Στίβεν Κινγκ και τρόμος, ένα και «Το Αυτό»

Εχει να το λέει και να το καυχιέται. Ο Ντόναλντ Τραµπ τον έχει µπλοκάρει στο Τwitter. O εύθικτος πρόεδρος των ΗΠΑ παρεξηγήθηκε όταν ο Στίβεν Κινγκ «τιτίβισε» ότι ο πλανητάρχης αποτελεί «έναν πρωτόγνωρο συνδυασµό παλαβοµάρας και ηλιθιότητας» µε αφορµή την απόλυση του προηγούµενου διευθυντή του FBΙ, Τζέιµς Κόµεϊ. «Καθαίρεση εδώ και τώρα» κατέληγε στο επίµαχο tweet του το θρυλικό είδωλο της ποπ κουλτούρας ενώνοντας τη φωνή του µε όσους (και είναι πάρα πολλοί) εν χορώ απαιτούν την αποποµπή του Τραµπ απο το Οβάλ Γραφείο.

«Ε, λοιπόν, κι εγώ τον µπλοκάρω: τον εµποδίζω να δει το «Αυτό» και το «Mr. Mercedes». Δεν έχει κλόουν για σένα, Ντόναλντ. Αντε πνίξου» είπε και κελάηδησε ο Κινγκ µετά το προεδρικό µπλοκάρισµα. Ούτε τηλεόραση αλλά ούτε και σινεµά για τον Ντόναλντ. Γιατί, από τη µία, αν υποθέταµε ποτέ ότι το εµπάργκο θα ήταν εφαρµόσιµο, ο πλανητάρχης δεν θα µπορούσε να δει την τηλεοπτική µεταφορά του 62ου βιβλίου του, την αστυνοµική αφήγηση της πρώτης συγγραφικής του απόπειρας στο είδος του hard-boiled (βλέπε «Mr. Mercedes»). Από την άλλη, δεν θα µπορούσε να διαπιστώσει αν όντως αξίζει η µετάβαση του πιο τροµακτικού κλόουν της λογοτεχνίας, Pennywise, στη µεγάλη οθόνη (βλέπε«Το Αυτό»).

Εµείς πάλι, που δεν µας έχουν απαγορευτεί καθ’ οιονδήποτε τρόπο τα συγκεκριµένα προνόµια, θα µπορούµε να παρακολουθήσουµε από 28 του µήνα στις ελληνικές αίθουσες αν ο Μπιλ Σκάρσγκαρντ, ο έτερος πανέµορφος και ταλαντούχος γιος τού Στέλαν (ο άλλος είναι ο Αλεξάντερ του «True Blood»), ενσαρκώνει τελικά µε πιο φρικιαστικό τρόπο τον σατανικό κλόουν µε το κόκκινο µπαλόνι απ’ ό,τι ο Βρετανός Τιµ Κάρι της οµώνυµης µίνι σειράς του 1990 –ο Κινγκ από την πλευρά του δηλώνει ότι είναι και οι δύο εξίσου υπέροχα τροµακτικοί. Στην ουσία πρόκειται για έναν δαίµονα ο οποίος σύµφωνα µε τη χάρτινη εκδοχή του βιβλίου του 1986 (η οποία µάλιστα επανακυκλοφόρησε στα ελληνικά την εβδοµάδα που µας πέρασε από τις εκδόσεις Κλειδάριθµος που ανέλαβε τα δικαιώµατα της συντριπτικής πλειονότητας του έργου του Κινγκ), ενίοτε παίρνει τη µορφή ενός κλόουν και καταδιώκει µια παρέα παιδιών σε µια επαρχιακή πόλη της Αµερικής τη δεκαετία του ’60 αλλά και αργότερα, όταν αυτά είναι πλέον ενήλικοι.

Η νέα κινηµατογραφική διασκευή (το βιβλίο έχει διασκευαστεί σεναριακά και από τον Κάρι Φουκουνάγκα του «True Detective»), την οποία έχει σκηνοθετήσει o Aντι Μουσκιέτι, καλύπτει µόνο το πρώτο µισό της πλοκής, όσα δηλαδή διαδραµατίζονται στην παιδική ηλικία των ηρώων. Προφανώς θα υπάρξει και sequel, ασχέτως εάν η κριτική δεν έχει αγκαλιάσει και τόσο θερµά τις ολίγον εντυπωσιοθηρικές σκηνές τρόµου. «Αισθάνεσαι ότι βλέπεις µια ανθολογία τους, µια συλλογή από τροµακτικές σκηνές που θα µπορούσε κανείς να ανακατέψει και να παρουσιάσει µε οποιαδήποτε σειρά» έγραψε σχετικά ο «Guardian».

