενα χρόνια πιστεύω πως θα είναι πολύ μεγάλη. Εκεί που υπάρχει στασιμότητα είναι στη στάση της Πολιτείας απέναντι στα λαϊκά όργανα εν γένει. Πρέπει επιτέλους κάποιος να πάρει πολύ σοβαρές αποφάσεις και να αναλάβει το κόστος αλλά και το όφελος των αποφάσεών του. Τελικά θεωρούν σημαντικό τον λαϊκό πολιτισμό ή όχι; Θεωρούν τη λαϊκή μουσική τέχνη το ίδιο σημαντική με τη δυτική ή την εκκλησιαστική μουσική ή όχι; Ας κάνει τον κόπο κάποιος υπεύθυνος να μας απαντήσει επιτέλους. Με πράξεις, όχι με λόγια». l