ΕΝΦΙΑ στη Γαλλία επιβάλλει ο Μακρόν

Θύελλα διαμαρτυριών τόσο από τις δεξιές όσο και από τις αριστερές πτέρυγες της γαλλικής Εθνοσυνέλευσης ξεσήκωσε η ρύθμιση για τη φορολόγηση των ακινήτων που θα περιληφθεί στον πρώτο προϋπολογισμό της προεδρίας του Εμανουέλ Μακρόν.

Την περασμένη Πέμπτη οι βουλευτές της αρμόδιας Επιτροπής ενέκριναν την αντικατάσταση του Φόρου Αλληλεγγύης που επιβάρυνε 351.000 γαλλικά νοικοκυριά με κινητή και ακίνητη περιουσία άνω των 1,3 εκατ. ευρώ από έναν ενιαίο Φόρο επί της Ακίνητης Περιουσίας, που θα επιβαρύνει όλους τους ιδιοκτήτες!

Πιο ανησυχητική –και μάλιστα όχι μόνο για τους Γάλλους αλλά για όλους τους Ευρωπαίους –είναι η εισήγηση της δεξαμενής σκέψης France Stratégie που συνεργάζεται με το Μέγαρο των Ηλυσίων για τη συλλήβδην μερική δήμευση των ακινήτων των πολιτών υπερχρεωμένων κρατών-μελών, προκειμένου να βελτιωθεί η φερεγγυότητα του συγκεκριμένου κράτους έναντι των αγορών. Οι εισηγητές του μέτρου ισχυρίζονται ότι πιθανή εφαρμογή του στην Ιταλία θα ισοδυναμούσε με μείωση του δημόσιου χρέους της από το 133,1% στο 93,1%!

Θα ήταν άδικο να ενοχοποιηθεί η Πνύκα. Αλλά δεν μπορεί να μη σκεφθεί κανείς ότι δεν είναι ο ελληνικός ΕΝΦΙΑ που ενέπνευσε τον Εμανουέλ Μακρόν και την κυβέρνηση Φιλίπ να προτείνουν τη φορολόγηση όλων των ακινήτων –των κατοικιών ακριβέστερα, συμπεριλαμβανομένης και της πρώτης κατοικίας –αντί της φορολόγησης της μεγάλης ακίνητης και κινητής περιουσίας που ισχύει σήμερα στη Γαλλία. Διότι ο νέος φόρος θα αντικαταστήσει και τη φορολόγηση των κινητών αξιών και των επενδύσεων σε μετοχές, ομόλογα και άλλες αξίες, την οποία περιλαμβάνει ο υπό κατάργηση Φόρος Αλληλεγγύης που καταβάλλουν τα πιο ευκατάστατα οικονομικώς νοικοκυριά της Γαλλίας.

Ο γαλλικός ΕΝΦΙΑ, ο οποίος θα πρέπει να εγκριθεί από την Ολομέλεια του γαλλικού Κοινοβουλίου και υπολογίζεται ότι θα αποφέρει στην κυβέρνηση του Παρισιού περί τα 3,2 δισ. ευρώ ετησίως (ο υπό κατάργηση Φόρος Αλληλεγγύης απέφερε περίπου 5 δισ. ευρώ το 2016), έχει ως στόχο «να στρέψει τις αποταμιεύσεις των υψηλών εισοδημάτων και των μεγαλοϊδιοκτητών ακινήτων στη χρηματοδότηση των επιχειρήσεων», όπως εξήγησε ο εισηγητής του νόμου, κυβερνητικός βουλευτής Ζοέλ Ζιρό. Αντίθετα, η γαλλική Αριστερά έκανε λόγο για «δώρο στις μεγάλες περιουσίες της Γαλλίας», ενώ και οι δεξιοί Ρεπουμπλικανοί εκτιμούν ότι «τον νέο φόρο θα πληρώσει η μεσαία τάξη» και ότι «θα υπάρξει μια απομείωση της αξίας της κύριας κατοικίας της τάξεως του 30%».

Εν τω μεταξύ η δεξαμενή σκέψης France Stratégie προτείνει ως λύση στο πρόβλημα υπερχρέωσης των χωρών του ευρωπαϊκού Νότου την αλλαγή (κάνει λόγο για νομοθετική, αλλά σε πολλές χώρες θα χρειαστεί να είναι συνταγματική) του καθεστώτος προστασίας της ιδιοκτησίας.

«Καθώς οι χώρες του Βορρά δύσκολα θα συναινέσουν στην αμοιβαιοποίηση των ευρωπαϊκών χρεών, ένα υπερχρεωμένο κράτος θα μπορούσε εναλλακτικά να εξισορροπήσει δημοσιονομικά μεταφέροντας σε αυτό πόρους από τον ιδιωτικό τομέα» αναφέρει η France Stratégie. Και εξηγεί ότι «το κράτος μπορεί να ανακηρυχθεί συνιδιοκτήτης όλων των δομημένων για κατοικία εκτάσεων σε ένα καθορισμένο ποσοστό της αξίας τους και το νέο αυτό δικαίωμα ιδιοκτησίας να είναι μη μεταβιβάσιμο» προτείνουν οι συντάκτες της μελέτης του France Stratégie.

Ο ιδιοκτήτης του ακινήτου θα μπορεί να εξαγοράσει το μερίδιο που κατ’ ουσίαν δημεύθηκε από το κράτος, θα μπορεί όμως και να μην το εξαγοράσει. Στην περίπτωση αυτή το κράτος θα ρευστοποιήσει το μερίδιό του όταν το ακίνητο μεταβιβαστεί είτε σε κάποιον αγοραστή είτε στους κληρονόμους του ιδιοκτήτη. «Είναι μια επώδυνη λύση, η οποία όμως δεν υπονομεύει τις προοπτικές ανάπτυξης» σημείωσε ο εκ των εισηγητών της έκθεσης Φαμπρίς Λανγκλάρ και πρόσθεσε ότι «η ιδέα είναι να σταλεί ένα μήνυμα στην αγορά για τη φερεγγυότητα του κράτους».