Με τον λογαριασμό έτοιμο περίμενε ο Ντόναλντ Τραμπ τον Αλέξη Τσίπρα στον Λευκό Οίκο.
Ο Αμερικανός Πρόεδρος, κατά τρόπο εν γένει ασυνήθιστο, αλλά συμβατό με το δικό του στιλ, έθεσε το ζήτημα της αναβάθμισης των μαχητικών F-16 δημοσίως, είπε ότι πρόκειται για μία συμφωνία ύψους 2,4 δισ. και φυσικά τόνισε ότι έτσι θα δημιουργηθούν πολλές θέσεις εργασίας στις ΗΠΑ.
Κατά τα λοιπά παρότρυνε τον κ. Τσίπρα να προχωρήσει με τις μεταρρυθμίσεις και είπε διάφορα αόριστα και μη δεσμευτικά για το χρέος.
Τα αποτελέσματα της επίσκεψης αυτής του Ελληνα Πρωθυπουργού στις ΗΠΑ θα φανούν στο μέλλον. Και πιθανώς να μην είναι τόσο ευεργετικά όσο διάφορες αναλύσεις παρουσιάζουν.
Η θρυλούμενη γεωπολιτική αναβάθμιση της χώρας ούτως ή άλλως έχει όρια και η Ελλάδα δεν μπορεί να γίνει Τουρκία, ούτε Ισραήλ.
Το μόνο που μπορεί να κάνει είναι να παράσχει ολοένα και περισσότερες διευκολύνσεις στα αμερικανικά στρατηγικά σχέδια και πάντως, όπως επισημαίνουν πηγές με γνώση και συναίσθηση των παραμέτρων, μία τέτοια αναβάθμιση θα είχε επιπτώσεις άλλου τύπου στο status της χώρας.
Ολα αυτά δε, οφείλει κανείς να τα συνεκτιμήσει χωρίς να ξεχνά την πραγματική συνθήκη. Η οικονομική κρίση είναι εδώ, οι εκκρεμότητες έναντι των δανειστών παραμένουν και η θέση της χώρας, μέχρι νεωτέρας παραμένει στην Ευρώπη. Η οποία είναι στα μαχαίρια με την αμερικανική κυβέρνηση.
Η παράδση του Αλέξη Τσίπρα στην… γοητεία του Ντόναλντ Τραμπ είναι ένα νέο στοιχείο και πιθανώς να διαμορφώσει νέα δεδομένα.
Ενα από αυτά είναι και η μεγάλη στροφή της Αριστεράς, την οποία εξακολουθεί να ισχυρίζεται πως εκπροσωπεί ο κ. Τσίπρας, από τον αντιαμεριανισμό στην αμερικανολαγνεία.
Υπό την έννοια αυτή, το δίδυμο Τσίπρα – Καμμένου είναι πλέον ξεκάθαρο ότι έχει πολύ περισσότερα κοινά στοιχεία, απ’ ό,τι ο Πρωθυπουργός με τους συντρόφους στο κόμμα του
