Το τρομοκρατικό χτύπημα, οι σφαίρες από καλάσνικοφ στις 8 το βράδυ, με τους δρόμους ακόμη κατάμεστους από κόσμο, εναντίον των αστυνομικών δυνάμεων που φρουρούν τα γραφεία του ΠαΣοΚ στη Χαριλάου Τρικούπη είναι γεγονός πραγματικό κι αδιάψευστο, εκτελέστηκε από συγκεκριμένα πρόσωπα,με σαφή στόχο και σκοπό, δεν είναι προβοκάτσια όπως θέλει η κυβερνητική προπαγάνδα.
Προφανώς ομφαλοσκοπεί η κυβέρνηση. Είχε προετοιμάσει επικοινωνιακή καταιγίδα για τα paradise papers και θεώρησε ότι όλες οι δυνάμεις,ακόμη και οι τρομοκρατικές, συνωμότησαν μεταξύ τους προκειμένου να χαλάσουν το κυβερνητικό σόου.
Αστεία πράγματα. Οι τρομοκράτες αντέδρασαν στη σύλληψη του Κωνσταντίνου Γιατζόγλου και έσπευσαν να εκδικηθούν ή να εκφοβίσουν τις αστυνομικές αρχές προκειμένου να σταματήσουν τις έρευνες για τους κατασκευαστές και αποστολείς τρομοδεμάτων.
Το ίδιο είχαν πράξει όταν πριν περίπου ένα χρόνο οι αστυνομικές αρχές συνέλαβαν την Πόλα Ρούπα, σύντροφο του Νίκου Μαζιώτη.
Και τότε κατά σύμπτωση, ομοιδεάτες της αντέδρασαν στον αυτό χρόνο, σε οκτώ ημέρες μετά τη σύλληψή της, είχαν πυροβολήσει και πάλι εναντίον του ΠαΣοΚ.
Την ευθύνη ανέλαβε τότε η «Επαναστατική Αυτοάμυνα», η οποία κατά τα φαινόμενα, όπως έδειξε η βαλιστική έρευνα, ευθύνεται και για τη νέα επίθεση.
Είναι πιθανόν επίσης να επέλεξαν συνειδητά το χρόνο εκδήλωσης της ενέργειας για να επιτύχουν τη μέγιστη δημοσιότητα,καθώς μια ώρα μετά επρόκειτο να διεξαχθεί το ντιμπέιτ των υποψηφίων αργηγών του ΠαΣοΚ.
Με άλλα λόγια, τα πράγματα είναι καθαρά, τα γεγονότα επαναλαμβανόμενα, η ανάληψη ευθύνης κοινή όπως όλα δείχνουν και ο σκοπός επίσης σαφής,σαφέστερος δεν γίνεται.
Οπότε τα περί προβοκάτσιας δεν στέκουν, δεν έχουν βάση. Δεν επιτρέπονται τέτοιες συγχύσεις από την κυβέρνηση, την έχουσα την ευθύνη τήρησης της τάξης.
Οι σφαίρες είναι σφαίρες και οι σκοποί εκτόξευσής τους συγκεκριμένες.
Όπως και η αδυναμία κατανόησης και η ανικανότητα αντιμετώπισης του τρομοκρατικού φαινομένου είναι αυταπόδεικτη.
Όλα τα άλλα είναι καλαμπούρια, για εύπιστους και τυφλωμένους από το »φως» του »μεγάλου τιμονιέρη», που είναι έτοιμοι να υιοθετήσουν ακόμη και τη μεγαλύτερη ανοησία.
