Η υπόθεση της άδειας στον Δ.Κουφοντίνα, δεν αφορά μια τυπική εφαρμογή του νόμου, όπως υποστηρίζει η κυβέρνηση. Πρώτα από όλα γιατί το πρόσωπο αυτό συμβολίζει, με όλες του τις προεκτάσεις την τρομοκρατική βία που ταλάνισε τη χώρα για τρεις δεκαετίες και συνεχίζει να την ταλανίζει ακόμα.
Ίσως ακόμα χειρότερα, όπως απέδειξε η υποδοχή του κατά την έξοδο από τον Κορυδαλλό, εξακολουθεί να αποτελεί πρότυπο για μια νέα γενιά ανεγκέφαλων που δεν χάνουν ευκαιρία να υποδηλώσουν την παρουσία τους. Είναι νωπό άλλωστε ακόμα το τελευταίο περιστατικό με τη δολοφονική επίθεση στα γραφεία του ΠΑΣΟΚ.
Ας μην ξεχνάμε ακόμα ότι ο Δ.Κουφοντίνας, όχι απλώς δεν έχει παραδώσει το όπλο του, το περιβόητο 45αρι με το οποίο δολοφονούσε, αλλά δεν χάνει ευκαιρία να εκδηλώνει τη συμπαράσταση του σε τρομοκρατικές ομάδες που ξεπήδησαν μετά την εξάρθρωση της 17Ν. Επιπλέον όχι μόνο δεν εκδήλωσε ούτε για μια στιγμή μεταμέλεια για τις δολοφονίες του ,αλλά εξακολουθεί να υποστηρίζει την ένοπλη τρομοκρατία.
Δεν αρκεί λοιπόν να εκτιμάται μόνο η συμπεριφορά του μέσα στις φυλακές, αλλά έπρεπε να συνεκτιμηθούν και άλλα στοιχεία τόσο της προσωπικότητας και του χαρακτήρα του, όσο και των γενικότερων επιπτώσεων που προκαλεί η περίπτωση του. Είναι χαρακτηριστική αντίδραση των πρέσβεων των ΗΠΑ και της Μεγάλης Βρετανίας, που πολίτες τους υπήρξαν θύματα του.
Δεν μπορεί να αγνοείται ότι δεν έχουμε να κάνουμε με έναν απλό φυλακισμένο, αλλά με κάποιον που η περίπτωση του προκάλεσε για πολλά χρόνια διπλωματικές και πολιτικές περιπλοκές στις διεθνείς σχέσεις της χώρας μας.
Η δημοκρατία πράγματι δεν εκδικείται αλλά οφείλει να αυτοπροστατεύεται και να μην δίνει συγχωροχάρτια στους υπονομευτές της. Ας το αντιληφθούν, αν μπορούν βέβαια,κυβερνητικά στελέχη και υπουργοί, όπως ο κ.Κοντονής που με περισσή ευκολία παριστάνουν, ανάλογα με τις τους βολεύει τους κήνσορες και τιμητές, ακόμα και των οικογενειών των θυμάτων του Κουφοντίνα.
ΤΟ ΒΗΜΑ
