Ένα είναι το βέβαιο και δεν αμφισβητείται. Η Κεντροαριστερά απασχολεί και πάλι την επικαιρότητα. Και αυτό δεν είναι λίγο. Προφανώς και μέσα στη «λαίλαπα» της καθημερινότητας, δεν είναι το πρώτο θέμα για τον πολίτη. Άλλα έχουν προφανή προτεραιότητα. Μπήκε όμως ξανά στην ημερήσια διάταξη. Η αύξηση του ενδιαφέροντος προκύπτει αδρά, από την προσέλευση κόσμου, άλλοτε αποστασιοποιημένου, στις συγκεντρώσεις των υποψηφίων, αλλά και από το ενδιαφέρον των ΜΜΕ για την κάλυψη των γεγονότων, με αναλύσεις και ανταποκρίσεις.
Το τελευταίο αξίζει επισήμανσης. Δεν είναι μακριά ο καιρός που ο χώρος δεν απασχολούσε παρά μονόστηλα σε έντυπα και ελάχιστα τα ηλεκτρονικά ΜΜΕ. Που η κυρίαρχη τάση ήταν η ειρωνεία και τα σχόλια τύπου «μα καλά, ακόμα υπάρχετε;», «δεν θα μπείτε στη Βουλή» και άλλα απαξιωτικά. Για πολλούς λόγους, αυτό δεν ισχύει πια. Τα αφιερώματα στον τύπο και οι αναλύσεις των εξελίξεων, παντού. Ακόμα κι αν λένε, αυτοαναιρούμενα, πως το θέμα δεν ενδιαφέρει…
Αυτό, από μόνο του, φέρει μια δυναμική που θα αποτυπωθεί εκλογικά. Κι αυτό δεν είναι άσχετο από τις συγκεκριμένες αποτυχίες της συγκυβέρνησης Τσίπρα-Καμμένου. Αποτυχίες στην πολιτική εφαρμογή, που συνοψίζονται στην περίφημη “kolotoumpa”, που επειδή άργησε πολύ και δεν ακολουθείται από το σκληρό πυρήνα του κόμματος, έχει τα γνωστά αποτελέσματα: το καθημερινό κόστος του πολίτη με αχρείαστες περικοπές, θέσεις εργασίες, χιλιάδες αποχωρήσεις νέων προς άλλες χώρες. Αυτά δεν συγχωρούνται από τους πολίτες που νιώθουν εξαπατημένοι. Και είναι και ο λόγος που οι πολίτες αυτοί κοιτούν πάλι προς το χώρο στον οποίο είχαν ξανά δραστηριοποιηθεί. Στο χώρο που , ασχέτως αμαρτιών, προσέφερε στη χώρα τις σημαντικότερες μεταρρυθμίσεις και τη μεγαλύτερη ευημερία.
Αποτυχία στη διαχείριση, αποτυχία και στην εικόνα. Η προσπάθεια να φανεί η στροφή στη «σοβαρότητα» τάχα με φιλική διάθεση προς τις επενδύσεις, ενώ αποχωρούν η μία μετά την άλλη, πέφτει στο κενό. Την ίδια ώρα, η ανομία κυριαρχεί, τα ληξιπρόθεσμα καλπάζουν, το κράτος διογκώνεται από στρατούς «ημετέρων», οι φόροι και οι εισφορές εξοντώνουν τους επιμένοντες ειλικρινείς φορολογούμενους της μεσαίας τάξης και διώχνουν τους πλέον φιλόδοξους και τολμηρούς σε άλλες αγορές, που ανθούν εις βάρος μας. Και βέβαια, με τις ιδεολογικές καταβολές να είναι συνεχώς εμφανείς, η δήθεν στροφή προς τη σοσιαλδημοκρατία, που ουδέποτε διακηρύχθηκε αρμοδίως, δεν πείθει παρά μόνο «στρατευμένους» καλοθελητές.
