ΓΙώργος Καμίνης: «Ο νέος φορέας δεν μπορεί να έχει καμία σχέση με τον ΣΥΡΙΖΑ και τη ΝΔ»

«Ο κόσμος σήμερα ζητεί καθαρές και σαφείς λύσεις: επιθυμεί μια δημοκρατική ηγεσία και μια ενιαία φωνή εντός και εκτός Βουλής». Ο Γιώργος Καμίνης στοχεύει, όπως δηλώνει μιλώντας στο «Βήμα», σε ένα νέο, ενιαίο και συνεκτικό πολιτικό κόμμα και όχι σε μια ομοσπονδία κομμάτων, αναγνωρίζει όμως ότι τα κόμματα δεν καταργούνται με διατάγματα. Ο δήμαρχος Αθηναίων ορθώνει διαχωριστικές γραμμές από τη ΝΔ, η οποία «παραμένει δέσμια των πιο συντηρητικών κύκλων της λαϊκής Δεξιάς», τονίζοντας ότι «κάθε σενάριο αυτοδυναμίας της μοιάζει εφιαλτικό». Για τον Αλέξη Τσίπρα εκτιμά ότι έχει ηττηθεί στρατηγικά, αφού «η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ έχει χάσει την αριστερή ψυχή της» έχοντας «συμμαχήσει με τους ΑΝΕΛ και την καραμανλική Δεξιά». «Δεν ξέρεις αν κυβερνά ο κ. Τσίπρας ή ο κ. Καμμένος» τονίζει. Ο κ. Καμίνης υπογραμμίζει το θετικό έργο των κυβερνήσεων του ΠαΣοΚ, ενώ για την περίοδο 2012-2015 τονίζει ότι «άλλο ο Σαμαράς και άλλο ο Βενιζέλος».

«Καθόλου δεν βλάπτει η αντιπαράθεση. Ο κόσμος έχει βαρεθεί τις ξύλινες σκοπιμότητες της τεχνητής ομόνοιας. Δεν χρειάζεται ενότητα της σιωπής των αμνών, αλλά ενότητα που να σφυρηλατείται από την υπεράσπιση των κοινών αξιών μας, μέσα από τον διάλογο, ανοιχτά στην κοινωνία. Αρχισα την αντιπαράθεση γιατί αυτό που συνέβη την περασμένη εβδομάδα στη Βουλή εμφάνισε μια παράταξη που καμία σχέση δεν έχει με αυτό που θέλουμε να φτιάξουμε: ήταν μια παράταξη διχασμένη και μερικώς απούσα σε ένα ευαίσθητο ζήτημα ανθρωπίνων δικαιωμάτων».

«Ο νέος πολιτικός φορέας δεν μπορεί να έχει καμία σχέση με τον ΣΥΡΙΖΑ και τη ΝΔ, γιατί φιλοδοξεί να είναι το αύριο και όχι το χθες. Εμείς είμαστε με τους πολλούς και τους ικανούς μέσα από την ελεύθερη λειτουργία των δημοκρατικών θεσμών. Ο μεν ΣΥΡΙΖΑ δεν ανέχεται την ανοιχτή κοινωνία, έχει αλλεργία στην αξιοκρατία, ενώ η ΝΔ δεν ενδιαφέρεται να μειώσει τις ανισότητες».

«Αυτό που θεωρώ χαρακτηριστικό είναι αυτό πουακούν όλοι οι υποψήφιοι από τους πολίτες από τη μία άκρη της χώρας στην άλλη: οι Ελληνες και οι Ελληνίδες περιμένουν από εμάς κάτι μεγάλο και σύγχρονο. Είναι στο χέρι μας το αν θα κάνουμε ένα μικρό τρίτο κόμμα ή θα ηγηθούμε της προσπάθειας για τη μεταμνημονιακή Ελλάδα».

«Μα γι’ αυτό κάνουμε εκστρατεία και θα διοργανωθούν debates. Για να μιλήσουμε για όσα με ρωτάτε. Για παράδειγμα, παρά τα στενά δημοσιονομικά περιθώρια, πιστεύω ένθερμα πως οι υψηλότεροι μισθοί και οι χαμηλότεροι φορολογικοί συντελεστές είναι απόλυτα αναγκαία μέτρα, αλλά όχι αποσπασματικά. Το τρίπτυχο Παιδεία – Υγεία – εργασία είναι ο βασικός πυλώνας της βιώσιμης, τονίζω, βιώσιμης, ανάπτυξης. Ξέρετε, οι βασικές αλλαγές που χρειάζονται για την ανάπτυξη δεν βρίσκονται ούτε στο Μνημόνιο ούτε στο δήθεν αντιμνημόνιο του ΣΥΡΙΖΑ».

