Επιστροφή στις μάχες πεζοδρομίου

Υπήρχε κάτι βαθιά ενοχλητικό στη συζήτηση που διεξήχθη την Παρασκευή στη Βουλή και δεν είχε να κάνει μόνο με το επίπεδο της σύγκρουσης του Κυριάκου Μητσοτάκη με τον Αλέξη Τσίπρα. Ηταν η ένταση στην αίθουσα της Ολομέλειας, η οποία έφτανε ως τα θεωρεία και έκανε την ατμόσφαιρα πνιγηρή. Ηταν το αλαζονικό χαμόγελο με το οποίο ο Πρωθυπουργός αντιμετώπιζε τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης και το συνεχές τσίγκλισμα της Κοινοβουλευτικής Ομάδας της ΝΔ. Ο συγκαταβατικός τρόπος με τον οποίο διηύθυνε τη συζήτηση ο Πρόεδρος της Βουλής Νίκος Βούτσης· το μίσος που εμφανιζόταν και εξαφανιζόταν «επαγγελματικά», όπως ακριβώς και το γέλιο, στα πρόσωπα των βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ.

Ηταν και η άρνηση του κ. Μητσοτάκη να αγγίξει το κατώτερο επίπεδο της πολιτικής αντιπαράθεσης, που όμως δεν έδινε την εντύπωση της ανωτερότητας αλλά της αδυναμίας ενός πολιτικού αρχηγού ο οποίος δεν ξέρει πώς να απαλλαγεί από τα πολλά βαρίδια που είναι αναγκασμένος να σέρνει.

Η σύγκρουση των δύο πολιτικών αρχηγών εξελίχθηκε σε μια θλιβερή συζήτηση για το πολιτικό σύστημα. Το χειρότερο είναι ότι αποτελεί προάγγελο για αυτό που θα ακολουθήσει: μια μακρά προεκλογική περίοδος βουτηγμένη στη λάσπη.

Ο κ. Τσίπρας, χωρίς αμφιβολία, φτιάχνει τους νέους «αγανακτισμένους», τους αδικημένους και τους αποκλεισμένους που θα προστατεύσει από την παλαιά, διεφθαρμένη ελίτ. Στο εξής εκείνος και το κόμμα του θα βρίσκονται σε διαρκή εκλογική ετοιμότητα, το ακροατήριό τους όμως είναι θολό. Στους νέους «αγανακτισμένους» μπορεί να ανήκουν οι πάντες, από την Ακρα Αριστερά ως και την Ακρα Δεξιά. «Δεν υπάρχουν ευπρόσδεκτες και μη ευπρόσδεκτες ψήφοι», όπως δήλωσε σε μιαν άλλη περίσταση ο κ. Βούτσης. Ο Πρωθυπουργός ξεδιπλώνει μια συνειδητή επιλογή πολιτικής όξυνσης χωρίς όρια και κανόνες, και μόνο μια ρωμαλέα αντιπολίτευση θα μπορούσε να του επιβάλει και όρια και κανόνες. Αν η ΝΔ φιλοδοξεί να είναι αυτή η αντιπολίτευση, δεν το έδειξε την Παρασκευή στη Βουλή.

Προτού μπει στην αίθουσα της Ολομέλειας ο κ. Μητσοτάκης θα ήταν χρήσιμο να γνώριζε μια φράση του περίφημου αλλά άγνωστου στην Ελλάδα συγγραφέα Τζορτζ Μάικς, την οποία είχε αναγάγει σε αξίωμα έμπειρος υπουργός του ΠαΣοΚ: «Αν πιάσεις τον βούρκο με τα γάντια, δεν γαντζώνεις τον βούρκο, «βουρκώνεις» τα γάντια». Συνεργάτες του προέδρου της ΝΔ άφηναν να διαρρεύσει τις προηγούμενες ημέρες ότι αν ο κ. Τσίπρας αποφύγει τη συζήτηση για την ανομία με άσχετη σκανδαλολογία θα λάβει ανάλογη απάντηση. «Εχουμε κι εμείς πολλά να πούμε» έλεγαν υπαινικτικά. Ισως να έχει πολλά να πει ο κ. Μητσοτάκης, αλλά τελικώς δεν είπε τίποτε, γιατί την τελευταία στιγμή αποφάσισε ότι προέχει να μείνει πιστός στην ατζέντα του και στα καθημερινά προβλήματα των πολιτών. Κοινώς, έπιασε τον βούρκο με τα γάντια.