Αρκούν όμως αυτά, για να γίνει ξανά μαζικά ελκυστικός ο χώρος; Προφανώς και όχι και η απόσταση είναι ακόμα μεγάλη. Αλλά έχει γίνει το πρώτο σημαντικό βήμα. Μια καθαρά πολιτική διαδικασία είναι σε εξέλιξη και η κινητικότητα γύρω από αυτά, απόλυτα θετική. Χάθηκε χρόνος στα διαδικαστικά, αλλά αυτό ξεπεράστηκε. Ο πολίτης όμως περιμένει απαντήσεις. Και θέλει να δει πρόσωπα. Με καθαρό λόγο και ευθείες ματιές. Ναι, η διαδικασία πρέπει να πολιτικοποιηθεί περισσότερο. Ναι, οι πολίτες πρέπει να αισθανθούν πως κάτι νέο παράγεται και γεννιέται. Και πως οι ίδιοι είναι οι πρωταγωνιστές και όχι πια οι κομπάρσοι «νεροκουβαλητές».
Το πρώτο και καθοριστικό στοίχημα είναι η συμμετοχή τόσο στις εκλογές, όσο και στις μετέπειτα διεργασίες. Μια μαζική συμμετοχή, εξασφαλίζει τόσο την ενότητα και μακροημέρευση του σχήματος, όσο και προαναγγέλλει την επιτυχία του σε εθνικές εκλογές. Εκεί που θα κριθεί εκ νέου ο πρωταγωνιστής στον προοδευτικό χώρο. Σε μια μαζική ετυμηγορία, κανείς δεν θα αποτολμήσει να αντιπαραβάλει έπειτα προσωπικές στρατηγικές. Οι εκλογές είναι μια ευκαιρία, για το δημοκρατικό κόσμο της παράταξης. Αυτόν που παρέμεινε και εκείνον που προσωρινώς είχε εγκαταλείψει, θέλοντας να πειραματιστεί αλλού. Οι εξελίξεις είναι στα χέρια του.
Μέσα από την επιλογή του προσώπου εκείνου που μπορεί να σηματοδοτήσει πολλά: μια ιστορική συνέχεια, με ενιαία πια αφήγηση, αλλά μαζί και νέα αρχή. Μια ευρύτερη απήχηση σε δυνάμεις της κοινωνίας και μια προοπτική. Κι ένα μήνυμα αισιοδοξίας, τόσο για το χώρο, ότι ανακτά την ιστορική του σημασία, όσο και για την πατρίδα, ότι πιστεύει πάλι στις δυνάμεις της. Τις ειλικρινείς, τις τολμηρές. Που δεν ψάχνουν εξιλαστήρια θύματα και δικαιολογίες, αλλά βασισμένες στις δικές μας δυνατότητες, με σχέδιο και όραμα, προχωρά στο χτίσιμο της νέας Ελλάδας.
Σε όλες τις προηγούμενες αναμετρήσεις, κατόπιν εορτής, πολλοί εξέφραζαν δυσαρέσκεια για το αποτέλεσμα. Κι ας μην είχαν ψηφίσει οι ίδιοι! Αυτή τη φορά δε χωρούν τέτοιες «πολυτέλειες» ή στάσεις. Η συμμετοχή είναι η μόνη εγγύηση. Κάθε υποψήφιος έχει την πρότασή του, που αξιολογείται. Όλοι μαζί, οφείλουν να συνεισφέρουν στην κοινή προσπάθεια, πριν και ιδίως μετά το τέλος της εσωτερικής αναμέτρησης.
Με τη σκέψη πως οι πραγματικοί «αντίπαλοι» βρίσκονται «εκεί έξω» και με την πεποίθηση πως η μαζική συμμετοχή θα γίνει ο καταλύτης για ένα νέο σκηνικό, σεβαστό και υπολογίσιμο από όλους, περιμένουμε με ενδιαφέρον τη συνέχεια. Ο χώρος, δίχως να υποτιμώνται οι δυσκολίες, μπορεί και πάλι να πρωταγωνιστήσει.
Ο κ. Νίκος Κασκαβέλης είναι δικηγόρος
