Συγκέντρωσα πολλούς πόντους στην κάρτα μου. Με έπιασε άγχος. Γιατί εγώ αυτό με τους πόντους δεν μπορώ να το διαχειριστώ. Μια τους χάνω, μια για να τους εξαργυρώσω αναγκάζομαι να αγοράσω πράγματα που δεν θέλω. Την προηγούμενη φορά πήρα ένα κασκόλ από αυτά που σου προκαλούν φαγούρα. Δεν φοράω ποτέ κασκόλ. Μου είπε όμως η κυρία στο κατάστημα που θα έκανα την εξαργύρωση: «Με τους πόντους που έχετε μπορείτε να πάρετε αυτό το κασκόλ, ή εκείνο το σετ μαντιλάκια για το πέτο». Σακάκι ή πουκάμισο δεν φοράω ποτέ, οπότε τα μαντιλάκια για το πέτο μού ήταν εντελώς άχρηστα. To κασκόλ πάλι είναι ένα αξεσουάρ που ακόμη και αν δεν το φοράς, πάντα σκέφτεσαι πως μπορεί κάτι να γίνει και να το χρειαστείς: να πέσει ξαφνικά η θερμοκρασία, να χαθείς στο βουνό και να πρέπει να περιμένεις όλη νύχτα τους διασώστες, να νιώσεις την ανάγκη να κρεμαστείς από το πλησιέστερο δέντρο…
Πήρα το κασκόλ. Εκτοτε παραμένει στο συρτάρι. Στο μεταξύ, κάτι τα σουπερμάρκετ, κάτι τα ταξίδια που έκανα, κατά τη διάρκεια των οποίων περνούσα όλα τα έξοδα στην κάρτα μου, βρέθηκα με πάρα πολλούς πόντους, με χιλιάδες πόντους-υποσχέσεις για ακόμη πιο πλούσια δώρα. Μπήκα στο κατάλληλο site για να ενημερωθώ για το ακριβές ποσό που θα μπορούσα να εξαργυρώσω, και αρκετή ώρα μετά βγήκα με πονοκέφαλο και χωρίς να έχω καταλάβει γρι. Είμαι σίγουρος πως το κάνουν επίτηδες. Τα φτιάχνουν όλα να φαίνονται τόσο μπερδεμένα, που δεν μπορείς να βρεις άκρη. Στο τέλος αγανακτείς, και αποφασίζεις (όσο παράλογο και αν ακούγεται) πως από τέτοια μυστηριώδη και νεφελώδη… δωρεάν, προτιμάς να συνεχίζεις να πληρώνεις. Ετσι νιώθεις λιγότερο κορόιδο.
Ομως, αυτή τη φορά είπα να επιμείνω. Ψάχνοντας, διάβασα πως δικαιούμαι έως και αεροπορικό εισιτήριο (από συγκεκριμένες εταιρείες) πήγαινε-έλα, όπου ήθελα. Οπου ήθελα; Ξαναψάχνοντας κατάλαβα πως αυτό το «όπου ήθελα» αφορούσε μετρημένους προορισμούς στην Ευρώπη. Αδύνατον να εντοπίσω ποιοι ήταν αυτοί οι προορισμοί και πότε μπορούσα να πάω. Μου είπαν πως όλο το κόλπο είναι να βάζεις τον κάθε προορισμό στο site της εταιρείας, να συμπληρώνεις τις ημέρες που σε βολεύουν και ό,τι κατεβάσει. Εργασιοθεραπεία για να περνάει η ώρα. Εργαζόμενος άνθρωπος είμαι, η περίοδος που με ενδιαφέρει είναι οι γιορτές που μπορώ να πάρω σχετικά εύκολα άδεια.
Αρχισα λοιπόν να βάζω μία-μία τις πόλεις που θα μου άρεσε να επισκεφθώ, και να τρώω από όλες πόρτα. Καμία πτήση δεν ήταν διαθέσιμη εκείνες τις ημέρες. Επρεπε να το περιμένω: το «έχετε ένα αλέ ρετούρ εισιτήριο δωρεάν» αφορά την εποχή που δεν ταξιδεύουν οι πολλοί και που υπάρχουν θέσεις. Αρχισα να ψάχνω προορισμούς «περίεργους», π.χ. Μόσχα και Αγία Πετρούπολη μέσα στο καταχείμωνο, όπου και οι Ρώσοι, υποθέτω, τις αποφεύγουν. Εδώ βρήκα κάτι: Αναχώρηση για Μόσχα τη μία ημέρα και επιστροφή την αμέσως επόμενη –μόνο τότε μπορούσα να εξαργυρώσω πόντους. Σαν να σου έλεγε «δεν πρόκειται να αντέξεις περισσότερο στους -500°C, γιατί να σε ταλαιπωρούμε; Γρήγορα πίσω!». Πηγαίνεις, βγαίνεις από το αεροδρόμιο για ένα «τσα», ίσα-ίσα για να σφίξει το δέρμα, και ξαναφεύγεις. Ωραία προσφορά!
Δεν την πήρα. Παραμένω με τους χιλιάδες πόντους μου στην κάρτα. Μήπως να αγοράσω μερικούς τόνους χαρτί υγείας, ικανούς να καλύψουν τις ανάγκες μου για τα επόμενα χρόνια, πιθανώς και τις ανάγκες των κληρονόμων μου; Δεν έχω μέρος να τους αποθηκεύσω. Μπορώ, επίσης, να πάρω μια εσπρεσιέρα. Δεν είμαι φίλος του σπιτικού εσπρέσο. Τελικά ίσως πρέπει να αρχίσω να φοράω σακάκια για να πάρω πέντε-έξι εξάδες μεταξωτά μαντιλάκια για το πέτο. Ομως, η προσφορά με τα μαντιλάκια τελείωσε. Τώρα χαρίζουν –χαρίζουν; –κάτι χαλιά. Δεν χρειάζομαι χαλιά. Δεν χρειάζομαι τίποτα. Κυρίως δεν χρειάζομαι προσφορές οι οποίες στην πραγματικότητα μόνο προσφορές δεν είναι. Που περισσότερο σε κοροϊδεύουν παρά σε επιβραβεύουν ως πελάτη της τάδε τράπεζας, του τάδε εμπορικού, του τάδε σουπερμάρκετ ή της δείνα αεροπορικής εταιρείας. «Δες όμως», μου λέει η Αννα, «εδώ λέει πως με τους πόντους σου μπορείς να πάρεις τζάμπα αυτό το απίθανο αεροδυναμικό καροτσάκι για δίδυμα». «Μα εγώ δεν έχω παιδιά». «Μήπως να κάνεις; Κρίμα να χαθεί τέτοια ευκαιρία!».
* Δημοσιεύθηκε στο BHmagazino το Σάββατο 28 Οκτωβρίου 2017.
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
