Ιερά οργή για τον διαχωρισμό Εκκλησίας-Πολιτείας

Ισως ποτέ στο παρελθόν στην Ιερά Σύνοδο της Εκκλησίας της Ελλάδος δεν ετέθη θέμα αναθεώρησης του Συντάγματος. Αυτή τη φορά όμως, στη δεύτερη ημέρα της συνεδριάσεως της Ιεραρχίας, το θέμα του Συντάγματος ήταν στην πρώτη γραμμή. Η Εκκλησία επιχειρεί να προλάβει το «κακό», όπως μου έλεγε ένας μητροπολίτης, ώστε να μην τεθεί ζήτημα διαχωρισμού της Εκκλησίας από την Πολιτεία. Και όσον αφορά την αναθεώρηση του Συντάγματος η Εκκλησία επιζητεί ρόλο, όχι όμως σε συζητήσεις και παζαρέματα με την άτυπη επιτροπή που έχει συστήσει η κυβέρνηση, αλλά με τα πολιτικά κόμματα, αφού μόνο στη Βουλή εναπόκειται η πρωτοβουλία αναθεώρησης του Συντάγματος.

Σε ευθεία λοιπόν προειδοποίηση όχι μόνο προς Μαξίμου και ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και στα υπόλοιπα κόμματα προχωρεί η Εκκλησία, η οποία δεν πρόκειται να δεχθεί οποιαδήποτε συζήτηση, στο πλαίσιο της αναθεώρησης του Συντάγματος, για διαχωρισμό Εκκλησίας και Πολιτείας γιατί (όπως αναφέρεται σε ανακοίνωση) είναι σαν να διαχωρίζεται ο λαός από την Πολιτεία. Επιπλέον επιζητεί ρόλο στις διαδικασίες για την αναθεώρηση, γιατί όπως επισημαίνεται στην ανακοίνωση της Ιεράς Συνόδου «η Εκκλησία οφείλει να ορίζει τις σχέσεις της προς την Πολιτεία με όρους κοινωνίας και όχι με όρους ιδεολογίας, δεν γνωρίζει τον όρο «χωρισμός» στην πνευματική αποστολή, αφού δεν μπορεί να τον εφαρμόσει στην κοινωνία, έστω κι αν επιβληθεί μονομερώς από την Πολιτεία με ιδεολογικούς όρους. Γι’ αυτό την οριστική απάντηση στο ζήτημα αυτό τη δίνει πάντοτε, «θάττον ή βράδιον» ο ίδιος ο ευλαβής ελληνικός λαός».

Είναι σαφές πλέον ότι η Εκκλησία ανοίγει νέο μέτωπο με την Πολιτεία (και ιδιαίτερα προς την κυβέρνηση): «Η Εκκλησία υπήρξε, είναι και θα υπάρχει μάνα αυτού του λαού, με ό,τι αυτό σημαίνει. Η Πολιτεία αν το θελήσει και έχει τη συγκατάθεση αυτού του λαού ας το επιχειρήσει, τηρώντας βεβαίως τις υποχρεώσεις που έχει αναλάβει έναντι της Εκκλησίας» προσθέτει η ανακοίνωση, αφήνοντας ορθάνοιχτο το ζήτημα της διεξαγωγής δημοψηφίσματος με ερώτημα προς τον λαό εάν θέλει τον διαχωρισμό του από την Πολιτεία.

nnn

Και οι προειδοποιήσεις της Εκκλησίας συνεχίζονται: Για παράδειγμα αναφέρεται ότι «η Εκκλησία της Ελλάδος δεν μπορεί να δεχθεί οποιαδήποτε συμβολική υποβάθμιση ή θεσμική υποτίμησή Της στο πλαίσιο είτε της αναθεωρήσεως του Συντάγματος είτε τροποποιήσεως της τυπικής, κοινής νομοθεσίας». Και τούτο γιατί «η Εκκλησία της Ελλάδος διαλέγεται με το Κράτος, όχι με την ιδιότητα της θρησκευτικής γραφειοκρατίας του Δημοσίου, που αρύεται την ύπαρξή της από την κρατική επίνευση, αλλά ως Κοινότητα Κλήρου και Λαού».

