«Οι καιροί έχουν αλλάξει… Σήμερα οι άνδρες και οι γυναίκες είναι ίσοι» δήλωνε ο Μάο Τσετούνγκ πριν από περισσότερο από μισό αιώνα. «Ο,τι μπορούν να επιτύχουν οι άνδρες, το μπορούν και οι γυναίκες σύντροφοι» έλεγε ο Μεγάλος Τιμονιέρης. Εκτός φυσικά από τη διακυβέρνηση της χώρας.
Λίγοι περιμένουν να αλλάξει κάτι αυτή την εβδομάδα, στο 19ο Συνέδριο του Κομμουνιστικού Κόμματος στο Πεκίνο, που θα καθορίσει τη νέα ηγεσία στην έναρξη της δεύτερης πενταετούς θητείας του προέδρου Σι Τζινπίνγκ.
«Η Ταϊβάν έχει γυναίκα πρόεδρο. Ακόμα και το Χονγκ Κονγκ έχει γυναίκα επικεφαλής της κυβέρνησης. Αλλά όλα τα σημάδια δείχνουν ότι το Κομμουνιστικό Κόμμα της Κίνας δεν επιθυμεί γυναίκες στην εξουσία. Τις θέλει στο σπίτι να φροντίζουν τις οικογένειες, ενώ οι άνδρες θα παραμένουν στην πρώτη γραμμή της πολιτικής και θα καθορίζουν την τύχη του έθνους» λέει η Λέτα Χονγκ Φίντσερ, συγγραφέας του βιβλίου «Η φεμινιστική αντίσταση της Κίνας».
Αν και θεωρείται απίθανο, δεν είναι εντελώς αδιανόητο να δούμε μια γυναίκα να καταλαμβάνει μία από τις επτά έδρες της μόνιμης επιτροπής, στο συνέδριο. Αναλυτές δίνουν στη Σουν Τσουνλάν, 67χρονη αρχηγό μιας ομάδας επιφορτισμένης με την ενίσχυση της επιρροής του Κόμματος στο εσωτερικό και στο εξωτερικό, πιθανότητες 5%-10% να αναρριχηθεί στην κορυφή.
Αλλά παρόμοιες ελπίδες για τη Λιου Γιαντόνγκ, την 71χρονη αντιπρόεδρο, πριν από το τελευταίο συνέδριο του κόμματος το 2012 διαψεύστηκαν. Ο αγώνας για τις θέσεις είναι τόσο σκληρός, τόσο ανταγωνιστικός, που συνήθως οι διάφορες κατεστημένες δυνάμεις δεν επιτρέπουν την είσοδο μιας γυναίκας στην ανώτατη ηγεσία.
Αναλυτές προβλέπουν ότι η επιτροπή θα παραμείνει μια κλειστή λέσχη αποτελούμενη αποκλειστικά από άνδρες. Περιμένουν ότι η νέα ηγεσία θα είναι μια αρκετά συντηρητική ομάδα που θα νιώθει άνεση με την πιο αυταρχική και πολιτικά καταπιεστική γραμμή του Σι.
Ο πρόεδρος Μάο είπε τη διάσημη φράση ότι οι γυναίκες «κρατούν το άλλο μισό του ουρανού» και επί των ημερών του γνώρισαν αδιαμφισβήτητη πρόοδο. Μετά την επανάσταση του 1949, ο ηγέτης της Κίνας αγωνίστηκε για να απελευθερώσει τις γυναίκες και να αξιοποιήσει τις οικονομικές τους δυνατότητες.
Αλλά οι γυναίκες συνεχίζουν να διαδραματίζουν περιφερειακό ρόλο στην κινεζική πολιτική. Επί του παρόντος, υπάρχουν μόνο δύο γυναίκες στο διευρυμένο Πολίτμπιρο των 25 μελών του κόμματος. Μόνο 10 από τα 205 πλήρη μέλη της κεντρικής επιτροπής του είναι γυναίκες. Καμία από τις 31 επαρχίες δεν διοικείται από γυναίκα, και υπάρχουν μόνο δύο γυναίκες κυβερνήτες στην αχανή Κίνα.
«Η απουσία γυναικείων φωνών στην πολιτική είναι ένα παγκόσμιο φαινόμενο. Αλλά το κομμουνιστικό καθεστώς, που στα χαρτιά τουλάχιστον πιστεύει πως «οι γυναίκες κατέχουν το μισό του ουρανού», δεν έχει δώσει το παράδειγμα που θα έπρεπε» λέει η Φενγκ Γιουάν, κορυφαία αγωνίστρια για τα δικαιώματα των γυναικών.
Διάφοροι διαρθρωτικοί λόγοι εξηγούν γιατί η κορυφή της κινεζικής πολιτικής είναι τόσο συντριπτικά ανδροκρατούμενη: «Υπάρχουν πολύ λιγότερες γυναίκες που είναι μέλη του Κομμουνιστικού Κόμματος, και υπάρχει ένα τεράστιο χάσμα μεταξύ των φύλων στην ηλικία συνταξιοδότησης. Οι γυναίκες βγαίνουν στη σύνταξη έως και 10 χρόνια νωρίτερα από τους άνδρες και υπάρχουν ακόμα αχαλίνωτες διακρίσεις σε βάρος τους σε ολόκληρη την κινεζική κοινωνία, αλλά κυρίως στην κινεζική πολιτική. Η έλλειψη γυναικών πολιτικών αντανακλά επίσης μια ευρύτερη επιδείνωση στον τομέα των δικαιωμάτων των γυναικών. Οι Αρχές έχουν καταστείλει το νεοσύστατο φεμινιστικό κίνημα της Κίνας και προωθούν εκστρατείες προπαγάνδας για να πείσουν τις γυναίκες να παντρεύονται νωρίτερα και να κάνουν περισσότερα παιδιά».


Η Χονγκ Φίντσερ πιστεύει ότι η δημογραφική κρίση, η οποία σημαίνει ότι μέχρι το 2050 πάνω από το ένα τέταρτο του πληθυσμού της Κίνας θα είναι άνω των 65 ετών, είχε πείσει την ηγεσία στο Πεκίνο ότι χρειάζονται πλέον περισσότερες γυναίκες στο σπίτι από ό,τι στις αίθουσες της εξουσίας. «Οι κομμουνιστές ηγέτες ανησυχούν ιδιαίτερα για τις δημογραφικές τάσεις στην Κίνα, και αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο πιέζουν τις γυναίκες να παντρευτούν και να κάνουν παιδιά. Θεωρούν τις γυναίκες ως απλά όργανα αναπαραγωγής για το μέλλον του έθνους» λέει.
«Οι γυναίκες είναι καλύτερα μορφωμένες σήμερα από ποτέ άλλοτε στην κινεζική Ιστορία. Γιατί λοιπόν δεν αξιοποιεί το Κομμουνιστικό Κόμμα αυτή την απίστευτη δύναμη; Πιστεύω ότι αυτό συμβαίνει επειδή οι ηγέτες του Κομμουνιστικού Κόμματος θεωρούν θεμελιώδη τον ρόλο της συζύγου και μητέρας» προσθέτει η Φενγκ Γιουάν, τονίζοντας ότι οι γυναίκες στην Κίνα διψάνε για χειραφέτηση και είναι «λυπηρό το γεγονός ότι οι φωνές τους δεν έχουν ακουστεί ακόμα»…

HeliosPlus