Δεν είναι η πρώτη φορά που η πολιτική ζωή φθάνει σε βορβορώδη βάθη. Ωστόσο τα παλαιότερα ήταν είτε μεμονωμένα περιστατικά είτε υπηρετούσαν ένα στρατηγικό χτύπημα στον αντίπαλο. Ο ΣΥΡΙΖΑ εμφορείται από φιλοσοφία χυδαιότητας και ωμότητας. Είναι η άνεση με την οποία καταδιώκουν τους εκσυγχρονιστές και παράλληλα προσπαθούν να τους προσηλυτίσουν στον… «νέο ΣΥΡΙΖΑ».

Ο κ. Μητσοτάκης δεν αντιλαμβάνεται ότι δεν μονομαχεί με έναν ευγενή αντίπαλο αλλά με έναν αδίστακτο πολιτικό. Επέτρεψε στον κ. Τσίπρα να ερωτά καταχειροκροτούμενος από τους δικούς του «με τι κρατά τον κ. Μητσοτάκη ο κ. Αυγενάκης και του παρέχει τέτοια στήριξη;», να ζητεί την αποπομπή του γραμματέα της ΝΔ, να παραπέμπει στις αποκαλύψεις του κοριού της ΕΥΠ για διευκολύνσεις που έκανε ο φρουρός του κ. Αυγενάκη σε «έναν από τη σπείρα της απαγωγής Παναγόπουλου», να ανακατεύει τον Π. Μαυρίκο, τον Χρ. Σκλαβούνη, να τον ρωτά για «τα δώρα της Siemens προς εσάς προσωπικά και μέλη της οικογένειάς σας». «Κύριε Μητσοτάκη, ανομία και εγκληματικότητα δεν είναι μόνο οι μολότοφ, αλλά και οι εκβιαστές, η Siemens, η διαφθορά και τα ατελείωτα σκάνδαλα του λευκού κολάρου» έλεγε θριαμβευτικά.

Ο πρόεδρος της ΝΔ προσπαθούσε ματαίως να φέρει τη συζήτηση στην εγκληματικότητα που μαστίζει τις γειτονιές και διαλύει τα πανεπιστήμια, στον νόμο Παρασκευόπουλου με τον οποίο αποφυλακίζονται εγκληματικά στοιχεία, στην κατάργηση των φυλακών τύπου Γ. Και ο Πρωθυπουργός απήγγειλε στοιχεία για τη μείωση της εγκληματικότητας σαν να ήταν εκπρόσωπος Τύπου της Ελληνικής Αστυνομίας, υποστηρίζοντας ότι η συγκυρία ήταν ατυχής για την ερώτηση του κ. Μητσοτάκη. «Σήμερα στο κέντρο της Αθήνας κυκλοφορούν χιλιάδες τουρίστες», δεν παίζουν «οι πραίτορες κλεφτοπόλεμο με τους κουκουλοφόρους και τις μολότοφ», όπως γινόταν επί πρωθυπουργίας Σαμαρά, δήλωνε. «Εσείς υπονομεύατε τη νόμιμα εκλεγμένη κυβέρνηση. Εσείς υιοθετήσατε τη ρητορική του μίσους και της βίας. Και όταν πετύχατε τον στόχο σας, φορέσατε τα ωραία σας τα κοστούμια, καθίσατε στα βουλευτικά έδρανα, για να έρχεστε τώρα να μας παριστάνετε τους τιμητές της Δημοκρατίας» απαντούσε ο πρόεδρος της ΝΔ.

