Κοσμογονία

«Πρέπει να του μιλήσεις, σαν πατέρας». «Μίλα του εσύ!». «Εγώ είμαι άλλο. Εξάλλου, βρίσκεται σε ηλικία που για ορισμένα πράγματα θα ανοιχτεί πιο εύκολα στον μπαμπά παρά στη μάνα του». Είχε έναν φόβο, δεν ήξερε πώς να προσεγγίσει τον έφηβο γιο του. Αποφάσισε να το παίξει άνετος. «Τι γίνεται, φίλε;». «Καλά, μπαμπά». «Ολα καλά;». «Ολα». «Μπράβο!». Και έφυγε. Επέστρεψε, όχι επειδή ήθελε να συνεχίσει την άβολη κουβέντα, αλλά επειδή η μάνα του γιου του επέμενε: «Ρώτα για την κοπέλα του, κάποια έχει βρει, είμαι σίγουρη». Συνέχισε από εκεί που το είχε αφήσει: «Πώς πάμε λοιπόν;». «Οπως και πριν από δύο λεπτά. Μπαμπά, τι ακριβώς θέλεις;». «Τίποτα!». «Ωραία, γιατί έχω διάβασμα». «Βόλτα δεν θα βγεις;». «Θα βγω». «Μόνος;». «Μόνος». «Χωρίς παρέα;». «Χωρίς». «Δεν… τρέχει τίποτα;». «Πού να τρέχει;». (Οταν θέλει να σου βγάλει την ψυχή, το κάνει αριστοτεχνικά, κληρονομικό χάρισμα από τη μάνα του.) «Εννοώ, δεν έχεις καμιά κοπέλα…». «Τι κοπέλα, ρε μπαμπά! Στάσου πρώτα να αποφασίσω αν μου αρέσουν οι γυναίκες!». «Δηλαδή;». «Μπορεί να μου αρέσουν οι άντρες!».

Μία ημέρα νωρίτερα είχε κατατεθεί στη Βουλή το νομοσχέδιο για την ταυτότητα φύλου. Οπου ταυτότητα φύλου «νοείται ο εσωτερικός και προσωπικός τρόπος με τον οποίο το ίδιο το πρόσωπο βιώνει το φύλο του, ανεξάρτητα από το φύλο που καταχωρήθηκε κατά τη γέννησή του με βάση τα βιολογικά χαρακτηριστικά του, περιλαμβάνει, δε, την προσωπική αίσθηση του σώματος, καθώς και την κοινωνική και εξωτερική έκφραση του φύλου, τα οποία αντιστοιχούν στη βούληση του προσώπου». «Διάβασέ το και εσύ» είπε στη γυναίκα του, «μπορεί να μας χρειαστεί». «Ανοησίες! Εξάλλου, σε δούλευε. Σε είδε ψαρωμένο και σε δούλευε!». «Δεν ήμουν ψαρωμένος». Ηταν. Και εκείνη το ίδιο. Στην πραγματικότητα, δεν είχαν πρόβλημα, όποιες και αν ήταν οι επιλογές του παιδιού, «αρκεί να είναι ευτυχισμένο». Δεν είχαν; Ποιος να τους το έλεγε όταν έβλεπαν το «Transparent» (το σίριαλ της Amazon όπου ο μπαμπάς αποφασίζει να ζήσει ως γυναίκα, οι κόρες του εξερευνούν τη λεσβιακή πλευρά τους και ο γιος δεν μπορεί να αποφασίσει σε ποια αγκαλιά θα βρει γαλήνη) πως θα καλούνταν και οι ίδιοι να αντιμετωπίσουν κρίσεις σεξουαλικής ταυτότητας μέσα στο σπίτι τους…

Προοδευτικοί στα λόγια, καλούνταν τώρα να επιβεβαιώσουν στην πράξη πως όσα έλεγαν τα εννοούσαν. Εδώ σε θέλω κάβουρα, να περπατάς στα κάρβουνα. Η σχέση τους με τον 15χρονο γιο τους έγινε ακροβασία χωρίς προστατευτικό δίχτυ. Τι θα τον συμβούλευαν; Πώς θα του έδειχναν την αποδοχή τους; Πώς δεν θα του αποκάλυπταν τους φόβους και τους ενδοιασμούς τους; Πώς θα τον στήριζαν στην όποια επιλογή του; Πώς θα τον προστάτευαν από τους γύρω;

Εψαξαν στο Internet και στη σχετική βιβλιογραφία, άρχισαν να ξαναβλέπουν το «Transparent» και όποια άλλη σειρά έχει αναποφάσιστους σεξουαλικά ήρωες –κυρίως ανηλίκους. Διάβασαν τα πάντα, από τις προτάσεις του ΣΥΡΙΖΑ για την εκπαιδευτική μεταρρύθμιση με τα πιθανά μαθήματα για γκέι και τρανσέξουαλ, έως και την επιστολή στήριξης της Σάλι Φιλντ στον ομοφυλόφιλο γιο της. Μίλησαν, τέλος, σε φίλο εκπαιδευτικό και εκείνος τους αποκάλυψε πως έχει 15χρονους μαθητές (αγόρια και κορίτσια) που δήλωσαν γκέι μπροστά σε συμμαθητές, γονείς και καθηγητές. «Τόσο μικροί; Πότε πρόλαβαν να καταλάβουν, να υιοθετήσουν ρόλο, να νιώσουν την ανάγκη να μοιραστούν και να κοινοποιήσουν κάτι τόσο προσωπικό;». «Εχουν αλλάξει τα πράγματα», τους είπε, «τρέχουν με άλλες ταχύτητες».

Ενας νέος, υπερηχητικός κόσμος εμφανίστηκε μπροστά τους. Κόσμος άγνωστος, που όμως τους περιείχε! Απλώς δεν τον είχαν πάρει είδηση έως τη στιγμή που χτύπησε την πόρτα τους. Ενας κόσμος όπου θεωρίες αιώνων ανατρέπονται, παγιωμένες συμπεριφορές αλλάζουν, ακόμη και απόλυτες βεβαιότητες όπως το φύλο των ανθρώπων, η σύσταση της οικογένειας, οι ρόλοι του άνδρα και της γυναίκας, αμφισβητούνται και επαναπροσδιορίζονται.

Κοσμογονία, και αυτοί που μεγαλώνουν και που τα ανακλαστικά τους γίνονται όλο και πιο αργά, αγωνίζονται για να κατανοήσουν και να αποδεχθούν –αν και, με ή χωρίς την αποδοχή τους, ο κόσμος αυτός μπροστά θα πάει, αλλιώς δεν γίνεται. «Τουλάχιστον το πήραμε είδηση και θα το διαχειριστούμε, πήγαινε να του μιλήσεις. Να του μιλάς!». Πήγε. «Τι γίνεται, φίλε;». «Να, εδώ, σκέφτομαι αν θα χτυπήσω τατού ασπρόμαυρο ή με γκλίτερ». «Πλάκα μου κάνεις!». «Ναι, ρε μπαμπά, για όνομα! Ο,τι σου λέω το καταπίνεις αμάσητο!». (Ο,τι μου λέει; Αμάσητο;) «Δηλαδή, τελικά, έχεις κοπέλα;».