ΧΩΡΑ ΤΟΥ ΤΖΟΓΟΥ

Στα χρόνια της αντιπολίτευσης, τόσο ο Πρωθυπουργός όσο και ανώτερα στελέχη του κυβερνώντος κόμματος επέκριναν με δριμύτητα τα όποια σχέδια διεύρυνσης κάθε μορφής τζόγου.

Ειδικώς ο κ. Τσίπρας, με αφορμή την ιδιωτικοποίηση του ΟΠΑΠ, μιλούσε για «καζινοποίηση της χώρας» και για «καπιταλισμό-καζίνο».

Προέβαλλε χαρακτηριστικά τις επιπτώσεις του αχαλίνωτου τζόγου στην κοινωνία, υπογραμμίζοντας πόσο καταστροφικός είναι ο εθισμός των πολιτών σε ψεύτικες και αντιπαραγωγικές ελπίδες.

Στα χρόνια της διακυβέρνησης ωστόσο, οι άλλοτε αρνητές και επικριτές του τζόγου μετέβαλαν στάση και πλέον αποζητούν υποκατάσταση των χαμένων πόρων και εσόδων με την επέκταση και διάχυση όλων των πιθανών τυχερών παιγνίων.

Ηδη συζητείται στη Βουλή και πρόκειται να ψηφιστεί τις επόμενες μέρες η επέκταση της σύμβασης με τον ιδιωτικό πια ΟΠΑΠ, με διαδικασίες αμφισβητήσιμες και αποτιμήσεις εν πολλοίς αυθαίρετες, σε κάθε περίπτωση μη υποστηριζόμενες από στοιχειοθετημένα μπίζνες πλαν.

Η διάρκεια της σύμβασης για τα παιγνιομηχανήματα αυξάνεται κατά οκτώ χρόνια, από 10 σε 18, συμψηφιστικά της μείωσης του αριθμού αυτών από 35.000 σε 25.000, χωρίς να λαμβάνεται όμως υπ’ όψιν η αύξηση του αριθμού των εγκατεστημένων σε κάθε κατάστημα.

Πολλοί μιλούν για σκανδαλώδη επέκταση της σύμβασης, χωρίς πρόσθετες απαιτήσεις από την πλευρά του Δημοσίου και με παραχώρηση του αποκλειστικού δικαιώματος, χωρίς διαγωνισμό ή άλλη διαδικασία.

Η κυβέρνηση είχε μια ευκαιρία άντλησης πρόσθετων πόρων προκειμένου να στηρίξει τις χειμαζόμενες ομάδες της κοινωνίας, των πενόμενων συνταξιούχων, των άνεργων γονιών, των παιδιών που δεν έχουν πού την κεφαλήν κλίναι. Και δυστυχώς την απεμπόλησε, χωρίς δεύτερη σκέψη.

Αλλά δεν είναι το μόνο θέμα. Είναι τέτοια η στροφή της κυβέρνησης, που ταυτόχρονα ο διακρινόμενος για τη μαρξιστική του παιδεία και υπέρμαχος των ιδεών της σύγχρονης Αριστεράς, αρμόδιος υπουργός Οικονομικών Ευκλείδης Τσακαλώτος, επικαλούμενος με κυνικό τρόπο την ανάγκη νέων εσόδων του κρατικού προϋπολογισμού, ανήγγειλε την κατάθεση, τις επόμενες μέρες, άλλων δύο σχετικών νομοσχεδίων που θα ρυθμίζουν θέματα των καζίνων και θα ελευθερώνουν πλήρως τον ηλεκτρονικό τζόγο.

Δημιουργώντας βεβαίως την αίσθηση στο πανελλήνιο ότι ο τζόγος απελευθερώνεται και επιτρέποντας στον καθέναν να υποστηρίζει ότι η Ελλάδα οδεύει επί των ημερών της αριστερής διακυβέρνησης σε πλήρη καζινοποίηση.

Το δυστυχές είναι ότι όλα αυτά εξελίσσονται την ώρα που οι κυβερνώντες διακηρύσσουν μεταρρυθμίσεις στην οικονομία και ομνύουν σε ένα νέο παραγωγικό μοντέλο, το οποίο υποτίθεται ότι θα υποκαταστήσει το προηγούμενο, το αμαρτωλό, εκείνο που γέννησε την κρίση.

Οι αντιφάσεις είναι πρόδηλες και ο οπορτουνισμός μέγας.

Δείγμα των καιρών πιθανώς, αλλά κατά πάσα βεβαιότητα οι ατέλειωτες «κωλοτούμπες» –που οι σημερινοί κυβερνώντες μας κληροδότησαν στην ανθρωπότητα –δεν εμπνέουν καμία εμπιστοσύνη σε κανέναν.