Οι εγωισμοί, οι προσωπικές φιλοδοξίες, η προγονολατρία που κυριαρχούσαν μέχρι τώρα –πλην εξαιρέσεων –στον χώρο της δημοκρατικής παράταξης, μοιάζει να έχουν κάνει ένα βήμα πίσω, καθώς φαίνεται να πρυτανεύει το ένστικτο της ανασυγκρότησης και της ανασύνθεσης. Λέμε μοιάζει γιατί το εγχείρημα ούτε απλό είναι ούτε εύκολο, καθώς οι παλιές αμαρτίες δεν γίνεται να εξαλειφθούν εν μιά νυκτί.
Η πρόταξη της εκλογής αρχηγού, προτού διαμορφωθεί και συμφωνηθεί το πολιτικό και ιδεολογικό πλαίσιο του νέου φορέα, προκαλεί σε αρκετούς αρνητικά αντανακλαστικά. Ας μην ξεχνούν όμως ότι σε μια περίοδο διαψευσμένων υποσχέσεων και γενικής αποστράτευσης, οποιαδήποτε διαδικασία διαμόρφωσης πολιτικής ταυτότητας θα μετατρεπόταν σε μια μάχη μηχανισμών και εσωτερικών συμβιβασμών, με απούσες τις όποιες ενεργές δυνάμεις της κοινωνίας. Το στοίχημα είναι η διαδικασία εκλογής αρχηγού να ξεπεράσει τους στενούς κομματικούς ορίζοντες και να κινητοποιήσει απογοητευμένους και αδρανείς αλλά ανησυχούντες και διαθέσιμους για δράση πολίτες, που ασφυκτιούν στο σημερινό σκηνικό.
Είτε μας αρέσει είτε όχι, η πολιτική είναι συνυφασμένη με διλήμματα και αποφάσεις. Ιδανικές συνθήκες θερμοκηπίου δεν υπάρχουν και δεν θα υπάρξουν. Αλλωστε το μείζον αυτή τη στιγμή δεν είναι το ιδεολογικό ξεκαθάρισμα, αλλά η σύγκρουση μεταξύ παρελθόντος και μέλλοντος. Αυτή είναι η νέα διαχωριστική γραμμή και όχι η αναπόληση του παρελθόντος και η νεκρανάσταση υπαρκτών ή ψευδεπίγραφων διλημμάτων. Προφανώς πρέπει να διαφυλαχθεί η πολιτική κληρονομιά της παράταξης, αλλά χωρίς αγιοποιήσεις και μνημόσυνα για το πάλαι ποτέ ένδοξο παρελθόν, όπως θέλουν ορισμένοι.
Τη χώρα αλλά και τις ανέστιες πολιτικά κοινωνικές δυνάμεις δεν ενδιαφέρουν πρωτίστως οι ιδεολογικές μάχες αλλά ένα πολιτικό σχέδιο χωρίς αυταπάτες, χωρίς τις παθογένειες του παρελθόντος, χωρίς λαϊκίστικες δημαγωγίες. Αυτό δεν σημαίνει φυσικά ότι απαρνιέσαι και την πολιτική σου καταγωγή και τις ιδεολογικές σου αναφορές.
Οι ατέρμονες συζητήσεις, οι ημιτελείς προσπάθειες που προηγήθηκαν απέδειξαν ότι χρειάζεται περισσότερη τόλμη, περισσότερη γενναιότητα και κυρίως διάθεση προσφοράς αντί για μάχες οπισθοφυλακών και διαφύλαξης οφικίων. Απέδειξαν επίσης ότι χρειάζεται μεγαλύτερη εμπιστοσύνη σε νέους ανθρώπους που δεν ξεπήδησαν μέσα από τα κομματικά θερμοκήπια, που μπορεί να μη διαθέτουν την πολιτική εμπειρία, αλλά έχουν τη διάθεση και τις δυνατότητες να ανανεώσουν μια γερασμένη και περιχαρακωμένη στον εαυτό της παράταξη.
Η εκλογή αρχηγού είναι ένα σημαντικό βήμα, αλλά δεν είναι αρκετό. Η αναγέννηση της παράταξης θα κριθεί και από τη ριζική ανανέωση του πολιτικού της προσωπικού και από την τόλμη της να μιλήσει για όσα οι άλλοι δεν τολμούν και από τη βούλησή της να αναλάβει το κόστος της σύγκρουσης με τις παθογένειες του παρελθόντος.
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