«Το Γαλλικό Σοσιαλιστικό Κόμμα όταν δημιουργήθηκε το 1973 είχε, νομίζω, επτά πρώην αρχηγούς υπό τον Μιτεράν. Και αυτό γιατί τα κόμματα δεν καταργούνται με διατάγματα. Εχουν ιστορία και ανθρώπους που η ζωή τους είναι συνυφασμένη μαζί τους. Ομως θα πρέπει να καταστεί εξαρχής σαφές: θα πάμε συμφωνημένα για ένα ενιαίο και συνεκτικό πολιτικό κόμμα και όχι για μια ομοσπονδία κομμάτων, έναν συνασπισμό. Ο κόσμος σήμερα ζητεί καθαρές και σαφείς λύσεις: επιθυμεί μια δημοκρατική ηγεσία και μια ενιαία φωνή εντός και εκτός Βουλής. Οι πολίτες δεν θα μας ακολουθήσουν εάν υποψιαστούν ότι διαιωνίζεται, συγκεκαλυμμένος αυτή τη φορά,ο κατακερματισμός της παράταξης».

«Η ερώτησή σας παραπέμπει σε έναν τύπο αρχηγικού κλειστού κόμματος, με κολλητούς και εχθρούς, ενός ανδρός αρχή, που είναι ξεπερασμένο από τις εξελίξεις. Ο νέος πολιτικός φορέας που έρχεται δεν πρέπει να θυμίζει στον πολίτη τίποτε από αυτά που του προκαλούν αποστροφή για την πολιτική, που τον έδιωξαν από την παράταξή μας. Χρειαζόμαστε μια παράταξη αξιών, ανοιχτή σε οργάνωση και δομές, που θα αποφασίζει από ποια θέση θα προσφέρει ο καθένας μας».

«Εχει ηττηθεί ήδη στρατηγικά, γιατί η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ έχει χάσει την αριστερή ψυχή της. Δεν ξέρεις αν κυβερνά ο κ. Τσίπρας ή ο κ. Καμμένος. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι κάτι φρέσκο και καινούργιο. Δυστυχώς, διέψευσαν όνειρα και προσδοκίες, στηρίχθηκαν μόνο στην οργή του κόσμου και σε παλαιοκομματικές αντιλήψεις που καθρεφτίζονται πια ξεκάθαρα στα πρόσωπα και στον τρόπο διακυβέρνησής τους. Με τον ΣΥΡΙΖΑ μάς χωρίζουν πολλά στην αντίληψη περί λειτουργίας της δημοκρατίας, ανεξαρτησίας των θεσμών, οργάνωσης της ανάπτυξης και υποδοχής της επιχειρηματικότητας. Εμείς αποδεχόμαστε το ιστορικό δίπολο Αριστερά – Δεξιά. Αλλά αυτό σήμερα από μόνο του δεν αρκεί. Πρέπει να το συμπληρώσουμε με το δίπολο πρόοδος – συντήρηση. Από αυτή τη σκοπιά, ιδεολογικός μας αντίπαλος είναι τόσο η ΝΔ, η οποία μάταια πασχίζει να μας πείσει ότι έχει απαλλαγεί από την υπερσυντηρητική Δεξιά, όσο και ο ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος αυτό που στην ουσία μάς προτείνει είναι η παλινδρόμηση στην Ελλάδα του χθες, δηλαδή στην Ελλάδα της χρεοκοπίας. Εάν ερμηνεύσουμε έτσι τα πράγματα, δεν πρέπει να μας προκαλεί απορία το γεγονός ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έχει συμμαχήσει με τους ΑΝΕΛ και την καραμανλική Δεξιά».

