Είναι γεγονός, ότι οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ διανύουν το τελευταίο στάδιο επίκλησης της πολυευσπλαχνίας και μακροθυμίας (όχι του Θεού που δεν τον πιστεύουν), αλλά των Ευρωπαίων και υπερατλαντικών πιστωτών μας (Eurogroup-ΔΝΤ).
Τα τελευταία αυτά 24ωρα παίζουν, (αλλά εν ου παικτοίς), το τελευταίο χαρτί της ατυχώς ανεπιτυχούς επικοινωνιακής προβολής του Εμμανουέλ Μακρόν και της γοητευτικής του συζύγου Μπριζίτ, για να κατευνάσουν το εξοργισμένο Εκλογικό μας Σώμα, μετά την καταλήστευσή του, από το φοροεισπρακτικό μένος των κυβερνώντων. Πολλώ δε μάλλον όταν η καταλήστευση αυτή πλήττει βάναυσα και καίρια την πλειονότητα των Ελλήνων βιοπαλαιστών. Με ένα και μόνον στόχο: Το καταληστευμένο υστέρημα των μη προνομιούχων να μοιραστεί ως λεία στις στρατιές των κομματικών αργόμισθων του Δημοσίου.
Όμως η μακροθυμία του Προέδρου της Γαλλικής Δημοκρατίας, όπως ο ίδιος το ξεκαθάρισε χθες στην κοινή συνέντευξη τύπου, με τον δικό μας Πρόεδρο, δεν επιδεικνύεται προς τους ασυνεπείς κυβερνητικούς μας χρεώστες, αλλά προς τον δεινοπαθούντα, από τη λανθασμένη εκλογική του επιλογή, ελληνικό λαό.
Άξια όμως ειδικής μνείας η διφορούμενη και σιβυλλική προσφώνηση του κυρίου Προκόπη Παυλόπουλου προς τον Γάλλο ομόλογό του, στην οποία ο δικός μας Πρόεδρος «τα έριχνε» εμμέσως για τη δανειστική κακοδαιμονία στα κέντρα οικονομικών αποφάσεων της ΕΕ και όχι στην ανακολουθία και κακοπιστία της ελληνικής κυβέρνησης.
Η παραπάνω δολιχοδρομική ρητορεία του κυρίου Παυλόπουλου εμφανέστατα κούρασε όχι τόσο τον Εμμανουέλ Μακρόν, που διακρίνεται για την ακριβολογία του, αλλά την αξιαγάπητη σύζυγό του Μπριζίτ, που περίμενε να τελειώσει η μακρηγορία του Προέδρου μας, στημένη ακίνητη αλλά με γονατισμένη υπομονή, σαν «γλάστρα», (όπως επιβάλλει το ελαφρώς μισογυνικό κυβερνητικό πρωτόκολλο των Συριζανέλ)…
Όμως εάν η σημερινή κυβέρνηση βαυκαλίζεται με την έμμονη, αλλά πλανεύτρα ιδέα, ότι χρησιμοποιώντας, ως «γλάστρες» διακεκριμένα πρόσωπα του Ευρωπαϊκού πολιτικού προσκηνίου, θα πετύχει την πιστωτική σεισάχθεια και ακολούθως την επανάκαμψη των κοψοχέρηδων στις κάλπες, έ λοιπόν, τότε καιρός είναι να το συνειδητοποιήσει, ότι ήδη τελειώνουν τα κακόγουστα «αστεία», με τα αναποτελεσματικά και πολυδάπανα ταξίδια, ή τα «αυτοκρατορικά», αλλά φτωχοπροδρομικά γεύματα και τις φανταχτερές τουαλέτες στη φτωχική μας πασαρέλα.
Η πρώτη γεύση σταδιακής αποχώρησης των «γλαστρών» δόθηκε ήδη, από τον απείρως ευφυέστερο Εμμανουέλ Μακρόν, που απέρριψε την πρόταση του Αλέξη Τσίπρα να μετάσχει, στη συγκέντρωση της ΔΕΘ, στη συμπρωτεύουσα του Βορρά, προφασιζόμενος φόρτο εργασίας. Και δεν έχει άδικο ο άνθρωπος. Τον περιμένουν σοβαρότερες υποθέσεις…
