Σήμανε άραγε η αρχή του τέλους για την προεδρία Τραμπ; Το ερώτημα αυτό κυριαρχεί στην Ουάσιγκτον μετά την απαγγελία κατηγοριών εναντίον τριών πρώην συνεργατών του αμερικανού προέδρου για διασυνδέσεις με τη Μόσχα, με στόχο να πληγεί κατά την προεκλογική περίοδο η αντίπαλός του Χίλαρι Κλίντον. Ηδη πολλοί μιλούν για το Russiagate, σε μια προφανή σύγκριση με το περιβόητο Watergate που προκάλεσε την πτώση του προέδρου Νίξον. Είναι όμως πολύ νωρίς για να καταλήξουμε στο συμπέρασμα αυτό. Αν και τώρα που άνοιξαν τα στόματα, οι εξελίξεις είναι πολύ πιθανόν να είναι ραγδαίες. Ετσι, δημοσιογραφική αδεία, θα μπορούσε κάποιος να επαναλάβει την ιστορική φράση του Ουίνστον Τσόρτσιλ μετά τη νίκη κατά των Γερμανών το 1942 στο Ελ Αλαμέιν, όταν ρωτήθηκε αν η νίκη αυτή σήμαινε και το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Η απάντηση ήταν: «Αυτό δεν είναι το τέλος. Δεν είναι ούτε καν η αρχή του τέλους. Αλλά είναι ίσως το τέλος της αρχής».
Ο,τι και αν συμβεί, πάντως, το βέβαιο είναι ότι ο Αλέξης Τσίπρας δεν έφερε τύχη στον Ντόναλντ Τραμπ όταν κατά την επίσκεψή του στην Ουάσιγκτον τον αποκάλεσε «άξιο συνεχιστή των αξιών της δημοκρατίας και της ελευθερίας». Οπως δεν του έφερε τύχη και ένας άλλος Ελληνας. Ο σύμβουλός του επί θεμάτων εξωτερικής πολιτικής, με το ίδιο ονοματεπώνυμο με τον αλήστου μνήμης Γεώργιο Παπαδόπουλο της χούντας, ο οποίος, μόλις τον συνέλαβε ψευδόμενο το FBI, αποφάσισε να συνεργαστεί μαζί του για να γλιτώσει. Ενας ακόμη λαμπρός Ελληνας, ο οποίος μάλιστα είχε γίνει δεκτός στη χώρα μας μετά βαΐων και κλάδων, πρωτοστατούντος φυσικά του Πάνου Καμμένου, στο πλαίσιο του γνωστού «συνδρόμου της ψωροκώσταινας» να θεωρούμε σημαντικούς διάφορους τύπους της ελληνικής Ομογένειας οι οποίοι κατά καιρούς κατοικοεδρεύουν στον Λευκό Οίκο ή αλλού. Πιστεύοντας ότι, ελλείψει μιας άλλης σοβαρής και τεκμηριωμένης πολιτικής, θα μπορέσουμε μέσω αυτών να προωθήσουμε τα εθνικά μας θέματα.
Κούνια που μας κούναγε βέβαια, καθώς τα αποτελέσματα της πολιτικής αυτής μιλούν από μόνα τους. Ετσι μπορούν να κοιμούνται ήσυχοι όσοι ανησυχούν ότι δεν θα έχουμε τώρα τη δυνατότητα πρόσβασης στον Λευκό Οίκο μετά τα καμώματα του Παπαδόπουλου. Καθώς μάλιστα τον περιώνυμο αυτόν Οίκο εγκατέλειψαν ήδη πριν καλά-καλά εγκατασταθούν δύο ακόμη Ελληνοαμερικανοί, ο προσωπάρχης Ρέινς Πρίμπους (απολύθηκε τον Ιούλιο) και ο υπεύθυνος των συγκεντρώσεων Τζορτζ Τζιτζίκος, (εκδιώχθηκε τον Αύγουστο). Καιρός είναι λοιπόν να ασχοληθούμε επιτέλους σοβαρά με τους τρόπους προώθησης των ελληνικών εθνικών συμφερόντων, ώστε να αποφεύγονται στο μέλλον οι γνωστές απαράδεκτες παλινωδίες, όπως αυτή που προέκυψε τελευταία με την αναβάθμιση των αεροσκαφών F-16.
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