«Κοινωνική δικαιοσύνη. Αλληλεγγύη στους αδυνάμους και δεύτερη ευκαιρία για όσους δεν τα κατάφεραν. Δεν πιστεύω ότιυπάρχει βήμα μπροστά, δεν υπάρχει πρόοδος, όταν αφήνεις κόσμο πίσω. Αλλά η δικαιοσύνη δεν μπορεί να είναι λόγια κούφια μόνο, αλλά απαιτεί λύσεις ρεαλιστικές και σεβασμό της πραγματικότητας και των προβλημάτων που γεννούν οι ανισότητες. Μου επιτρέπετε να σας πω ένα παράδειγμα;».

Ασφαλώς.

«Στην Αθήνα μετά τις συνέπειες της οικονομικής κρίσης έπρεπε να αντιμετωπίσουμε τη δεύτερη μεγάλη κρίση των καιρών μας, την προσφυγική. Περισσότεροι από 750.000 πρόσφυγες πέρασαν από την Αθήνα. Δημιουργώντας δομές φιλοξενίας και νοικιάζοντας διαμερίσματα για να μείνουν όσοι παρέμειναν, αποσυμφορήσαμε την πόλη και αποκαταστήσαμε την κανονικότητα, γιατί η ζωή των κατοίκων είχε γίνει ανυπόφορη. Η κριτική που δεχθήκαμε από τη λαϊκή Δεξιά ήταν σφοδρή, αλλά επιμείναμε και τα καταφέραμε. Παράλληλα επικρίναμε το υπουργείο Δημόσιας Τάξης και ασκήσαμε πιέσεις ώστε να τερματιστούν καταλήψεις σε κτίρια, για λόγους ασφάλειας, κάτι που σε κάποιες περιπτώσεις έγινε. Η πολεμική που δεχθήκαμε από τις διάφορες «συλλογικότητες» ήταν άνευ προηγουμένου. Αλλά δεν καμφθήκαμε. Τι θέλω να πω: η κοινωνική ευαισθησία και ο ανθρωπισμός από μόνα τους δεν αρκούν, χρειάζονται λύσεις ρεαλιστικές με σαφές πολιτικό στίγμα. Αν τα ζητήματα που αφορούν τον πολίτη και επηρεάζουν τη ζωή του, όπως η φτώχεια, η ασφάλεια, το Μεταναστευτικό, δεν βρεθούν ψηλά στην προοδευτική ατζέντα, τότε θα μονοπωλούνται από τις δυνάμεις του φόβου και του μίσους. Δεν υπάρχουν λοιπόν θέματα-ταμπού. Η δημοκρατική παράταξη οφείλει να επιβάλει την προοδευτική ατζέντα, στην κοινωνία, στην οικονομία, στον πολιτισμό. Μόνο έτσι θα γίνει πλειοψηφία στην κοινωνία».

«Η ΝΔ παραμένει δέσμια των πιο συντηρητικών κύκλων της λαϊκής Δεξιάς, όπως μας έδειξε και στο νομοσχέδιο για την αλλαγή φύλου. Κάθε σενάριο αυτοδυναμίας της μοιάζει εφιαλτικό».

«Το έχω πει και άλλες φορές. Οσοι περιμένουν από εμένα δεξιές λύσεις και παρενθέσεις θα διαψευσθούν. Το περίφημο σύνθημα ότι η απλή αναλογική είναι το δικαιότερο σύστημα απαντά σε μια ξεπερασμένη αντίληψη περί δημοκρατίας. Δημοκρατία για ποιον; Για τους αδυνάμους, εάν υπάρχει ακυβερνησία; Για τη χώρα που δεν θα μπορεί να βγει από τα συντρίμμια;».

«Κάνετε λάθος. Η δημοκρατική παράταξη δεν άφησε ποτέ τη χώρα ακυβέρνητη και ανέλαβε μεγάλες ευθύνες και μεγαλύτερο κόστος από εκείνο που της αναλογούσε, όπως έγινε και στην περίοδο που αναφέρεστε. Αλλά να ξεκαθαρίσουμε κάτι: άλλο Σαμαράς, άλλο Βενιζέλος. Ο κ. Σαμαράς προτού σχηματίσει τη δική του κυβίστηση είχε προλάβει να ξεκινήσει τον αντιμνημονιακό αγώνα και τα Ζάππεια, ακριβώς όπως και ο κ. Τσίπρας αργότερα. Αντιθέτως, ο κ. Βενιζέλος στάθηκε σταθερός στο ύψος των εθνικών περιστάσεων, αδιαφορώντας για το κομματικό κόστος. Εκεί διαφέρει η δημοκρατική παράταξη».