Η χθεσινή δοκιμαστική έξοδος της Ελλάδας στις αγορές ήταν ένα θετικό βήμα προς την σωστή κατεύθυνση.
Μπορεί η χώρα να ζημιώθηκε 100 δισ. ευρώ λόγω της ανάληψης της εξουσίας από μία ομάδα αδίστακτων και επικίνδυνων πολιτικών.
Μπορεί ουσιαστικά να γυρίσαμε χτες εκεί που ήμασταν το 2014 αφού πληρώσαμε μέτρα περίπου 15 δισ ευρω.
Μπορεί οι χθεσινοί πανηγυρισμοί της κυβέρνησης να προκαλούν εμετό σε όσους θυμούνται ότι στην αντίστοιχη έξοδο στις αγορές των Σαμαροβενιζέλων πριν από τρία χρόνια ο δημαγωγός κ.Τσίπρας μιλούσε για «στημένη θεατρική παράσταση ενόψει των εκλογών» ενώ σήμερα μιλάει για θρίαμβο.
Όμως η ουσία είναι ότι η χώρα χτες έκανε ένα βήμα προς την κανονικότητα.
Αυτό το βήμα προς τη σοβαρότητα και την υπευθυνότητα που όλοι εμείς ζητούσαμε από τον κ.Τσίπρα να κάνει τον Ιανουάριο του 2015,όταν ανέλαβε τη χώρα.
Αλλά εκείνος προτίμησε την τυχοδιωκτική στρατηγικής της ρήξης με την Ευρώπη που έφερε τη χώρα στα πρόθυρα του GREXIT, οδήγησε στο καταστροφικό και αχρείαστο δημοψήφισμα και εν τέλει στην κωλοτούμπα του τρίτου Μνημονίου με τους χειρότερους δυνατούς όρους.
Και μετά από αυτό το χθεσινό πρώτο βήμα.Πρέπει να ακολουθήσουν κι άλλα.
Το γρήγορο κλείσιμο της τρίτης αξιολόγησης.
Η προώθηση των μεταρρυθμίσεων και των ιδιωτικοποιήσεων. Η επανάληψη της εξόδου στις αγορές. Η αποκατάσταση της εμπιστοσύνης στην ελληνική οικονομία.
Η επιστροφή της ανάπτυξης στη χώρα. Όσα δηλαδή του λέγαμε από την πρώτη στιγμή να κάνει,όλοι εμείς.Κι εκείνος μας αποκαλούσε τρόικα εσωτερικού και » τσίρλιντερς» της Μέρκελ.
Τώρα,κατόπιν εορτής, ο κ.Τσίπρας παραδέχεται (στην «Γκάρντιαν») ότι όταν μπήκε στο πρωθυπουργικό γραφείο ήταν παντελώς άπειρος χωρίς καμία αίσθηση των μεγάλων και καθημερινών δυσκολιών που αντιμετώπιζε η χώρα. Και γι’ αυτό «έκανε λάθη μεγάλα λάθη».
Από τις λανθασμένες τοποθετήσεις » ανθρώπων σε θέσεις – κλειδιά» έως την διακινδύνευση των σχέσεων της Ελλάδας με την Ευρώπη που παρά λίγο να μας κοστίσει την επιστροφή στη Δραχμή.
Τώρα, μκατόπιν εορτής, ο κ.Τσίπρας αντιλαμβάνεται τις τριτοκοσμικές αντιευρωπαϊκές του αυταπάτες και εξανίσταται:»Να αφήσουμε την Ευρώπη και να πάμε πού…σε έναν άλλο γαλαξία;» Και παραδέχεται: «O συμβιβασμός ήταν η μόνη επιλογή».
Και παρομοιάζει τα μέτρα με το φάρμακο που παίρνεις όταν απειλείται η ζωή σου. «Κρατάς τη μύτη και το παίρνεις… Ξέρεις ότι δεν υπάρχει άλλος τρόπος… επειδή έχεις δοκιμάσει οτιδήποτε άλλο για να επιβιώσεις, για να μείνεις ζωντανός».
Δυστυχώς όλα αυτά που εξομολογείται σήμερα ο κ.Τσίπρας, ελπίζοντας να βρει την κατανόηση του κόσμου, θα ‘πρεπε να είχε την σοφία να τα δει μόνος του τότε.
Να κατανοήσει ότι ένας πρωτάρης καπετάνιος δεν μπορεί να οδηγήσει το πλοίο στη φουρτούνα. Να ζητήσει στηρίγματα και ασφαλείς διόδους. Και να γλιτώσει τους πολίτες από επιπλέον τρία χρόνια δυστυχίας και μιζέριας.
Τώρα που η θάλασσα γίνεται σιγά – σιγά σούπα, εκείνος δεν έχει πια κουτάλι. Η ζωή της κυβέρνησής του – παρά τα κόλπα, τις αυθαιρεσίες και τα πραξικοπήματα – μετράει σταθερά αντίστροφα.
Προς μεγάλη ανακούφιση του ελληνικού λαού,όπως δείχνουν όλες οι δημοσκοπήσεις.
Στερνή μου γνώση να σ’ είχα πρώτα.
