«Τείχος» από το ΔΝΤ στην επιστροφή των συλλογικών συμβάσεων

Στο «τείχος» του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου προσκρούει οποιαδήποτε προσπάθεια της κυβέρνησης να «λειάνει» τα σκληρά μέτρα στο εργασιακό – συνδικαλιστικό με την επαναφορά των συλλογικών συμβάσεων. Ετσι, ενώ προ των πυλών βρίσκεται η υλοποίηση της ειλημμένης υποχρέωσης της κυβέρνησης για αλλαγές στον συνδικαλιστικό νόμο μέχρι το τέλος Σεπτεμβρίου, το ΔΝΤ προειδοποιεί ότι δεν θα συναινέσει σε οποιαδήποτε αλλαγή στο υφιστάμενο καθεστώς των συλλογικών συμβάσεων εργασίας, ακόμη και μετά τη λήξη του προγράμματος, τον Αύγουστο του 2018.

Στόχος του Ταμείου είναι η διατήρηση του σημερινού status και η απομάκρυνση του ενδεχόμενου επαναφοράς της δυνατότητας του υπουργείου Εργασίας να επεκτείνει σε όλες τις επιχειρήσεις ενός κλάδου ή επαγγέλματος μία συλλογική σύμβαση, όπως η εφαρμογή της αρχής της ευνοϊκότερης ρύθμισης.

Το ΔΝΤ στην πρόσφατη έκθεσή του προειδοποιεί πως τυχόν ανατροπή αλλαγών που έχουν νομοθετηθεί την τελευταία εξαετία «θα πλήξει την ανταγωνιστικότητα, θα καθυστερήσει την προσέλκυση επενδύσεων και μπορεί να χτυπήσει την ανάκαμψη της οικονομίας και της αγοράς εργασίας».

Σε ό,τι αφορά τη διαμόρφωση του κατώτατου μισθού, οι εκπρόσωποι των δανειστών επιμένουν να αποφασίζεται από την εκάστοτε κυβέρνηση και ο ρόλος των κοινωνικών εταίρων να είναι συμβουλευτικός. Μάλιστα το ΔΝΤ έχει λάβει δυσμενέστερη θέση υποστηρίζοντας ότι ο κατώτατος μισθός παραμένει υψηλότερος σε σύγκριση με ανταγωνίστριες χώρες της Ελλάδας ως ποσοστό του ΑΕΠ, ενώ η δομή του είναι εξαιρετικά περίπλοκη λόγω τριετιών, επιδομάτων κ.λπ. και θεωρεί πως πρέπει να είναι ένα μοναδιαίο ποσό αναφοράς.

Οι θεσμοί επιμένουν να διατηρηθεί το καθεστώς των συλλογικών συμβάσεων –έτσι όπως διαμορφώθηκε τα προηγούμενα έτη –το οποίο προβλέπει ότι οι όροι των επιχειρησιακών συλλογικών συμβάσεων μπορούν να αποκλίνουν από τους όρους των κλαδικών συμβάσεων, ενώ οι κλαδικές συμβάσεις δεν ισχύουν για τα μη μέλη των κλαδικών εργοδοτικών ενώσεων. Δηλαδή οι θεσμοί απορρίπτουν την ελληνική θέση για επαναφορά των συλλογικών διαπραγματεύσεων.

Πέραν αυτών, στις άμεσες –επίσημες –δεσμεύσεις που έχει αναλάβει η κυβέρνηση έναντι του ΔΝΤ, προκειμένου να συμμετάσχει στο ελληνικό πρόγραμμα, είναι και η τροποποίηση του συνδικαλιστικού νόμου μέχρι το τέλος του μηνός Σεπτεμβρίου. Σε πρόσφατη επιστολή της κυβέρνησης προς το Ταμείο τονίζεται ότι έως τον Σεπτέμβριο θα υιοθετηθούν αλλαγές στον συνδικαλιστικό νόμο που θα προβλέπουν ότι προκειμένου να υπάρχει απαρτία για να αποφασισθεί απεργία θα πρέπει να συμμετέχει το 50% των εργαζομένων που εκπροσωπούνται στα σωματεία.

Σύμφωνα με πληροφορίες, για τις απεργίες προβλέπεται μια ταχεία δικαστική διαδικασία (fast track) για να κρίνει τη νομιμότητά τους. Δηλαδή με την ίδια δικαστική διαδικασία που κρίνεται μια απεργία παράνομη και καταχρηστική θα κρίνεται στο εξής και η νομιμότητα τυχόν διαφορών που προκύπτουν σε περιπτώσεις απεργιών. Οι μη απεργοί δεν θα πληρώνονται εάν δεν μπορούν να συνεχίσουν να εργάζονται, εξαιτίας μιας απεργίας που βρίσκεται σε εξέλιξη. Ταυτοχρόνως παραμένει ανοιχτή η διαδικασία αλλαγών στον συνδικαλιστικό νόμο 1264/1982, η οποία θα γίνει ύστερα από διαβούλευση.

Αναθεώρηση

Οι αλλαγές στον συνδικαλιστικό νόμο θα αφορούν τον τρόπο κήρυξης της απεργίας (50% + 1 της γενικής συνέλευσης) στα πρωτοβάθμια σωματεία και την προστασία των συνδικαλιστικών στελεχών.

Δηλαδή τον περιορισμό του αριθμού των αδειών, περιορισμό των αμειβόμενων αδειών στις απολύτως απαραίτητες, καθώς και περιορισμό των προσώπων που δικαιούνται άδειες. Δραστική μείωση των ημερών αδικαιολόγητης απουσίας συνδικαλιστή και ευθυγράμμιση με τα ισχύοντα για κάθε εργαζόμενο.

Αναθεώρηση των λόγων απόλυσης των συνδικαλιστών, με τη διεύρυνση της λίστας που προβλέπει ο νόμος. Δυνατότητα απόλυσης συνδικαλιστών για σπουδαίο λόγο. Περιορισμό του αριθμού των συνδικαλιστών που απολαμβάνουν «προστασία».