Το χρώμα (του δέρματος) έχει τη δική του ιστορία
Στις επόμενες 500 λέξεις θα μετακινηθούμε από το παρόν έως και δεκάδες χιλιάδες χρόνια πίσω, θα βρεθούμε σε μια άλλη ήπειρο, θα συναντήσουμε υψομετρικές διαφορές, ξεχασμένους προγόνους αλλά και μια χημική ουσία, την γλουταθειόνη, που αν και αρχέγονη τώρα είναι πλέον και ένα επικερδές εμπορικό προϊόν. Με στόχο όλα αυτά μεταξύ τους κάπως να συναρμοστούν.
Και η αρχή ας γίνει από το τέλος. Η γλουταθειόνη είναι μια αντιοξειδωτική ουσία που βρίσκεται και στα ανθρώπινα κύτταρα, αντιμετωπίζει αποτελεσματικά τις βλαβερές για τον οργανισμό ελεύθερες ρίζες, δυναμώνει το ανοσοποιητικό σύστημα και αποτοξινώνει. Εχει όμως και μια άλλη ιδιότητα, αν εισαχθεί επιπλέον ποσότητα με τη μορφή ενδοφλέβιων ενέσεων. Δίνει μια πιο λευκή χροιά στο δέρμα διότι επιδρά στη μελανίνη και απενεργοποιεί το ένζυμο τυροσινάση, που εμπλέκεται στην παραγωγή της.
Δεν είναι δύσκολο να μαντέψει ο καθένας ότι όσοι άνθρωποι θεωρούν πως είναι πρόβλημα το σκούρο χρώμα του δέρματός τους (και είναι πολλοί και στην Ανατολική Ασία και στη Βόρεια Αμερική) αποτελούν μια τεράστια δεξαμενή πελατών για όσους υπόσχονται ένα πιο ανοιχτόχρωμο δέρμα με τη βοήθεια ενέσεων γλουταθειόνης. Δύο φορές την εβδομάδα με κόστος 150-400 δολάρια την επίσκεψη στις ειδικευμένες κλινικές, ο πολλαπλασιασμός δίνει ένα σεβαστό ποσόν που διακινείται από το Μανχάταν έως τις Φιλιππίνες. Παρότι αρκετοί γιατροί έχουν επιφυλάξεις για το πόσο αυτό μπορεί να έχει επιπτώσεις στην υγεία.
Και στη συνέχεια Αφρική, 300.000 χρόνια πίσω. Τότε περίπου και σε αυτή την ήπειρο υπολογίζεται ότι άρχισε να εξελίσσεται το ανθρώπινο είδος. Ο φακός εστιάζει στο Μαλάουι. Μια λωρίδα-κράτος στα νότια της ηπείρου αυτής, σφηνωμένη ανάμεσα σε Μοζαμβίκη, Τανζανία και Ζάμπια. Εκεί βρέθηκαν πρόσφατα θραύσματα οστών σε ένα οροπέδιο και η χρονολόγησή τους έδειξε ότι ανήκαν σε ανθρώπους που έζησαν 8100 χρόνια πριν. Κατόρθωσαν να πάρουν από αυτά και DNA και τα αποτελέσματα δημοσιεύθηκαν στο περιοδικό «Cell». Το ψηφιδωτό συμπληρώνεται αργά αλλά προσεκτικά. Από τα σπήλαια ψηλά στα υψίπεδα της Αιθιοπίας όπου είχε βρεθεί ανθρώπινο DNA ηλικίας 4.500 χρόνων έως τα ευρήματα στο Μαλάουι και άλλα από τη Δυτική Αφρική, δείχνουν προς το παρόν ότι οι κάτοικοι της Αφρικής και πρόγονοι όλων μας πριν από 200.000 χρόνια άρχισαν να διαχωρίζονται σε μεγάλες ομάδες μέσα στην ήπειρο αυτήν. Και 70.000 χρόνια πριν έφυγαν οι πρώτοι Αφρικανοί από εκεί περνώντας τη Μεσόγειο και προχωρώντας προς τα βόρεια και μετά ανατολικά.
Ας μην ξεχνάμε και ότι Ασία και Αμερική ήταν ενωμένες στον Βορρά, εκεί που σήμερα είναι θάλασσα, στον Βερίγγειο Πορθμό. Και έτσι, αν θέλουμε κάπως να προεκτείνουμε το πράγμα, τον Αδάμ και την Εύα θα πρέπει να τους έχουν στο μυαλό τους, όσοι θέλουν, με τα χαρακτηριστικά ενός εντελώς αφρικανικής κατατομής ζευγαριού και με κατάμαυρο δέρμα. Και όμως έχουμε φθάσει σήμερα, οι απόγονοι των πρώτων κατοίκων της Αφρικής, να κάνουν ενέσεις για να μη θυμίζει το χρώμα του δέρματός τους εκείνους.
Ευτυχώς οι έρευνες των επιστημόνων συνεχίζονται και όπως επισημάνθηκε παλαιότερα δεν διέθεταν καν DNA από οστά παλαιοτέρων κατοίκων της Αφρικής διότι οι υψηλές θερμοκρασίες το κατέστρεφαν. Αλλά χάρη στην επιμονή τους να ψάχνουν σε βουνά και οροπέδια άρχισαν να έχουν υλικό. Που θα μπορούσε να μας κάνει να ξανασκεφθούμε, πέρα από την ιστορία και την ανθρωπολογία, και κάποια σημερινά πράγματα…
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