Ας πάμε τώρα σε ένα άλλο θέμα, για το οποίο και σε αυτό υπάρχει ιερά οργή από την Εκκλησία. Το νομοσχέδιο για την αλλαγή φύλου, το οποίο να σημειώσω ότι έχει κάνει άνω-κάτω όλα τα πολιτικά κόμματα και ολόκληρη της Βουλή. Προτού σας αναφέρω τις εξελίξεις που υπήρξαν σε αυτό το μείζον ζήτημα, έψαξα και έμαθα τι συμβαίνει σε άλλες χώρες, ώστε να κάνετε τις συγκρίσεις σας. Στη Βρετανία για την έκδοση αλλαγής φύλου απαιτείται οι ενδιαφερόμενοι να είναι πάνω από 18 ετών (εδώ το έχουν κάνει από τα 15). Επιπλέον απαιτείται η ιατρική διάγνωση για δυσφορία φύλου, να έχει ζήσει τουλάχιστον δύο χρόνια με την επιθυμία του ενδιαφερόμενου στο φύλο που επιλέγει και βεβαίωση ότι μελλοντικά δεν πρόκειται να (ξανα)αλλάξει φύλο. Στη Γερμανία, απαιτείται απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου για να βεβαιωθεί η αλλαγή φύλου. Οι ενδιαφερόμενοι θα πρέπει να προβούν σε… στείρωση καθώς και πλαστικές επεμβάσεις που να προσδιορίζουν πλέον το φύλο που θα επιλέξουν. Μόνο στη Γαλλία δεν απαιτείται ούτε στείρωση, ούτε ψυχιατρική βεβαίωση, ούτε πλαστικές επεμβάσεις. Μάλλον από τη Γαλλία αντέγραψαν το νομοσχέδιο, αλλά άλλο Γαλλία και άλλο Ελλάδα.

nnn

Στο θέμα της νομικής αναγνώρισης της ταυτότητας φύλου πρόκειται να αναφερθεί στο Συμβούλιο της Ευρώπης ο γαλάζιος βουλευτής Κώστας Τζαβάρας. Θα κάνει και μια ιστορική αναδρομή από τον Γαληνό και τον Μάρκο Αυρήλιο έως τον Μισέλ Φουκό. Τώρα θα πείτε τι σχέση έχει ο Γαληνός με την αλλαγή φύλου. Εχει, αφού ήταν ο άνθρωπος που διέπρεψε στη συγγραφή για τις ηθικές απολαύσεις και για τη δίαιτα των ηδονών. Ο Μάρκος Αυρήλιος έγραψε το 172 μ.Χ. ενώ ακόμα κατείχε τον τίτλο του αυτοκράτορα «Τα εις Εαυτόν», όπου με σκωπτικό τρόπο περιέγραφε τις ορέξεις του ανθρώπου, ενώ ο Μισέλ Φουκό ή νέος Σαρτρ, όπως το έχουν ονομάσει οι Γάλλοι (ένας μεταμοντέρνος σκεπτικιστής με ένα χαοτικό έργο) έγραψε για την ιστορία της σεξουαλικότητας.

Ο όρος «καλφαγιαννισμός» που χρησιμοποίησε ο Δ. Τσακνής για την παραίτησή του από την ΕΡΤ έχει να κάνει με τον ισόβιο συνδικαλιστή της ΠΟΣΠΕΡΤ Παναγιώτη Καλφαγιάννη. Και τον όρο αυτό έσπευσε να «ευλογήσει» ο Νίκος Παππάς, ο οποίος μετείχε στη φιέστα της ΕΡΤ που έγινε για την εγκατάσταση της νέας διοίκησης. Ο αρχισυνδικαλιστής της ΕΡΤ λύνει και δένει στο Ραδιομέγαρο, επιβάλλει τους όρους του για πολλά χρόνια και οι κυβερνήσεις μπορεί να αλλάζουν, αλλά ο Καλφαγιάννης μένει και ο Παππάς μαζί του.