Η κυβέρνηση, ψήφισε μέσα στο Καλοκαίρι ένα νομοσχέδιο για την Τριτοβάθμια Εκπαίδευση, που προκάλεσε, μόνο άγονες συγκρούσεις.
Όπως, σχεδόν κάθε νομοσχέδιο της κυβέρνησης, έτσι και αυτό, λιγότερο κοιτά το μέλλον και περισσότερο, τις στενές κομματικές επιδιώξεις του ΣΥΡΙΖΑ.
Η επαναφορά διατάξεων που περιέχει, με μικρές προσαρμογές, του νόμου 1268/1982, σε σχέση με το Άσυλο, τα Μεταπτυχιακά, τα όργανα διοίκησης και τον τρόπο εκλογής τους, εξυπηρετεί σήμερα, τρείς, στόχους :
-Την προσπάθεια του ΣΥΡΙΖΑ, να δείξει ότι μοιάζει το ΠΑΣΟΚ, του Ανδρέα Παπανδρέου
-Να δώσει βήματα εξουσίας, σε μειοψηφικές, αντιεκπαιδευτικές, ομάδες, που έχει ανάγκη, για την κομματική συνοχή του.
-Να μην επιτρέψει, την ερευνητική και ακαδημαϊκή ανάπτυξή τους, στο όνομα μιας ιδεοληπτικής ισότητας, που ουσιαστικά, δεν υποστηρίζει τους αδύναμους, που θέλουν και μπορούν, να σπουδάσουν.
Θυμίζω, ότι η Αριστερά, κάθε απόχρωσης, είχε καταψηφίσει, τον 1268, ως νόμο των μονοπωλίων, όπως και η δεξιά, γιατί καταργούσε την αυθεντία του καθηγητή και την παντοδυναμία της έδρας.
Ο νόμος είχε και λάθη, που γρήγορα, δημιούργησαν προβλήματα λειτουργίας και αποτελεσματικότητας, των Πανεπιστημιακών οργάνων.
Αυτές τις δυσλειτουργίες, προσπάθησε να λύσει, ο νόμος του ΠΑΣΟΚ, το 2011 και δυστυχώς, αυτές τις λύσεις, καταργεί ο νόμος του ΣΥΡΙΖΑ, επαναφέροντας τις προβληματικές, όπως αποδείχτηκαν στην πράξη, διατάξεις του 1268 /82.
Και ενώ η κυβέρνηση, για μια ακόμη φορά απέδειξε, ότι νομοθετεί με μικροκομματικά κριτήρια, είναι συντηρητική και ιδεοληπτική, η Αντιπολίτευση, αρκέστηκε στις γενικές καταγγελίες, «Για επιστροφή, στο παρελθόν».
Ακόμη χειρότερα, ο Πρωθυπουργός και οι αρχηγοί των κομμάτων, συγκρούστηκαν σχεδόν αποκλειστικά, για την γενική πολιτική συγκυρία.
Έχασαν την ευκαιρία της προγραμματικής αντιπαράθεσης, για την εκπαίδευση, που έχει ανάγκη η χώρα μας, η οικονομία και οι νέοι.
Η συζήτηση, απέδειξε ότι τόσο η κυβέρνηση, όσο και τα κόμματα της αντιπολίτευσης, αδυνατούν να διαμορφώσουν για το πιο κρίσιμο τομέα, την Παιδεία και την Εκπαίδευση, θέσεις που θα:
-Περιορίζουν, τις κυβερνητικές και κομματικές επεμβάσεις, στην Παιδεία και την εκπαίδευση.
Ανοίγουν, την Τριτοβάθμια εκπαίδευση, στον διεθνή ανταγωνισμό, για να κερδίσει την ποιότητα που απαιτείται.
-Διαμορφώνει, το θεσμικό πλαίσιο, για την διοικητική αυτοτέλεια, την αποτελεσματικότητα και την διαφάνεια.
-Υποχρεώνει την Τριτοβάθμια εκπαίδευση, να σχεδιάσει την ανάπτυξή της, με βάση τις σημερινές και μελλοντικές ανάγκες, της οικονομίας και της κοινωνίας.
Δυστυχώς, πήγαμε πιο πίσω από εκεί που ήμασταν, και πολύ πιο πίσω από αυτό που χρειαζόμαστε.
