Ελεγαν, στην πρώτη φορά Αριστερά κυβέρνηση, ότι είναι καινούργιοι στην εξουσία και ότι δεν διαθέτουν ακόμα στελέχη ώστε οι υπουργοί να στελεχώσουν τα γραφεία τους και κατ΄επέκταση την κρατική μηχανή. Ετσι άρχισαν στην αρχή να διορίζουν συγγενείς, φίλους, «συντρόφους», κολλητούς που τους είχαν και εμπιστοσύνη. Ουδείς κοίταζε εάν έχουν εμπειρία και πτυχία. Μόνον ο βαθμός συγγένειας και η προσφορά στο κόμμα αρκούσε. Οι περισσότεροι διορίζονταν σε αμειβόμενες θέσεις, αλλά (λόγω μνημονίων) σε θέσεις μετακλητών. Και όταν κανείς επεσήμανε ότι όλο αυτό το συγγενολόι δεν είναι ούτε πολιτικά ηθικό, αλλά ούτε και πρέπον για μια αριστερή κυβέρνηση, δικαιολογούνταν πως και «οι προηγούμενοι το ίδιο έκαναν». Οντως το έκαναν, αλλά όχι σε τέτοιο βαθμό…

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο στο in.gr