Τις ημέρες μετά την επίθεση στα μέσα μαζικής μεταφοράς στο Λονδίνο στις 7 Ιουλίου του 2005, αστυνομικοί είχαν τοποθετηθεί στους σταθμούς των τρένων της βρετανικής πρωτεύουσας, ελέγχοντας επιβάτες και τις τσάντες τους. Αυτό διήρκεσε μόνο δύο εβδομάδες.
Το μετρό του Λονδίνου διαθέτει 270 σταθμούς και εάν σε αυτούς προστεθούν και οι σταθμοί του τρένου κατανοεί κάποιος πόσο δύσκολο θα ήταν να υπάρχει συνεχής έλεγχος – θα απαιτούσε την πρόσληψη χιλιάδων αστυνομικών. Το ίδιο ισχύει για κάθε μεγάλη πόλη της Ευρώπης που έχει ερωτηματικά για την ασφάλεια.
Οι σκηνές μετά την έκρηξη στο σταθμό Parsons Green του δυτικού Λονδίνου, δημιουργεί και πάλι ερωτήματα για την ανάγκη να υπάρχει προστασία στο δίκτυο των δημόσιων μεταφορών στις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες. Η αλήθεια είναι ότι μόνο σε κεντρικούς σταθμούς, υποστηρίζουν οι ειδικοί, μπορεί να υπάρχει έλεγχος. Στους μικρότερους σταθμούς δεν είναι εύκολο λόγω του τεράστιου κόστους να τοποθετηθούν ένοπλοι φρουροί παντού.
Η βρετανική κυβέρνηση αύξησε στο ανώτερο το στάδιο της επιφυλακής, ώστε η παρουσία στρατιωτών στους δρόμους να δημιουργήσει κάποια αίσθηση ασφάλειας. Όμως κι αυτό θα κρατήσει λίγο.
Η Ευρώπη ακόμα αναζητά την απάντηση για το πώς θα κάνει τις πόλεις της πιο ασφαλείς. Κι όσο δεν το επιτυγχάνει οι επιπτώσεις της αβεβαιότητας θα καταγράφονται στις κάλπες απ’ άκρη σε άκρη της γηραιάς ηπείρου.
