Νάντια Κοντογεώργη: Η δαιμόνια περφόρμερ της Φλιτ στριτ

Στις 31 Αυγούστου θα παρουσιαστεί ξανά στο Ωδείο Ηρώδου Αττικού το μιούζικαλ «Sweeney Todd» («Σουίνι Τοντ –ο δαιμόνιος κουρέας της Φλιτ στριτ»), μια συμπαραγωγή του Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου και της Καμεράτα,σε μουσική διεύθυνση και σκηνοθεσία του Γιώργου Πέτρου, με 26μελή θίασο από δημοφιλείς ηθοποιούς και λυρικούς τραγουδιστές, καθώς και ένα 35μελές συμφωνικό σύνολο. Τον κεντρικό γυναικείο ρόλο, την κυρία Λάβετ δηλαδή (θα θυμάστε ίσως την ερμηνεία της Ελενα Μπόναμ Κάρτερ στην επιτυχημένη κινηματογραφική μεταφορά του έργου από τον Τιμ Μπάρτον), υποδύεται η Νάντια Κοντογεώργη, μια περφόρμερ που έχει διακριθεί για τις ικανότητές της στο μουσικό θέατρο. Απόλυτα ικανοποιημένη από την πρεμιέρα, η δημοφιλής ηθοποιός θυμάται «ένα γεμάτο Ηρώδειο που έδειχνε να ανταποκρίνεται και να συμμετέχει καθ’ όλη τη διάρκεια της παράστασης, την οποία απολαμβάναμε μαζί με το κοινό. Κρίνοντας από τα σχόλια όσων επικοινώνησαν μαζί μου, εισέπραξα την εκτίμησή τους για μια δουλειά υψηλού επιπέδου που στάθηκε με τόσο σωστό τρόπο απέναντι σε αυτό που εκπροσωπεί ο Στίβεν Σοντχάιμ».

Γνωρίζουμε ότι αγαπάτε τα μιούζικαλ. Είχατε δει ποτέ κάποιο ανέβασμα του συγκεκριμένου έργου; «Μακάρι να είχα δει, έχω μονάχα παρακολουθήσει αποσπάσματα από κάποιες παραστάσεις στο Ιnternet, και πάντα αισθανόμουν θλίψη για αυτό το έργο, γιατί πίστευα ότι δεν θα ανέβαινε ποτέ στην Ελλάδα. Ο Σοντχάιμ είναι από τους πολύ αγαπημένους μου συνθέτες, τον είχα ξεχωρίσει από τότε που ήμουν ακόμη στη σχολή και άρχισα να μαθαίνω το μιούζικαλ ως είδος. Δεν το πίστευα όταν μου είπε ο Γιώργος Πέτρου ότι σκόπευε να το ανεβάσει, και δεν θα μπορούσα να φανταστώ ότι θα είχα τη χαρά και την τιμή να ερμηνεύσω αυτόν τον ρόλο».

Την ηρωίδα αυτή έχουν ενσαρκώσει στο παρελθόν διάφορες σπουδαίες ηθοποιοί. Εχετε αδυναμία σε κάποια από αυτές; «Ολες, χάρη στην προσωπικότητά τους, φώτισαν τον ρόλο με τρόπο που ήταν γοητευτικός. Η Αντζελα Λάνσμπερι έπλασε έναν τύπο γυναίκας σχεδόν καρτουνίστικο, με πολύ οξείες αποχρώσεις στη φωνή –ήταν μια ενδιαφέρουσα επιλογή. Η Ελενα Μπόναμ Κάρτερ στην ταινία του Τιμ Μπάρτον έκανε κάτι που δεν καταλάβαινες ακριβώς τι είναι, κάτι πολύ ωραίο και εξίσου ενδιαφέρον. Η Πάτι Λουπόν ήταν πολύ εξωστρεφής, γεμάτη ζωή και χυμούς… Oλες ζωντάνεψαν στη σκηνή μια γυναίκα ελαφρώς παραμορφωμένη σε σχέση με μια κυρία της διπλανής πόρτας. Και η Εμα Τόμσον μου άρεσε, που ήταν λίγο πιο γλυκιά, αλλά πρέπει να είναι η ίδια ως προσωπικότητα έτσι».

