Η κυβέρνηση Τσίπρα-Καμμένου είχε εξ αρχής μονοθεματική ατζέντα. Τα μνημόνια, το πώς θα τα έσκιζε. Τελικά έγινε ο πιο πιστός τους υπηρέτης.
Το τι απέγινε με αυτήν την ατζέντα είναι γνωστό σε όλους.
Πλην όμως, οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ ήλθαν στα χρόνια συτά της διακυβέρνησής τους αντιμέτωποι με κάποια από τα προβλήματα που καλείται να διαχειριστεί μία κυβέρνηση: πυρκαγιές, οικολογικές συμφορές, πλημμύρες.
Αν θέλει να θεωρεί ότι στα μνημόνια πέτυχε και μπορεί να τα δειχειριστεί επικοινωνιακά, σε όλα τα άλλα, τα «τετριμμένα», η κυβέρνηση απέτυχε.
Στις πυρκαγιές του καλοκαιριού ο Πρωθυπουργός απουσίαζε και εμφανίστηκε μόνον εκ των υστέρων για να επιθεωρήσει τα καμμένα και να κάνει έναν μπακαλίστικο απολογισμό: επί ΣΥΡΙΖΑ κάηκαν λιγότερα από ό,τι επί ΝΔ.
Οταν βούλιαξε το Αγία Ζώνη ΙΙ και μαύρισε ο Σαρωνικός, ο Πρωθυπουργός επίσης απουσίασε. Ο Π. Κουρουμπλής έκανε αυτοψία και ανακοίνωσε ότι ο Σαρωνικός θα είναι οσονούπω πιο καθαρός από ποτέ.
Με τις καταστροφικές και θανατηφόρες πλημμύρες της Δυτικής Αττικής, ο Πρωθυπουργός και πάλι τήρησε τις αποστάσεις του.
Αντι να μεταβεί στις πληγείσες περιοχές – κάτι που θα έδειχνε πολλά για το προσωπικό του ενδιαφερον και θα τόνωνε το ηθικό πληγέντων και διασωστών – περιορίστηκε σε ένα ακόμη «διάγγελμα» και μία διαχειριστή αντιμετώπιση.
Η κυβέρνηση αυτή, όπως και κάθε άλλη, εν τέλει κρίνονται από το πώς στέκονται απέναντι στην καθημερινόνητα των πολιτών.
Και επειδή η καθημερινότητα κρύβει εκπλήξεις και είναι πλέον πολύ χειρότερη από αυτή που βλέπει ο κ. Τσίπρας στα «χαρούμενα πρόσωπα» γύρω του, η τύχη των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ θα κριθεί σε πεδίο πολύ διαφορετικό από αυτό που νομίζει ο Πρωθυπουργός, όταν κάνει διαγγέλματα για το μοίρασμα δήθεν κοινωνικών μερισμάτων ελεημοσύνης.
