Το ISIS ζητεί εκδίκηση από την Ισπανία πέντε αιώνες μετά…

Λίγες εβδομάδες μετά τη διπλή τρομοκρατική επίθεση στην Καταλωνία που σκότωσε 16 ανθρώπους και τραυμάτισε 100, το Ισλαμικό Κράτος εξέδωσε νέα απειλή κατά της Ισπανίας –αυτή τη φορά με την υπόσχεση να εκδικηθεί για την απώλεια της Αλ-Ανταλούς, πριν από πέντε αιώνες. Στο φαντασιακό των ισλαμιστών, αυτή η πληγή δεν έχει κλείσει και η Κόρδοβα πρέπει να ξαναγίνει «γη του Χαλιφάτου».

«Ισπανοί χριστιανοί, μην ξεχνάτε το μουσουλμανικό αίμα που χύθηκε και την ισπανική Ιερά Εξέταση» λέει στο βίντεο ένας νεαρός γενειοφόρος άνδρας, ο οποίος αργότερα αναγνωρίστηκε ως Μοχάμεντ Γιασίν Αχράμ Πέρεθ. «Θα εκδικηθούμε για τις σφαγές που κάνατε και για αυτές που κάνετε τώρα εναντίον του Ισλαμικού Κράτους».

Ο Πέρεθ, ο οποίος μεγάλωσε στην Ισπανία, συνέχισε λέγοντας σε άπταιστα ισπανικά ότι «η Αλ-Ανταλούς θα γίνει και πάλι αυτό που ήταν, η γη του Χαλιφάτου».

Μέλος του ΝΑΤΟ, με στρατιωτική παρουσία στο Αφγανιστάν και αστυνομική δράση εναντίον των τζιχαντιστών, η Ισπανία όπως και μια σειρά άλλων ευρωπαϊκών χωρών είναι βασικός στόχος για τους ισλαμιστές τρομοκράτες. Αλλά η γεωγραφία και η ιστορία της σημαίνουν επίσης ότι έχει μια μοναδική σχέση με τον μουσουλμανικό κόσμο, γεγονός που την κάνει πιο ευάλωτη σε επιθέσεις ισλαμιστών από πολλούς γείτονές της.

Τον 8ο αιώνα, μουσουλμάνοι από τη Βόρεια Αφρική είχαν καταλάβει και θέσει υπό τον έλεγχό τους την Ισπανία και την Πορτογαλία. Υπό τη μουσουλμανική κυριαρχία, η νότια πόλη της Κόρδοβα απέκτησε δύναμη και επιρροή, έγινε έδρα μάθησης και επιστήμης, και διέθετε ένα από τα σημαντικότερα τζαμιά στον μουσουλμανικό κόσμο.

Οταν οι χριστιανοί κατέλαβαν ξανά την ιβηρική χερσόνησο το 1492, οι μουσουλμάνοι και οι εβραίοι αναγκάστηκαν να ασπαστούν τον χριστιανισμό ή να εκδιωχθούν από την Ισπανία.

Για τους τζιχαντιστές, αυτά τα γεγονότα πριν από πέντε αιώνες παραμένουν μια ανοιχτή πληγή και η Αλ-Ανταλούς έχει ακόμα τεράστιο συμβολισμό στην προπαγάνδα τους.

Δύο τομείς που ενδιαφέρουν ιδιαίτερα τις ισπανικές δυνάμεις ασφαλείας είναι οι θύλακες της Θέουτα και της Μελίγια.

Γεωγραφικές ιδιαιτερότητες στις ακτές της Βόρειας Αφρικής, συνορεύουν με το Μαρόκο, αν και ανήκουν στην Ισπανία. Η είσοδος σε μια από αυτές από το Μαρόκο σημαίνει αναχώρηση από την Αφρική και νόμιμη άφιξη στην Ευρώπη. Ενας φράκτης ασφαλείας ύψους έξι μέτρων περιβάλλει τους θύλακες για να εμποδίσει πρόσφυγες και μετανάστες να εισέλθουν και να επιχειρήσουν να ζητήσουν άσυλο.

Το Μαρόκο διεκδικεί εδώ και χρόνια και τα δύο εδάφη –όπου σχεδόν ο μισός πληθυσμός έχει καταγωγή από το Μαρόκο –αλλά είναι μια απαίτηση που ο βασιλιάς Μοχάμεντ Στ’, ο οποίος έχει καλές σχέσεις με την Ισπανία, σπάνια εγείρει.