Ποιο τραγούδι απολαμβάνετε πιο πολύ να ερμηνεύετε στην παράσταση; «Το «Α Little Priest», γιατί σου επιτρέπει να παίζεις πολύ με το κοινό, να κλείνεις συνεχώς το μάτι στους θεατές».

Ηταν από τα κομμάτια που είχε γράψει ο Σοντχάιμ προκειμένου να πείσει τη Λάνσμπερι, που ήταν τεράστια σταρ τότε, να δεχτεί να παίξει έναν ρόλο που δεν είναι αυτός του τίτλου. «Ναι, έχω δει μια συνέντευξή της που θυμόταν να του λέει πως εφόσον το έργο δεν λέγεται «Νέλι Λάβετ» δεν ήξερε αν την ενδιαφέρει να παίξει. Μου αρέσει πολύ και το φινάλε, επειδή μουσικά απαιτεί από εμάς κάτι πολύ δύσκολο. Ταυτοχρόνως φέρνει και την κορύφωση του δράματος, άρα είναι και το πιο απαιτητικό ερμηνευτικά. Τώρα που είδα ότι το κατακτήσαμε, το αγαπώ πολύ».

Για κάποιο διάστημα βλέπαμε συχνά ελληνικές παραγωγές γνωστών μιούζικαλ. Τα τελευταία χρόνια τις συναντούμε πιο σπάνια λόγω, κυρίως, έλλειψης χρημάτων. Σας ενοχλεί αυτό; «Οχι, αφενός γιατί σε εμένα προσωπικά δίνεται η ευκαιρία να ασχοληθώ ενίοτε με το είδος, αφετέρου γιατί χρειάστηκε να δω και άλλα χρώματα της παλέτας του θεάτρου, κάτι που είχα πολύ ανάγκη. Δεν μπορώ συνεπώς να πω τη γνώμη μου ως κοινό αμόλυντο από την ιδιότητα του ηθοποιού. Θεωρώ επίσης ότι είναι καλό όταν κάτι περνάει μια περίοδο έξαρσης να γίνεται κάποια στιγμή μια παύση και να επανερχόμαστε σε αυτό πιο συνειδητά και με περισσότερη γνώση».

Δεν ασχολείστε πολύ με τα social media, κάτι λίγο ασυνήθιστο για καλλιτέχνη της γενιάς σας… «Φέτος μπήκα στο Ιnstagram, κατόπιν πίεσης των φίλων μου. Δεν είναι κάτι που λατρεύω, αλλά καταλαβαίνω τη χρησιμότητα και τη δυναμική του, το παρατηρώ ως φαινόμενο και το χρησιμοποιώ και για τη δική μου δουλειά. Γενικώς, πάντως, νομίζω ότι ερχόμαστε σε επαφή με τόσες αχρείαστες πληροφορίες μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα. Καταναλώνουμε τόσο χρόνο που θα μπορούσε να μας χρησιμεύσει σε κάτι πιο ουσιαστικό, αυτός ο χρόνος είναι η ζωή μας».

Τι μας επιφυλάσσετε τη σεζόν που αρχίζει; «Στις 6, 7 και 8 Οκτωβρίου θα τραγουδήσουμε στη σκηνή τουTae KwonDο με την Demy, τον Μέμο Μπεγνή και τον Παναγιώτη Πετράκη, τραγούδια από τις ταινίες της Disney μαζί με την 70μελή Συμφωνική Ορχήστρα του Μίσκολτς της Ουγγαρίας που θα διευθύνει ο Αλέξιος Πρίφτης. Στο θέατρο, ξεκινάω πρόβες για το νέο έργο της Ελένης Γκασούκα, ίσως το πιο συγκινητικό κείμενο που έχει πέσει στα χέρια μου τα τελευταία χρόνια, ενθουσιάστηκα όταν το διάβασα. Την εκτιμώ πολύ ως συγγραφέα και ως σκηνοθέτρια».

«Σουίνι Τοντ –ο δαιμόνιος κουρέας
της Φλιτ στριτ»: Ωδείο Ηρώδου Αττικού, στις 31 Αυγούστου.

* Δημοσιεύθηκε στο BHmagazino την Κυριακή 29 Αυγούστου 2017.