«Ησασταν αξιοθρήνητος» είπε απευθυνόμενος στον Πρωθυπουργό. «Μιλήσατε ως επίσημος εκπρόσωπος του παρακράτους ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ που τρέφεται από σκοτεινούς μηχανισμούς, που όταν δεν εκβιάζει, συκοφαντεί με τη στήριξη συγκεκριμένων ΜΜΕ που εσείς κατασκευάσατε. Γυρίσατε τη χώρα πίσω στη χειρότερη περίοδο του αυριανισμού, γι’ αυτό και ο Κουρής είναι ο πιστότερος θαυμαστής σας. Υπάρχει Δικαιοσύνη που θα κρίνει. Στέλνω μήνυμα στα διαπλεκόμενα τζάκια, παλιά και νέα, που σας συναναστρέφονται ότι θα λογοδοτήσουν. Εκλογές έχασαν πολλοί. Πολιτικοί ικανότεροι και σημαντικότεροι από εσάς. Δεν είναι ντροπή να χάνεις εκλογές. Θα το μάθετε και εσείς. Ντροπή είναι να επιχειρείς να επιβιώσεις με Κουρήδες και Βαξεβάνηδες» τόνισε εκνευρισμένος ο κ. Μητσοτάκης.

Ο κ. Τσίπρας, ατάραχος, με σαρδόνιο χαμόγελο, απάντησε ότι δεν υπάρχει παρακράτος ούτε παρακρατικοί μηχανισμοί. «Εχει να κάνει με τη δίωξη του κοινού εγκλήματος. Το ΣΔΟΕ, το Τμήμα Ναρκωτικών, παρακολουθούσε έναν ύποπτο για ναρκεμπορία, με εισαγγελική παραγγελία, έπεσε πάνω σε έναν συνεταίρο του μαυραγορίτη χρυσού και οι κοριοί της Αστυνομίας έπιασαν τον γραμματέα της Κεντρικής σας Επιτροπής και τον έμπιστό του φρουρό να συνομιλούν με τους κακοποιούς». Ο κ. Αυγενάκης φώναζε «είσαι ψεύτης και συκοφάντης!» στον κ. Τσίπρα, οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ σκέπαζαν τις φωνές του με τις (περισσότερες) δικές τους «Δεν ντρέπεσαι; Ντροπή!», οι βουλευτές της ΝΔ σχολίαζαν αηδιασμένοι «πήγαμε στο πεζοδρόμιο τώρα…».

Παραδοσιακοί πολιτικοί, οι οποίοι δεν ξέρουν πώς να διαχειριστούν τον τραμπουκισμό αντιπάλων χωρίς φραγμούς. Και έτσι πέρασε απαρατήρητο το σημαντικότερο από όσα είπε ο Πρωθυπουργός κλείνοντας τη συζήτηση: «Αυτό που παρουσιάζετε σήμερα εδώ είναι το ηθικό σας πρόσταγμα με το οποίο θα ξαναδιεκδικήσετε τη στήριξη του ελληνικού λαού για να έρθετε πίσω εσείς που οδηγήσατε τη χώρα στη λεηλασία και στη χρεοκοπία».

Οι εχθροί της αναμέτρησης του 2014 δεν υπάρχουν πια και έτσι ο κ. Τσίπρας φροντίζει να κατασκευάσει νέους. Τη σαπισμένη ελίτ που λεηλάτησε και χρεοκόπησε τη χώρα και τώρα ζητάει και τα ρέστα. Παλαιότερα του αρκούσε να ρίχνει τη ρετσινιά στους αντιπάλους του –π.χ., όποιος βουλευτής ψήφιζε Πρόεδρο Δημοκρατίας το 2015 είχε λαδωθεί από τα συμφέροντα -, αφού το πολιτικό σύστημα υποχωρούσε αμαχητί. Τώρα, όπως φαίνεται, θα βάλει στο παιχνίδι και παρακρατικούς μηχανισμούς, θα χρησιμοποιήσει ό,τι πιο σκοτεινό υπάρχει για να τροφοδοτήσει μια σύγκρουση που δεν υπάρχει στο πραγματικό μέτωπο της πολιτικής και της ζωής. Το ερώτημα είναι τι θα κάνουν οι άλλοι.