Λεία των μεγάλων

Η ΑΝΑΘΕΣΗ των Ολυμπιακών Αγώνων του 2024 και του 2028 σε μεγαλουπόλεις όπως είναι το Παρίσι και το Λος Αντζελες (και μάλιστα με την ταυτόχρονη εις διπλούν απόφαση της ΔΟΕ, κάτι που συμβαίνει για πρώτη φορά στα ολυμπιακά χρονικά) επιβεβαιώνει στη διαχρονικότητα των 123 ετών, από το συνέδριο της Σορβόννης του 1894, την απόφαση «οι Αγώνες να τελώνται εκ διαδοχής εν ταις μεγάλαις πρωτευούσαις της οικουμένης» (η φράση ανήκει στον ολυμπιάρχη βαρόνο Πιερ ντε Κουμπερτέν.

ΟΠΩΣ έχει διαμορφωθεί η παγκόσμια γεωπολιτική ταυτότητα –σε πλείστα όσα επίπεδα, συμπεριλαμβανομένης και της ολυμπιακής -, οι «παρεκκλίσεις» διοργάνωσης Ολυμπιακών Αγώνων σε πόλεις μικρομεσαίων χωρών (όπως η Ελλάδα το 1896 και το 2004, η Σουηδία το 1912, το Βέλγιο το 1920, η Ολλανδία το 1928, η Φινλανδία το 1952) ανήκουν στο παρελθόν. Η υπόθεση είναι πλέον λεία των μεγάλων σε πλήρη οικονομική και γεωστρατηγική μορφή κρατών.

ΕΙΝΑΙ σχεδόν βέβαιο ότι με την Ελλάδα και την Αθήνα 2004 έχει κλείσει ο φάκελος, επιπροσθέτως υπάρχουν και χώρες στις οποίες η ανάθεση της διοργάνωσης Ολυμπιακών Αγώνων έχει όψη εργολαβίας (Ηνωμένες Πολιτείες, π.χ., 5 φορές, Βρετανία 3, Γαλλία 3 κ.λπ.). Η μόνη κενή σελίδα αφορά τη Μαύρη Ηπειρο (το μεγάλο πρώτο ρήγμα συνέβη με το Παγκόσμιο Κύπελλο ποδοσφαίρου) έστω και αν τα παιδιά της κρατούν πρωταγωνιστικό ρόλο και στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Η Ασία με την Ιαπωνία, την Κίνα, τη Νότια Κορέα έχει μπει στο «Κλαμπ» και το ερώτημα αφορά την Ινδία και σε βάθος χρόνου το Ιράν (πέραν των αραβικών φιλοδοξιών).

ΠΟΛΛΟΙ είναι οι παράγοντες που από το Πεκίνο και μετά έχουν διαμορφώσει το σκηνικό του 21ου αιώνα. Τα συστατικά αυτής της νέας εποχής είναι ευρύτατα γνωστά και έκδηλα, ακόμα και για εκείνους που έχουν βασική γνώση της λειτουργικής ιδιοσυστασίας του γιγαντιαίου παγκόσμιου θεάματος και των σκοπιμοτήτων κερδοφορίας, όχι μόνο οικονομικής αλλά πολύμορφης και πολυδιάστατης ώστε φραστικά πυροτεχνήματα του τύπου της μόνιμης έδρας των Ολυμπιακών Αγώνων στην Ελλάδα να μοιάζουν με εύγευστο αστεϊσμό.

ΕΥΚΑΙΡΙΑΣ δοθείσης με την «προφητική πρόβλεψη» του Κουμπερτέν να θυμηθούμε πως προσδιόριζε τον πυρήνα αυτού που σήμερα έχει εξελιχθεί σε κορυφαίο παγκόσμιο «event» κατά τον τρέχοντα φραστικό συρμό ότι «ο αθλητισμός εξ αυτού μέγας και εξευγενισμένος, η δε διεθνής νεολαία θα αντλήση εξ αυτού την αγάπην της Ειρήνης και το Σέβας της ζωής». Το αν δικαιώθηκε –και σε τι βαθμό –ο Κουμπερτέν ανήκει στην κρίση του φίλου αναγνώστη.