Mία από τις πιο σκληρές αλλά και πιο νοσηρές ταινίες που προβλήθηκαν στο 70ό Φεστιβάλ των Καννών όπου απέσπασε το βραβείο σεναρίου (Λάνθιμος – Ευθύμης Φιλίππου), το «The killing of a sacred deer» («Ο φόνος ενός ιερού ελαφιού», αν και προς το παρόν δεν έχει αποκτήσει ελληνικό τίτλο), είναι μια δημιουργία που σίγουρα θα ενδιαφέρει όλους όσοι παρακολουθούν τη θαυμάσια και διαρκώς εξελισσόμενη πορεία του σκηνοθέτη της εκτός ελληνικών συνόρων. Στην αρχή η ταινία μοιάζει με πολύ παράξενη ιστορία εκδίκησης: για να πάρει το αίμα του πίσω για τον θάνατο του πατέρα του πάνω στο κρεβάτι του χειρουργείου, ένας έφηβος (Μπάρι Κέογκαν) βάζει στο στόχαστρό του τον υπεύθυνο χειρουργό (Κόλιν Φάρελ), τη γυναίκα του (Νικόλ Κίντμαν) και τα δύο παιδιά του.
Κατά τη διάρκεια αυτής της πολιορκίας όμως οι Λάνθιμος – Φιλίππου, για ακόμη μία φορά και σε ακόμη μία ταινία τους «χορεύουν» ανάμεσα στον ρεαλισμό και στον μη ρεαλισμό «λούζοντας» την ταινία με παγωμένο χιούμορ και ωμή βία.
Η ικανότητα του Λάνθιμου να σοκάρει είναι γνωστή από τον «Κυνόδοντα». Το ίδιο γνωστή όμως είναι και η μέθοδός του να προκαλεί σύγχυση αφήνοντας αναπάντητα πολλά ερωτήματα (και τον θεατή να βγάλει μόνος τα όποια συμπεράσματά του). Σεναριακά μιλώντας, πολύ συχνά, το «The killing of a sacred deer» αρνείται με έναν προκλητικό τρόπο να δώσει εξηγήσεις. «Αυτό είναι ένα ερώτημα που θα πρέπει να πάρετε μαζί σας φεύγοντας από την ταινία» απαντούσε ο Λάνθιμος στις Κάννες όποτε τον ρωτούσαν για θέματα που δεν γίνονται απολύτως κατανοητά στην ταινία.
Από την άλλη πλευρά βέβαια, σε αυτό το μυστήριο οφείλεται η γοητεία των ταινιών του σκηνοθέτη, ο οποίος έχει ήδη ολοκληρώσει την επόμενη ταινία του, το «The Favourite», που πρόκειται να δούμε στις αίθουσες το 2018. (Α’ προβολή: 2 Νοεμβρίου, Feelgood)
58ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης
Αν και προς το παρόν είναι νωρίς για συγκεκριμένες ανακοινώσεις, το φεστιβάλ αποκάλυψε στο «Βήμα» την ιδέα που φιλοδοξεί να δώσει το στίγμα της εφετινής διοργάνωσης: η επιλογή των 14 ταινιών του Διεθνούς Διαγωνιστικού Τμήματος θα γίνει υπό το πρίσμα μιας διαχρονικής, οικουμενικής και πάντα επίκαιρης έννοιας. «Η έννοια είναι το ρίζωμα» λέει ο διευθυντής του ΦΚΘ κ. Ορέστης Ανδρεαδάκης. «Προέρχεται από το ομότιτλο βιβλίο της γαλλίδας φιλοσόφου Σιμόν Βέιλ (1909-1943, φωτογραφία) που έγραψε ότι το ρίζωμα είναι η σημαντικότερη αλλά και η πιο παραγνωρισμένη ανάγκη της ανθρώπινης ψυχής. Ανάγκη με πολιτικές, κοινωνικές, ιστορικές και θεολογικές παραμέτρους». Η επιλογή των ταινιών έγινε βάσει αυτής της αρχής. Το φεστιβάλ προτείνει στους θεατές να τις δουν «σαν μια ολότητα, σαν ένα διανοητικό κυνήγι θησαυρού, μέσα από το οποίο θα ανακαλύψουν την ανάγκη που έχουμε όλοι για ρίζες» (2-12 Νοεμβρίου).
