Μπορεί το μεταναστευτικό να μη βρίσκεται στην κορυφή της επικαιρότητας, με εξαίρεση ίσως τις πρόσφατες ρατσιστικές επιθέσεις, αλλά η κατάσταση στα νησιά έχει αρχίσει να γίνεται πάλι εκρηκτική. Οι αυξημένες ροές από τον Ιούλιο και μετά έχουν δημιουργήσει κατάσταση ασφυξίας στα κέντρα υποδοχής, καθώς οι εγκλωβισμένοι πρόσφυγες και μετανάστες ξεπερνούν σήμερα τους 13.700.
Με ανεπαρκείς υποδομές και προσωπικό τα κέντρα στα νησιά αδυνατούν να εξυπηρετήσουν και πολύ περισσότερο να προσφέρουν ανθρώπινες συνθήκες διαβίωσης και περίθαλψης. Με εκατοντάδες πρόσφυγες να μένουν σε σκηνές, με το χειμώνα να βρίσκεται μπροστά μας, με τις μετεγκαταστάσεις μπλοκαρισμένες, η κατάσταση προδιαγράφεται δραματική.
Αλλά και οι συνθήκες διαβίωσης όσων έχουν μεταφερθεί στην ηπειρωτική Ελλάδα δεν είναι σε πολλές τουλάχιστον περιπτώσεις καλύτερες. Η πρόσφατη έκθεση – κόλαφος της Διεθνούς Αμνηστίας σκιαγραφεί τις δραματικές διαστάσεις που έχει λάβει το προσφυγικό ζήτημα επισημαίνοντας ότι οι 60.000 πρόσφυγες που έχουν εγκλωβιστεί στη χώρα μας, ζει κάτω από άθλιες συνθήκες. Με εξαίρεση 7.500 άτομα που στεγάζονται σε διαμερίσματα ή ξενοδοχεία, οι υπόλοιποι ζουν σε περίπου 50 καταυλισμούς, με απαράδεκτες συνθήκες.
Προφανώς την ευθύνη για αυτή την κατάσταση δεν την έχει μόνο η Ελλάδα. Οπως επισημαίνει η Διεθνής Αμνηστία η ΕΕ όχι μόνο δεν καταφέρνει να προσφέρει καταφύγιο στον αριθμό των ανθρώπων που της αναλογεί, αλλά αποτυγχάνει επίσης στο αναμφισβήτητα διαχειρίσιμο καθήκον της να προσφέρει αξιοπρεπείς και ασφαλείς συνθήκες διαβίωσης.
Το πρόβλημα όμως, πέρα από τις όποιες ευθύνες, παραμένει στα χέρια μας. Και δυστυχώς το σκηνικό θα γίνεται όλο και πιο προβληματικό. Με την κοινωνία διχασμένη και πολωμένη, με τους ίδιους τους μετανάστες να αντιδρούν έντονα όταν απορρίπτονται οι αιτήσεις ασύλου, με τα κρούσματα ρατσιστικής βίας να επανέρχονται, είναι φανερό ότι οι επόμενοι μήνες θα είναι δύσκολοι.
Είναι ευθύνη και υποχρέωση να κάνει κοινωνό του προβλήματος την Ευρώπη και να ελέγξει την κατάσταση πριν γίνει εκρηκτική. Ιδιαίτερα στα νησιά, όπου ο υπερπληθυσμός προσφύγων προκαλεί όλο και περισσότερες αντιδράσεις. Δεν μπορούμε να κρύβουμε το πρόβλημα κάτω από το χαλί για πολύ καιρό ακόμα, γιατί είναι σίγουρο ότι θα το βρούμε μπροστά μας στη χειρότερη εκδοχή του.
ΤΟ ΒΗΜΑ