Τα σωσίβια του στίβου

Ο ΣΕΓΑΣ στην ανακοίνωσή του όσον αφορά τη σύνθεση της εικοσαμελούς αποστολής του ελληνικού στίβου στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του Λονδίνου είχε ως τίτλο την αισιόδοξη πρόβλεψη: «Δυνατή ΟΜΑΔΑ ικανή να ξεχωρίσει». Συνεπώς, σύμφωνα με τις δικές του προσδοκίες –και ασφαλώς και όλων των φιλάθλων –πρέπει να γίνει και η αξιολόγηση της ομάδας. Αλλά η πρόβλεψη αυτή δυστυχώς δεν επαληθεύτηκε. Φυσικά στο ενεργητικό του ελληνικού στίβου καταγράφονται το αστραποβόλημα θριάμβου της Κατερίνας Στεφανίδη (ΑΟ Φιλοθέης) και η ελπιδοφόρα υποθήκη για το μέλλον του ακοντιστή Γιάννη Κυριαζή (ΟΦΚΑ Οδυσσέας), εκ των ΗΠΑ ορμώμενων.

Η ΔΥΑΔΑ αυτή έχει αναμφίβολα τη διεθνή σημασία της, πλην όμως εκ των πραγμάτων δεν ισχύει η προσδοκία του ΣΕΓΑΣ περί της «δυνατής ομάδας» όταν το 80% των συμμετασχόντων έμειναν μακριά, ή έστω κάτω από τις προσωπικές επιδόσεις. Αναμφίβολα η επιθυμία όλων ήταν να φθάσουν τουλάχιστον στο επίπεδο των δυνατοτήτων τους. Ωστόσο, σε ένα τέτοιο καμίνι ανταγωνισμού, όπως το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα, η επιθυμία συνθλίβεται. Κατανοητό και λογικό. Αλλά το ποσοστό της αποτυχίας είναι πολύ υψηλό. Βέβαια ο ΣΕΓΑΣ και ο υπεύθυνος αρχιπροπονητής και αρχιτέκτονας της δομής της αποστολής πρέπει να αναζητήσουν τα γιατί. Δεν είναι ένα αλλά περισσότερα. Πιθανότατα να απουσίαζε και η επαρκής ψυχολογική θωράκιση. Στοιχείο εκ των ων ουκ άνευ σε ένα τέτοιο κλίμα συναγωνισμού και ανατροπών. Συμπερασματικά η επωδός είναι ότι τα «σωσίβια» έπαιξαν και πάλι τον ρόλο τους. Τούτο όμως σημαίνει υποχρέωση προβληματισμού όσον αφορά τη λειτουργία της εθνικής ομάδας ως συνόλου.

ΜΙΑ ΚΑΙ εφόσον ο λόγος για απόδοση του συνόλου, πρέπει να υπενθυμίσουμε, τέλος περιόδου γαρ, την εξαιρετική ομαδική απόδοση της εθνικής αποστολής στο πρωτάθλημα ευρωπαϊκών εθνικών ομάδων (το πάλαι πότε Κύπελλο Μπρούνο Ζάουλι). Φυσικά ως διοργάνωση απέχει από το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα, πλην όμως η ψυχολογική πίεση και η συναίσθηση ευθύνης ήταν εκεί.

ΣΥΧΝΑ αναφέρεται η θητεία στις ΗΠΑ της Στεφανίδη και του Κυριαζή. Το φαινόμενο των δεκάδων αθλητών και αθλητριών, κυρίως από την Αφρική και την Καραϊβική –δεν λείπουν οι Ευρωπαίοι -, που σπουδάζουν και εξελίσσονται σε αμερικανικά πανεπιστήμια. Αυτόματα η σκέψη κατευθύνεται σε δύο εξαίρετα ταλέντα της χώρας. Τους άλτες Μανόλη Καραλή (επί κοντώ του Γ.Σ. Κηφισιάς) και του Μίλτου Τεντόγλου (μήκος της Γ.Ε. Γρεβενών).