Νεανίας συμπαθούς μορφής

ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟ Στάδιο. 28 Μαρτίου 1896. Ενας νεανίας συμπαθούς μορφής (κατά τον περιγράφοντα τους πρώτους Ολυμπιακούς Αγώνες: Χαράλαμπο-Μπάμπη Αννινο, κεφαλλονίτη δημοσιογράφο και λόγιο που οφείλει την υστεροφημία του στο σπινθηροβόλο και δηκτικό πνεύμα των θεατρικών του έργων) ονόματι Ιωάννης Μητρόπουλος περνά στην Ιστορία ως ο πρώτος έλληνας ολυμπιονίκης της νέας εποχής… Το αγώνισμα «Γυμναστικόν», οι Κρίκοι. Ο αθλητικός προπάτορας του Λευτέρη Πετρούνια…

ΠΟΛΥ νερό κύλησε. Αλλά η ανέμη του Χρόνου (121 έτη στην προκειμένη περίπτωση) πάντα κάτι έχει να μας διηγηθεί. Περασμένα αλλά όχι ξεχασμένα. Ο «συμπαθής νεανίας» (άριστος μαθητής του Ιωάννη Χρυσάφη, του μεγάλου ταγού της αθλητικής Παιδείας, την εποχή εκείνη διευθυντής –και προπονητής –του γυμναστηρίου του ιστορικού Εθνικού Γ.Σ. και πολύ αργότερα άτυπος αθλητικός σύμβουλος του Ελευθερίου Βενιζέλου στην τελευταία και τόσο δημιουργική πρωθυπουργία του) σκόρπισε τον ενθουσιασμό όταν το όνομά του (δηλαδή ο αριθμός του) «σημειούται επί του ιστού και αναπεπτάννυται η ελληνική σημαία».

ΤΗΝ ΕΙΚΟΝΑ του πανηγυρισμού ολοκληρώνει ο Αννινος:

Για τη μικρή ιστορία (που πάντα ακουμπά στη μεγάλη), ο Μητρόπουλος, ο οποίος «επέδειξεν εν τω σταδίω έκτακτον τέχνην», εξελίχθη σε λαμπρό δικηγόρο και έγινε και καθηγητής της Νομικής στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο.

ΕΚΕΙΝΗ η «ενθουσιώδης» αφετηρία του ωραίου και συναρπαστικού αθλήματος της Γυμναστικής μετά από έναν και πλέον αιώνα κρατά ψηλά στον κόσμο την Ελλάδα με τους άθλους σε Ολυμπιακούς Αγώνες και τα παγκόσμια πρωταθλήματα των Μελισανίδη, Ταμπάκου, Μάρα, Κοσμίδη, Τσολακίδη και φυσικά του κορυφαίου Πετρούνια.

ΑΥΤΗ την ώρα του θριάμβου πρέπει να κρατάμε ψηλά στην εκτίμησή μας τον μακριά από τα φώτα αλλά μέσα στον αγώνα της δημιουργίας ακάματο προπονητή Δημήτρη Ράφτη, ιδρυτή πραγματικής «Σχολής» του αθλήματος στο Περιστέρι, με την «Ειρήνη», έναν σύλλογο ανιδιοτελούς προσφοράς πολύτιμου έργου.