Η ερμηνεύτρια Ματούλα Ζαμάνη και οι πιστοί της «σωματοφύλακες», οι μουσικοί της, τελειώνουν τις καλοκαιρινές τους περιπέτειες κάνοντας απόβαση στα λημέρια του Πειραιά. Συγκεκριμένα στο Βεάκειο. Την Παρασκευή 8 Σεπτεμβρίου, με τραγούδια για «5 χειμώνες, 6 καλοκαίρια», μουσικές της θάλασσας και του βουνού, της ζωής και των παραμυθιών, της χαράς και του πόνου, ιστορίες που ντύθηκαν με μουσική για τον επερχόμενό της δίσκο, παρανοϊκές διασκευές με 80s ηχόχρωμα, ιππότες της ασφάλτου, τσιγγάνες με κρυφά χαρτιά, γρίφους από τη Βάλια Κάλντα… Η τραγουδίστρια ανοίγει ένα παράθυρο στον δικό της κόσμο και καλεί το κοινό σε ένα μουσικό ταξίδι, με άγνωστο προορισμό αλλά με πυξίδα πάντα την καρδιά. Στη σκηνή δεν θα είναι μόνη. Εκτός από τους «σωματοφύλακες» θα την προσέχουν επίσης ο Εισβολέας, η Μάγδα Βαρούχα και ο Νίκος Φάκαρος.
Με αφορμή τη συναυλία στο Βεάκειο, η Ματούλα Ζαμάνη μίλησε στο «Βήμα».
Τι θα δούμε στο Βεάκειο;
«Με τον Εισβολέα μάς έφεραν κοντά οι Word of Μouth, αλλά η σχέση μας τελικά είναι καρμική. Με τον Φάκαρο γνωριστήκαμε σε ένα πανηγύρι στη Λαγκάδα, όπου με μάγεψε με το δαιμόνιο δοξάρι του. Η Μάγδα είναι μια νέα τραγουδοποιός που με εντυπωσίασε η φωνή της σε ένα φεστιβάλ πέρυσι στην Αταλάντη. Και με τους τρεις έχω ξεχωριστή σχέση, όπως και με την μπάντα μου και όλους τους ανθρώπους που συνεργαζόμαστε για κάθε live μου. Η μοιρασιά είναι μαγεία. Τώρα, τι θα κάνουμε επί σκηνής δεν αποκαλύπτω. Θα αποκαλύψω όμως ότι opening act θα κάνει μια τρομερή περσόνα από την Ιαπωνία, η Imiterasu».
Από πού αντλείτε τη χαρά την οποία μοιράζεστε απλόχερα με το κοινό;
«Μμμ… Αντλώ χαρά από σχετικά και άσχετα πράγματα. Από τη θάλασσα, τον ουρανό, τα δέντρα, τα λουλούδια, τις κρυφές μου γωνιές, τους φανερούς μου ανθρώπους, από ένα άγγιγμα, ένα χαμόγελο, ένα αστείο, από τα σκυλιά μου, από το ξαφνικό καλό της κάθε μέρας και από άπειρα μικρά σκηνικά που μου κλείνουν το μάτι, πιθανά ασήμαντα για τους περισσότερους. Ομως ζορίζομαι και πολύ και το χρώμα το μαύρο-γκρι, ρυπώνει στην ψυχή μου. Η εποχή και η χώρα είναι «τικιτακα-μπούμ». Απ’ όπου και να το πιάσεις. Είμαι χαρούμενη και κάτι με τσακίζει και πέφτω και σηκώνομαι. Και ξανά απ’ την αρχή. Καθημερινά όλα μου τα συναισθήματα είναι σε απόλυτη διαύγεια».
Πώς σχολιάζετε το γνωμικό «πρόσεχε μη σου βγει ξινό το γέλιο».
«Εχω σαν εικόνα παιδί τη γιαγιά μου που όταν ξεκαρδιζόταν στα γέλια έλεγε: «Παναγιά μου, σε καλό να μας βγει». Και πάντα το ‘χα απορία. Αρα οι ρίζες μάλλον είναι παλαιόθεν. Νομίζω κι εγώ ότι σε ανύποπτο χρόνο όταν γελάμε πολύ ή περνάμε φανταστικά φωλιάζει εν αγνοία μας η ενοχή. Αυτό έχει να κάνει με το πώς αντιλαμβάνεται ο καθένας τη ζωή, πόσο δυσκολεύεται μόνος ή μέσα στο κοινωνικό σύνολο. Θεωρώ οδυνηρό να μην μπορούμε να χαρούμε ούτε τη στιγμή… Ας κοιτάμε ο ένας τον άλλον αληθινά, ας πράττουμε με αλληλεγγύη και το τελευταίο που πρέπει να μας απασχολεί –με όλα όσα συμβαίνουν γύρω μας –είναι ο «δασμός» της ενοχής στο γέλιο».
Προτιμάτε τη λέξη πορεία αντί καριέρα. Γιατί;
«Η λέξη καριέρα δεν υπάρχει στο λεξιλόγιό μου και δεν ταιριάζει καθόλου και στον τρόπο σκέψης μου. Την ίδια στιγμή η λέξη πορεία είναι από μόνη της ταξίδι, δρόμος, θάλασσα. Εχει μια διαρκή κίνηση. Είναι ένα παράλληλο μαγικό σύμπαν, όπου δραπετεύω καθημερινά, αλλάζω τις εποχές και καταργώ την έννοια του χρόνου. Είναι οργασμός, παραμύθι, άβολη στιγμή, νευρικό γέλιο και πρώτος έρωτας».
Μετά το Βεάκειο;
«Εχουμε ακόμη συναυλίες και ολοκληρώνουμε την καλοκαιρινή μας βόλτα, που ξεκίνησε στις 11 Ιουνίου, στη Θεσσαλονίκη, στις 21 του Σεπτέμβρη. Επειτα μικρή περιοδεία αρχές Οκτώβρη στο εξωτερικό. Και μετά διακοπεεεές. Τον χειμώνα δεν θα κάνω καθόλου εμφανίσεις, επειδή θα έχω τις ηχογραφήσεις για τον τρίτο προσωπικό μου δίσκο, σε έναν φανταστικό χώρο, που έφτιαξε ο Θανάσης (σ.σ.: Παπακωνσταντίνου) στο Μεγαλόβρυσο Αγιάς. Σίγουρα όμως τον Νοέμβριο θα παίξω στην Αμοργό. Ραντεβού στους δρόμους και στις θάλασσες».
HeliosPlus