Αυτές οι δύο πόλεις θεωρούνται από τους τζιχαντιστές ως αποικίες, εδάφη που η Ισπανία έχει καταλάβει παράνομα σε μια μουσουλμανική χώρα. Στην ισλαμιστική προπαγάνδα παρουσιάζονται σαν μέρη παρόμοια με την Ιερουσαλήμ ή το Γκρόζνι –όπου ένας χριστιανικός στρατός έχει καταλάβει εδάφη μουσουλμάνων.

Η Αλ Κάιντα στο ισλαμικό Μαγκρέμπ και άλλες τρομοκρατικές ομάδες κατηγορούν τον μαροκινό μονάρχη για ενδοτισμό και οι εξτρεμιστές εκμεταλλεύονται την οργή που νιώθουν πολλοί απλοί Μαροκινοί για την παρουσία της Ισπανίας εκεί. Παρουσιάζονται ως οι μόνοι που πολεμούν για την ανάκτηση αυτών των δύο πόλεων. Ενας μεγάλος αριθμός ύποπτων τζιχαντιστών συνελήφθη τα τελευταία χρόνια στις γειτονιές La Cañada της Μελίγια και El Príncipe της Θέουτα, δύο διαβόητα υποβαθμισμένες μουσουλμανικές συνοικίες.

Στη Θέουτα και στη Μελίγια τα προβλήματα ένταξης και κοινωνικής στέρησης είναι ολοφάνερα. Στην ισπανική ενδοχώρα τα θέματα αυτά είναι ως επί το πλείστον λιγότερο ορατά.

Στην Ισπανία ζουν περίπου 2 εκατομμύρια μουσουλμάνοι, περίπου το 70% των οποίων είναι Βορειοαφρικανοί ή βορειοαφρικανικής καταγωγής. Κάποιοι έφθασαν στα τέλη της δεκαετίας του 1960, λίγο πριν από τη μετάβαση στη δημοκρατία μετά τον θάνατο του δικτάτορα Φράνκο το 1975. Αλλά οι περισσότεροι έχουν μεταναστεύσει από τη δεκαετία του 1990, αναζητώντας οικονομικές ευκαιρίες.

Το προηγούμενο κύμα μουσουλμάνων μεταναστών ενσωματώθηκε πλήρως, αλλά οι πιο πρόσφατες αφίξεις από το Μαγκρέμπ είναι πιο απίθανο να «συνυπάρξουν ειρηνικά» με τη ρωμαιοκαθολική πλειοψηφία. Μαζί με τη Θέουτα και τη Μελίγια, η Καταλωνία είναι η μεγαλύτερη πηγή ανησυχίας για τις Αρχές που είναι επιφορτισμένες με την καταπολέμηση του ριζοσπαστικού Ισλάμ, φόβος που επιβεβαιώθηκε με τις πρόσφατες επιθέσεις. Τόσο η CIA όσο και το FBI έχουν γραφεία στη Βαρκελώνη.

Μια πιο προσεκτική ματιά στην παρουσία του Ισλάμ στην Ισπανία δείχνει σημαντικά σημεία έντασης μεταξύ των δύο κοινοτήτων.

Σε τέσσερις δεκαετίες δημοκρατίας ποτέ δεν υπήρξε μουσουλμάνος μέλος του Κογκρέσου και μόνο ένας εκπρόσωπος της ισλαμικής πίστης έχει εκλεγεί σε περιφερειακό κοινοβούλιο –ο καταλανός σοσιαλιστής Μοχάμεντ Τσαΐμπ.

Στην Κόρδοβα, εν τω μεταξύ, μια απόπειρα της Καθολικής Εκκλησίας να σβήσει την ισλαμική κληρονομιά του Μεγάλου Τζαμιού –στη μέση του οποίου είναι χτισμένος ένας μεσαιωνικός καθεδρικός ναός –προκάλεσε έντονη διαμάχη.

Η Καθολική Εκκλησία έκανε τελικά πίσω, αλλά το περιστατικό αναδεικνύει μια άβολη αλήθεια. Για να αποφευχθούν και άλλες τρομοκρατικές επιθέσεις στο ισπανικό έδαφος, δεν αρκεί η ενίσχυση της αστυνόμευσης.

Η χώρα θα πρέπει να λύσει τις συχνά ταραγμένες σχέσεις της με το μουσουλμανικό παρελθόν της και να βοηθήσει τη μουσουλμανική κοινότητα να σφυρηλατήσει τη δική της, σύγχρονη ταυτότητα.