Από μια σύμπτωση της Ιστορίας, όπως επισημαίνουν γνωστοί έλληνες ιστορικοί, η Ελλάδα βρέθηκε να είναι το εργαστήρι αλλαγών που στη συνέχεια διαχύθηκαν σε όλον τον κόσμο. Να θυμίσουμε απλώς ότι η γέννηση του ελληνικού κράτους οφείλεται και στην πρώτη συντονισμένη διεθνή επέμβαση με τη ναυμαχία του Ναυαρίνου. Η πρώτη επίσης μαζική ανταλλαγή πληθυσμών, ένα είδος εθνοκάθαρσης, έγινε μετά την τραγωδία του 1922. Ο Ψυχρός Πόλεμος έκανε επίσης τα πρώτα βήματά του στη χώρα μας, στη διάρκεια του Εμφυλίου. Ακόμα, η Ελλάδα αποτέλεσε το ’74 το πρώτο παράδειγμα εκδημοκρατισμού, ιδιαίτερα στη Νότια Ευρώπη, με την κατάρρευση των δικτατοριών.
Για να φτάσουμε στο σήμερα, όπου και πάλι βρεθήκαμε στην πρωτοπορία του λαϊκίστικου ρεύματος που διαπερνά μεγάλο μέρος της Ευρώπης και του πλανήτη. Ο ΣΥΡΙΖΑ και οι σύμμαχοί του αποτέλεσαν το πρώτο ακραιφνώς λαϊκίστικο μόρφωμα που ανήλθε στην εξουσία, για να αποτελέσει στη συνέχεια και το πρώτο παράδειγμα «κωλοτούμπας», όπως επισήμανε και η «El Pais» με αφορμή τα πρόσφατα γεγονότα της Καταλωνίας.
Βέβαια οι παρενέργειες των εργαστηριακών «εξετάσεων» συνοδεύονταν συνήθως από επώδυνες θεραπείες, πολωτικές συγκρούσεις και διχαστικές πρακτικές. Δεν χρειάζεται να ανατρέξει κανείς στην παλιότερη ή και στην πιο πρόσφατη Ιστορία για να διαπιστώσει τις συνέπειες των πολιτικών παθών. Το ζήσαμε και το ζούμε ακόμα με τις παλινωδίες και τις λαϊκίστικες εξάρσεις των τελευταίων χρόνων, από τις οποίες δυστυχώς δεν έχουμε καταφέρει να απαλλαγούμε.
Οι μεγαλύτερες αυταπάτες, οι μεγαλύτερες καταστροφές έγιναν –και γίνονται –εν ονόματι του λαού. Ενας λιγότερο ή περισσότερο δημαγωγός ηγέτης αναγορεύει τον εαυτό του ως τον αυθεντικό εκφραστή της λαϊκής οργής και δυσαρέσκειας, υποσχόμενος τον σωτήρα και τον λυτρωτή από το επάρατο πολιτικό κατεστημένο. Παρουσιάζεται ως θαυματοποιός που έχει τις μαγικές λύσεις για όλα τα προβλήματα, ως ο ηγέτης που δεν θα διστάσει να βάλει τους ισχυρούς της Ευρώπης να χορεύουν μέχρι να αντιληφθούν τα προαιώνια δίκαια του λαού.
Μόνο που η Ιστορία και η πραγματικότητα για όσους θέλουν να τις αγνοούν δεν συμβιβάζονται εύκολα με ατομικές και συλλογικές αυταπάτες. Και πέραν του γεγονότος ότι τα μαθήματα Ιστορίας σε ανεπίδεκτους μαθήσεως κοστίζουν ακριβά, συνηθέστατα καταλήγουν σε οδυνηρές κωλοτούμπες που τις πληρώνουμε όλοι και κυρίως αυτοί που πίστεψαν ότι ένας δημαγωγός θα τους απαλλάξει από τα προβλήματά τους…
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
