Ένα «σιδηροδρομικό» κειμήλιο μεγάλης ιστορικής αξίας, η Βασιλική Άμαξα Σιδηροδρόμων Θεσσαλίας, θα βρίσκεται στη διάθεση του κοινού στον εξωτερικό χώρο της 82ης ΔΕΘ. Πρόκειται για την άμαξα, κατασκευής του 1883, που ανέλαβε τις σιδηροδρομικές μετακινήσεις της βασιλικής οικογένειας (ή κάποιου μέλους της) στις γραμμές Λάρισα-Βόλος και Βόλος-Καλαμπάκα από την εποχή του βασιλιά Γεωργίου Α’ κι έπειτα. Η βασιλική άμαξα παρουσιάζεται από τον ΟΣΕ, σε συνεργασία με την Ελληνική Εταιρεία Συντήρησης Σιδηροδρομικού Τροχαίου Υλικού (ΕΕΣΣΤΥ).
Οι λάτρεις του τρένου, αλλά και όσοι δεν γνωρίζουν την ιστορία του, θα έχουν την δυνατότητα να επισκεφτούν και να ξεναγηθούν στο βασιλικό βαγόνι. Η βασιλική άμαξα των τέως Σιδηροδρόμων Θεσσαλίας (Σ.Θ.) κατασκευάστηκε από την εταιρία «La Metallurgique Ateliers de Nivelles Belgique». Η βελγική εταιρεία είχε αναλάβει να προμηθεύσει το θεσσαλικό δίκτυο μετρικού εύρους (1000 mm) με το απαιτούμενο ελκόμενο τροχαίο υλικό (επιβατικά και εμπορικά βαγόνια).
Μαζί με την άμαξα διοικήσεως, αποτέλεσαν τις δύο μοναδικές άμαξες πολυτελείας των Θεσσαλικών Σιδηροδρόμων. Αυτό το επίπεδο πολυτέλειας υποδηλώνουν και τα ψηφία «ΑΑ» του αριθμού της (ΑΑ 1), που αναγράφεται στο αριστερό τμήμα του πλαισίου (σασσί). Τον Αύγουστο του 2017, με πρωτοβουλία του ΟΣΕ, την μουσειακή του αποκατάσταση ανέλαβε η ΕΕΣΣΤΥ στο Εργοστάσιο Βόλου, προσθέτοντας ένα μοναδικό κειμήλιο στην υπό ανάπτυξη συλλογή μουσειακού τροχαίου υλικού του Οργανισμού.
Πολυτέλεια, ψηφιδωτό πάτωμα και ζωγραφιστά σκαλιστά χωρίσματα στο εσωτερικό
Το εσωτερικό της βασιλικής άμαξας χωρίζεται σε τρία διαμερίσματα, με κυριότερο αυτών το Σαλόνι, στο κέντρο του οχήματος για περισσότερη άνεση. Με τους υπερπολυτελείς καναπέδες και τις αντίστοιχες πολυθρόνες του, είναι αυτό που έχει και τα μεγαλύτερα πλαϊνά παράθυρα. Στα δύο άκρα του αμαξώματος βρίσκονται αντίστοιχα το καπνιστήριο και το καλλωπιστήριο, σε ξεχωριστό διαμέρισμα του οποίου είναι το αποχωρητήριο. Τέλος, στα δύο άκρα του οχήματος βρίσκονται οι εξώστες – το ανοικτό πλην στεγασμένο κομμάτι που αποτελεί ουσιαστικά την είσοδο.
Όλοι αυτοί οι χώροι αποτελούν σημείο αναφοράς και λόγω της πλούσιας καλλιτεχνικής διακόσμησης. Από το ψηφιδωτό πάτωμα και τα ζωγραφιστά και σκαλιστά χωρίσματα των διαμερισμάτων, μέχρι τα πολυτελή έπιπλα και είδη υγιεινής, τη δερμάτινη επένδυση του δαπέδου των εξωστών και τα περίτεχνα μεταλλικά κιγκλιδώματα με τους φανούς τους. Χαρακτηριστικό είναι δε και το εξωτερικό του, με τον σκούρο μπλε χρωματισμό και το βασιλικό έμβλημα με τις φιγούρες του Ηρακλή, πλευρικά.
Από τα χρόνια της αίγλης στην απαξίωση
Το βασιλικό όχημα, μέχρι τον Ιανουάριο του 1936, επί βασιλείας Γεωργίου Β’, υπέστη μερική ανακαίνιση κατά την οποία προστέθηκε η δεξαμενή ύδατος στην στέγη, ηλεκτρικός φωτισμός, καθώς και σύστημα κοχλιοφόρου χειροτροχοπέδης (χειρόφρενο). Με το πέρασμα όμως του χρόνου, έπαυσε να προτιμάται έναντι άλλων πιο σύγχρονων μέσων, σιδηροδρομικών και οδικών, ειδικά από την κανονικοποίηση της γραμμής Βόλου-Λάρισας το 1960.
Η ημερομηνία του τελευταίου του δρομολογίου παραμένει ακόμα άγνωστη. Σε κάθε περίπτωση, το όχημα παρέμεινε για δεκαετίες στον χώρο της αποθήκης ξυλείας του Εργοστασίου Βόλου των ΣΕΚ/ΟΣΕ, σε «επιφυλακή» για ενδεχόμενη χρήση. Αν και στην κατάσταση στην οποία είχε διατηρηθεί, ήδη από την δεκαετία του 1960 ο τέως αρχιμηχανικός έλξης των ΣΕΚ και πρωτεργάτης του σιδηροδρομικού μουσείου του Οργανισμού, Χριστόδουλος Χριστοδούλου, το χαρακτήρισε ως «το πολυτιμότερον κειμήλιον των Σιδηροδρόμων», η αναπαλαίωσή του όμως για το μουσείο δεν προχώρησε.
Στο περίπτερο 15 ,Stand 52 ο ΟΣΕ θα ενημερώνει και θα παρουσιάζει με σύγχρονα μέσα όλες τις αναπτυξιακές πρωτοβουλίες του, με κεντρικούς άξονες, την Ασφάλεια, την Ανάπτυξη και την Εξωστρέφεια.
