«Μεσαίος χώρος μεταξύ των πολυβόλων και του τοίχου της Καισαριανής δεν υπάρχει. Ή είσαι με τα πολυβόλα ή είσαι με τους εκτελεσμένους. Ή είσαι με την Εθνική Αντίσταση ή είσαι με τους δωσίλογους». Τάδε έφη ο κομισάριος του Μαξίμου Νίκος Παππάς, για να αντιληφθούν προφανώς και όσοι δεν το είχαν καταλάβει πώς θα επιδιώξει ο ΣΥΡΙΖΑ να χτίσει τις νέες διαχωριστικές γραμμές μετά τη μνημονιακή υποταγή του.
Με μια πολιτική ενσωματωμένη πλήρως στις απαιτήσεις Ευρωπαίων, Αμερικανών, ΔΝΤ και λοιπών, η παρέα του Μαξίμου επιχειρεί και πάλι να επαναφέρει στο προσκήνιο μια ιδεατή Αριστερά της αντίστασης, των θυσιών και φυσικά της δαιμονοποίησης των αντιπάλων της, ελπίζοντας ότι έτσι θα καταφέρει να παραμείνει στον αφρό της εξουσίας. Εβδομήντα χρόνια μετά τον Εμφύλιο, σαν να μην έχει συμβεί τίποτε στο μεταξύ, αναμοχλεύουμε το πιο σκοτεινό παρελθόν μήπως και συγκινήσουμε όσους παραμένουν προσκολλημένοι σε επιλεκτικές αναμνήσεις.
Η Ιστορία και η μνήμη, γράφει ο Τόνι Τζαντ στις «Σκέψεις για τον 20ό αιώνα», είναι ετεροθαλείς αδελφές. Η μνήμη είναι νεότερη και ελκυστική, διατεθειμένη να γοητεύει και να γοητεύεται. Η Ιστορία είναι η μεγαλύτερη αδελφή, λιπόσαρκη, απλή και σοβαρή, διατεθειμένη να υποχωρεί αντί να μπλέκεται σε ανούσιες κουβέντες. Επομένως είναι πολιτικά στο περιθώριο.
Οι κομισάριοι του Μαξίμου γνωρίζουν πολύ καλά την επιλεκτική χρήση της μνήμης. Με μύθους άλλωστε ανήλθαν στην εξουσία, με μύθους που τους βολεύουν επιχειρούν να τη διαχειριστούν και να την κρατήσουν. Και ο κόσμος της Αριστεράς, που έζησε για πολλά χρόνια με τους μύθους του, αποτελεί πρόσφορο έδαφος για να καλλιεργηθούν άγγελοι και δαίμονες και τα νέα τεχνητά διχαστικά φράγματα.
Ο κ. Τσίπρας και η παρέα του ξέρουν να εκμεταλλεύονται εκείνα τα στοιχεία από το παρελθόν που τους βολεύουν και να αποσιωπούν άλλα τα οποία υπονομεύουν τις πολιτικές στοχεύσεις τους. Ποια σχέση έχουν οι εκτελεσμένοι της Καισαριανής που έμειναν μέχρι τέλους πιστοί στις ιδέες τους με τις συνεχείς κωλοτούμπες της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ;
Οι άνθρωποι που έκαναν επικοινωνιακό κουρελόχαρτο το ηθικό πλεονέκτημα της Αριστεράς δεν έχουν κανένα δίλημμα να διαστρέφουν την Ιστορία, να ιδιοποιούνται τη συλλογική και ατομική μνήμη, να επαναφέρουν εμφυλιοπολεμικές ρητορικές για να πετύχουν τον πρώτο και μοναδικό στόχο τους: να παραμείνουν στην εξουσία…
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