Οπως και να ‘χει, το «µπλοκάρισµα» του Κινγκ απέναντι στον Τραµπ είναι ούτως ή άλλως µια ελαφριά «τιµωρία». Γιατί ταυτόχρονα ο πρόεδρος θα µπορεί να παρακολουθήσει την τηλεοπτική µεταφορά της «Οµίχλης» ή την κινηµατογραφική διασκευή του «Σκοτεινού Πύργου» και, αν έχει και λίγη υποµονή ως την επόµενη χρονιά, τις ταινίες «Gerald’s Game» και «1922», αµφότερες από το Netflix. Υπάρχει και ένα βιβλίο, το «Sleeping Beauties», το οποίο ο Κινγκ έχει συνυπογράφει µε τον γιο του, Οουεν, και πρόκειται να κυκλοφορήσει στα βιβλιοπωλεία των ΗΠΑ οσονούπω. Ωστόσο, κάτι µάς λέει ότι ο πρόεδρος δεν είναι ο «reading type», όπως θα σχολίαζαν και οι συµπατριώτες του.

Και πόσο θα συγκινούσε δηλαδή τον Τραµπ το «Mr. Mercedes», η αστυνοµική ιστορία σχετικά µε µια ανεξιχνίαστη υπόθεση, για έναν οδηγό πολυτελούς οχήµατος ο οποίος πέφτει µε ταχύτητα επάνω σε ανέργους που περιµένουν έξω από ένα κτίριο µε αποτέλεσµα να σκοτώσει οκτώ άτοµα; Χµ, σας θυµίζει κάτι; Ο Κινγκ έγραψε το βιβλίο του το 2014 (στα ελληνικά κυκλοφόρησε ως «Ο κύριος Μερσέντες» από την Bell / Χαρλένικ Ελλάς), οπότε θα µπορούσε να πει κανείς ότι, αν µη τι άλλο, διέβλεπε τα µέσα που θα επιστρατεύονταν από τους τροµοκράτες, για να µην πούµε για τα άκρα στα οποία θα έφθαναν οι θιασώτες της λευκής υπεροχής όπως απέδειξαν οι συµπλοκές της Σάρλοτσβιλ και η δολοφονία της Χέδερ Χέιερ.

Ανάµεσα στην ανταγωνιστική σχέση τέχνης και ζωής ποτέ δεν ξέρεις πώς ξεκινούν και πού καταλήγουν οι µιµήσεις. Αποκλείεται, για παράδειγµα, να µη σκεφτείς ότι το διαβόητο φαινόµενο της εµφάνισης κλόουν που διαδόθηκε σε όλον τον κόσµο το 2016 έχει κάποια σχέση µε τη λογοτεχνική κληρονοµιά του Κινγκ: άνθρωποι µεταµφιεσµένοι σε διαβολικούς κλόουν απαντώνται κοντά σε δάση και σχολεία και προσεγγίζουν παιδιά προσπαθώντας να τα ξεµοναχιάσουν. Ουσιαστικά, πρόκειται για µια κακόγουστη φάρσα που έχει λάβει διαστάσεις επιδηµίας, αλλά άντε να το εξηγήσετε αυτό στα παιδάκια που βλέπουν µπροστά τους τις ρεπλίκες του κ. Pennywise να τους προσφέρουν καραµελίτσες.

Οι ιστορίες του Κινγκ προηγούνται των γεγονότων, αλλά και εκείνα τον ακολουθούν σαν πιστά σκυλάκια, λες και ευελπιστούν να τρυπώσουν στις σελίδες του και να βρουν θαλπωρή. Οπως όταν παρασύρθηκε το 1999 από βαν σε παράδροµο στην Πολιτεία του Μέιν, µε αποτέλεσµα να υποβληθεί σε σειρά χειρουργείων και να ακολουθήσει πολύµηνη θεραπεία. Μια εµπειρία που του κληροδότησε µόνιµη ηµιαναπηρία και παρεισέφρησε σε βιβλία του όπως «Ονειροπαγίδα» και «Kingdom Hospital» αλλά και στον οκτάτοµο «Σκοτεινό Πύργο».

Ας ελπίσουµε παρ’ όλα αυτά ότι ο Κινγκ δεν έχει το χάρισµα του ήρωά του στο βιβλίο «Νεκρή Ζώνη» (1979), ο οποίος χάρη στις µαντικές του ικανότητες διαβλέπει ότι ο µέλλων υποψήφιος πρόεδρος των ΗΠΑ θα προκαλέσει πυρηνική καταστροφή στον πλανήτη. Οταν το έγραφε το 1979 δεν φανταζόταν ότι θα ερχόταν µια µέρα που το σενάριο θα φάνταζε πιο πιθανό ακόµη και από την εποχή του Ψυχρού Πολέµου, δεδοµένου ότι υπάρχει ένας Τραµπ µε πρόσβαση στο κόκκινο κουµπί. Στο βιβλίο η καταστροφή αποτρέπεται, ας ενώσουµε χέρια και ας ευχηθούµε να µην πάρει άλλη τροπή στην αληθινή ζωή αυτή η εφιαλτική ιστορία.

* Δημοσιεύθηκε στο BHmagazino την Κυριακή 17 Σεπτεμβρίου 2017.