Σχεδόν μηδενική πρόοδος στη μείωση του παγκόσμιου ποσοστού των παιδιών εκτός σχολείου, έχει σημειωθεί σε σχέση με την προηγούμενη δεκαετία, σύμφωνα με έκθεση της UNICEF.
Το 11,5% των παιδιών σχολικής ηλικίας (123 εκατομμύρια παιδιά) απουσιάζουν από τις σχολικές τάξεις σήμερα, σε σύγκριση με το 12,8% το 2007 (135 εκατομμύρια παιδιά), το ποσοστό των παιδιών ηλικίας 6 έως 15 ετών που είναι εκτός σχολείου παρουσιάζει ελάχιστη μείωση μέσα στην τελευταία δεκαετία.
«Η εκτεταμένη φτώχεια, οι παρατεταμένες συγκρούσεις και οι πολυσύνθετες ανθρωπιστικές κρίσεις, έχουν γίνει αιτία της στασιμότητας αυτού του ποσοστού», δήλωσε η UNICEF ζητώντας περισσότερες επενδύσεις ώστε να αντιμετωπιστούν οι αιτίες που αφήνουν τα ευάλωτα παιδιά εκτός σχολείου.
«Οι επενδύσεις που αποσκοπούν στην αύξηση του αριθμού των σχολείων και των εκπαιδευτικών ώστε να συμβαδίζουν με την αύξηση του πληθυσμού δεν αρκούν. Αυτή η συνήθης προσέγγιση δεν θα φέρει τα πιο ευάλωτα παιδιά στο σχολείο – ώστε να τα βοηθήσει να αναπτύξουν πλήρως τις δυνατότητές τους – αν συνεχίσουν να είναι παγιδευμένα στη φτώχεια, τις στερήσεις και την ανασφάλεια», εξήγησε η επικεφαλής της UNICEF για την Εκπαίδευση, Τζο Μπουρνε.
«Οι κυβερνήσεις και η παγκόσμια κοινότητα πρέπει πρώτα να στοχεύσουν τις επενδύσεις τους στην εξάλειψη των παραγόντων που εμποδίζουν αυτά τα παιδιά να πηγαίνουν στο σχολείο, συμπεριλαμβανομένων του να καταστήσουν τα σχολεία ασφαλή και να βελτιώσουν τη διδασκαλία και τη μάθηση», συμπλήρωσε.
Τα παιδιά που ζουν στις φτωχότερες χώρες του κόσμου και σε ζώνες συγκρούσεων επηρεάζονται δυσανάλογα. Από τα 123 εκατομμύρια παιδιά που απουσιάζουν από το σχολείο, το 40% ζουν στις λιγότερο ανεπτυγμένες χώρες και το 20% ζουν σε ζώνες συγκρούσεων.
Ο πόλεμος εξακολουθεί να απειλεί – και να αντιστρέφει – την πρόοδο στον τομέα της εκπαίδευσης. Οι συγκρούσεις στο Ιράκ και στη Συρία έχουν γίνει αιτία επιπλέον 3,4 εκατομμύρια παιδιά να χάσουν την εκπαίδευσή τους, φέρνοντας τον αριθμό των παιδιών εκτός σχολείου στη Μέση Ανατολή και τη Βόρεια Αφρική πίσω στο επίπεδο των περίπου 16 εκατομμυρίων του 2007.
Η Υποσαχάρια Αφρική και η Νότια Ασία – με τα υψηλά επίπεδα φτώχειας, τους ταχέως αυξανόμενους πληθυσμούς και τις επαναλαμβανόμενες καταστάσεις έκτακτης ανάγκης – αντιπροσωπεύουν το 75% των παιδιών της πρωτοβάθμιας και της κατώτερης δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης που είναι εκτός σχολείου παγκοσμίως.
Όμως, υπήρξε και κάποια πρόοδος. Η Αιθιοπία και ο Νίγηρας, που είναι από τις φτωχότερες χώρες του κόσμου, σημείωσαν τη μεγαλύτερη πρόοδο στα ποσοστά εγγραφής των παιδιών πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης κατά την τελευταία δεκαετία, με αύξηση άνω του 15% και περίπου 19% αντίστοιχα.
Η ανεπαρκής χρηματοδότηση για την εκπαίδευση σε καταστάσεις έκτακτης ανάγκης επηρεάζει την πρόσβαση των παιδιών στο σχολείο. Κατά μέσο όρο, λιγότερο από το 2,7% των παγκόσμιων ανθρωπιστικών εκκλήσεων για χρηματοδότηση αφορούν την εκπαίδευση. Το πρώτο εξάμηνο του 2017, η UNICEF συγκέντρωσε μόνο το 12% της απαιτούμενης χρηματοδότησης για την παροχή εκπαίδευσης σε παιδιά που έχουν πληγεί από κρίσεις. Χρειάζονται επειγόντως περισσότερα κεφάλαια για να αντιμετωπιστεί ο αυξανόμενος αριθμός και η πολυπλοκότητα των κρίσεων και να δοθεί στα παιδιά η σταθερότητα και οι ευκαιρίες που τους αξίζουν.
«Η μάθηση προσφέρει ανακούφιση στα παιδιά που επλήγησαν από καταστάσεις έκτακτης ανάγκης βραχυπρόθεσμα, αλλά αποτελεί επίσης μια κρίσιμη επένδυση για τη μελλοντική ανάπτυξη των κοινωνιών μακροπρόθεσμα. Ωστόσο, οι επενδύσεις στην εκπαίδευση δεν ανταποκρίνονται στις πραγματικότητες ενός ασταθούς κόσμου. Για να το αντιμετωπίσουμε αυτό, θα πρέπει να εξασφαλίσουμε μεγαλύτερη και πιο προβλέψιμη χρηματοδότηση για την εκπαίδευση σε απρόβλεπτες καταστάσεις έκτακτης ανάγκης», καταλήγει η επικεφαλής της UNICEF για την Εκπαίδευση.