«Εγκλημα στο Οριάν Εξπρές» (ΗΠΑ / Μάλτα), Κένεθ Μπράνα
Το 1974 η κινηματογραφική μεταφορά του μυθιστορήματος της Αγκαθα Κρίστι «Εγκλημα στο Οριάν Εξπρές» από τον Σίντνεϊ Λουμέτ οδήγησε τον Αλμπερτ Φίνεϊ με τον ρόλο του βέλγου ντετέκτιβ Ηρακλή Πουαρό, στις υποψηφιότητες για Οσκαρ α’ ανδρικού ρόλου (η ταινία συγκέντρωσε έξι και χάρισε στην Ινγκριντ Μπέργκμαν το β’ ρόλου). Θα γίνει άραγε το ίδιο με τον Κ. Μπράνα, που επιστρέφει σε μια ιστορία που ξεκινάει ως ένα πολυτελές ταξίδι με τρένο στην Ευρώπη και εξελίσσεται σε ένα από τα πιο κομψά, αγωνιώδη και συναρπαστικά μυστήρια που έχουν ειπωθεί ποτέ; Ο σκηνοθέτης κρατά τον ρόλο του Πουαρό και δίνει χώρο σε ένα εκλεκτό καστ να τον ακολουθήσει: Πενέλοπε Κρουζ, Γουίλεμ Νταφόε, Τζούντι Ντεντς, Μισέλ Φάιφερ, Ντέιζι Ρίντλεϊ, Τζόνι Ντεπ. Ειλικρινά τώρα, δεν θα θέλατε να το έχετε ήδη δει; (Α’ προβολή: 9 Νοεμβρίου, Odeon)
Blade Runner 2049 (ΗΠΑ), Ντενί Βιλνέβ
Xρειάστηκε να περάσουν παραπάνω από 35 χρόνια για μια συνέχεια της θρυλικής ταινίας επιστημονικής φαντασίας «Blade Runner» που ο Ρίντλεϊ Σκοτ γύρισε το 1981 γράφοντας κινηματογραφική ιστορία. Βέβαια, είναι γνωστό ότι ο βρετανός σκηνοθέτης «ξεζουμίζει» μέχρι τελευταίας ρανίδας τη θεματολογία των επιτυχιών του (παράδειγμα ο σιδηρόδρομος των ταινιών «Αλιεν»). Ομως εδώ, η φρέσκια ματιά του καναδού σκηνοθέτη Ντενί Βιλνέβ («Μέσα από τις φλόγες», «Sicario») αναμένεται να κάνει τη διαφορά. Τριάντα χρόνια μετά τα γεγονότα της πρώτης ταινίας, ο αστυνομικός Κ. (Ράιαν Γκόσλινγκ), ένας νέος Blade Runner, ξεσκεπάζει ένα μυστικό που μπορεί να οδηγήσει ό,τι έχει απομείνει από την κοινωνία στο απόλυτο χάος. Η ανακάλυψη τον οδηγεί στην αναζήτηση του Ρικ Ντέκαρντ (Χάρισον Φορντ), του Blade Runner στην πρώτη ταινία, ο οποίος έχει εξαφανιστεί. (Α’ προβολή: 5 Οκτωβρίου, Feelgood)
Suburbicon (ΗΠΑ), Τζορτζ Κλούνεϊ
Με τους αδελφούς Τζόελ και Ιθαν Κόεν συνεργάτες του στο σενάριο και τους Ματ Ντέιμον, Τζούλιαν Μουρ, Τζος Μπρόλιν και Οσκαρ Αϊζακ μπροστά από την κάμερα, ο Τζορτζ Κλούνεϊ (που επίσης παίζει) σκηνοθέτησε την έκτη ταινία του, η οποία ήδη «μυρίζει» Οσκαρ: μια οικογενειακή δραματική κομεντί εποχής (1957) που εκτυλίσσεται στην καρδιά της Αμερικής με άξονα έναν μικρό, ορφανό από μητέρα, ο οποίος προσπαθεί να καταλάβει τον περίεργο και εγωιστικό τρόπο που συμπεριφέρονται οι ενήλικοι στην οικογένειά του, την ίδια ώρα που στην περιοχή του έχει επέλθει αναστάτωση από τον ερχομό της πρώτης αφροαμερικανικής οικογένειας στη γειτονιά. Γνωστός για την πολιτικοποιημένη χροιά των ταινιών του («Καληνύχτα και καλή τύχη», «Αι αιδοί του Μαρτίου»), ο Κλούνεϊ αναμένεται να προκαλέσει και πάλι αίσθηση. Πρεμιέρα στο Φεστιβάλ Βενετίας. (Α’ προβολή: 26 Οκτωβρίου, Odeon)
Στα υπόψη
Μέσα στον Νοέμβριο διανέμεται το «Happy end», τελευταία ταινία του Αυστριακού Μίκαελ Χάνεκε, αλλά και το εξαιρετικό ντοκιμαντέρ του Ραούλ Πεκ «Ι am not your negro», υποψήφιο εφέτος για το Οσκαρ.
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
