«Τα σκάφη συνοδεύονται από 25 ως 30 άτομα πλήρωμα, όλοι τους επαγγελματίες, οι οποίοι αγωνίζονται και με άλλα σκάφη και είναι καλοί πρεσβευτές για τον ελληνικό τουρισμό. Ο στόχος ήταν να στηρίξουμε την Ελλάδα και να φέρουμε ποιοτικό τουρισμό. Και νομίζω ότι αυτόν τον τουρισμό θέλετε» τονίζει ο κ. Σακελλάρης.
Ενώ αναφέρεται σε μέρη που αναδείχθηκαν ως προορισμοί χάρη στους αγώνες που διοργανώνονται, όπως το Σεν Μπαρθ και το Πόρτο Τσέρβο της Σαρδηνίας. Ο ίδιος επέλεξε την Κέρκυρα γιατί «έχει υποδομές, σε μαρίνα και ξενοδοχεία, και είναι κοντά στην Ιταλία». Το τελευταίο, γιατί έκανε πιο εύκολο και διαχειρίσιμο το κόστος μεταφοράς των πέντε σκαφών (Proteus, Evniki, Bella Mente, Momo και Cannonball), που μπήκαν σε πλοίο μεταφόρτωσης από την Ιταλία, το οποίο έδεσε στο εμπορικό λιμάνι της Κέρκυρας. Κάθε αγώνας στοιχίζει κατά μέσο όρο περίπου 300.000 με 400.000 δολάρια στους ιδιοκτήτες των σκαφών. Περίπου το μισό από αυτό το ποσό διαχέεται στην τοπική οικονομία, στη διαμονή, στην εστίαση και στις μεταφορές των πληρωμάτων.
Ηδη έχουν γίνει οι πρώτες συζητήσεις και για το 2019 με την επόμενη διοργάνωση να τίθεται και επίσημα υπό την αιγίδα της Rolex. «Θα το επαναλάβουμε και σε δύο χρόνια από τώρα. Θέλω να βοηθήσω την Ελλάδα» δηλώνει ο κ. Σακελλάρης, ιδιοκτήτης του σκάφους Proteus και νικητής του εφετινού αγώνα. «Θα πρέπει να πείσουμε τους ιδιοκτήτες των σκαφών», η εντύπωσή τους όμως «είναι εξαιρετική», αφού σε μια πρώτη κουβέντα «όλοι δήλωσαν ότι θα ξανάρθουν. Η Κέρκυρα είναι ένας πανέμορφος τόπος, ο αγωνιστικός χώρος ήταν εξαιρετικός και είχαμε άνεμο κάθε μέρα».
Η πρόκληση για την προώθηση της ιστιοπλοΐας παγκόσμιας κλάσης ξεκίνησε στην Αμερική το 2016 και δείχνει ότι «οι Ελληνες μπορούν να έρθουν μαζί σε όλον τον κόσμο για να υποστηρίξουν ο ένας τον άλλον, με στόχο το κοινό όφελος στην Ελλάδα» τονίζει η κυρία Σακελλάρη.
«Οργανώσαμε τον αγώνα μέσα σε έναν χρόνο. Αυτός είναι χρόνος-ρεκόρ για μια τέτοια αγωνιστική διοργάνωση. Συνήθως απαιτούνται δύο χρόνια». Η ίδια υπογραμμίζει ότι «είχαμε την υποστήριξη και από μερικούς ανώνυμους έλληνες δωρητές, όχι από τις ΗΠΑ ή την Ελλάδα. Πολλοί που παρακολούθησαν την εκδήλωση θα υποστηρίξουν τις προσπάθειές μας στο μέλλον. Ας προωθήσουμε την ομαδική πτυχή της εκδήλωσης, ιδιαίτερα την Οργανωτική Επιτροπή και τους εθελοντές». Εξάλλου, για να στηρίξουν την τελετή έναρξης στην Κέρκυρα, στο νησί βρέθηκαν ο πατέρας Αλέξανδρος Καρλούτσος και η πρεσβυτέρα Ξανθή και αρκετοί Ελληνοαµερικανοί που ήρθαν στην Ελλάδα για τους ιστιοπλοϊκούς αγώνες, όπως ο Τζορτζ και η Τζόρτζια Στάμας του Hellenic Initiative, ο Γκας και η Λιν Καλάρης της Axios Wine, ο Τζον Κάλαμος, ο νέος ιδιοκτήτης της Εθνικής Ασφαλιστικής και η σύζυγός του Μέι και ο Πίτερ και η Εθελ Παρθένης.
Γαστρονομία και μουσική
«Δεκαετίες τώρα, γενιές παγκοσμίου βεληνεκούς ναυταθλητών ήξεραν πως ιστιοπλοΐα υψηλού επιπέδου γίνεται στην Πάλμα δε Μαγιόρκα, στο Πόρτο Τσέρβο της σμαραγδένιας ακτής της Σαρδηνίας, στο Σεν Τροπέ» λέει ο διακεκριμένος ιστιοπλόος και μέλος της Οργανωτικής Επιτροπής Στρατής Ανδρεάδης. «Είχαν χρόνια να δουν μια διοργάνωση με αληθινή ψυχή και καρδιά». Ο ίδιος σημειώνει ότι πέρα από τις τεχνικές απαιτήσεις της διοργάνωσης «έπρεπε να φέρουμε τη γαστρονομία και τη μουσική της Κέρκυρας στους ιστιοπλόους». Σε συνέχεια της ιδέας που είχε η πρόεδρος της οργανωτικής επιτροπής κυρία Σακελλάρη, σχεδιάστηκε μια καθημερινή δράση που ονομάστηκε Taste of Corfu. «Η ιδέα ήταν κάθε μέρα ένα μεγάλο ξενοδοχείο της Κέρκυρας να παρουσιάζει γαστρονομία και όμορφη μουσική από το νησί».
Χρειάζονται υποδομές
«Ηταν ένας αγώνας με ιδιαίτερες απαιτήσεις» τονίζει ο διευθυντής της μαρίνας Γουβιών Δημήτρης Κουτσοδόντης, καθώς το μέγεθος των σκαφών κυμαίνεται από 18,7 έως 21,9 μέτρα με5,50 περίπου μέτρα βύθισμα.
Τα σκάφη και τα πληρώματα έφθασαν στην Κέρκυρα στις 26 Ιουνίου και παρέμειναν έως τις 12 Ιουλίου. Mαζί με τα σκάφη που ήρθαν με φορτηγό πλοίο, στη μαρίνα ήρθαν 11 κοντέινερ με τον εξοπλισμό τους.
«Ξεκινήσαμε να συζητάμε το 2015», εξετάζοντας τις τεχνικές απαιτήσεις. Και «θέλαμε να μείνει κάποια εμπειρία στο νησί μετά το CorfuChallenge». Ετσι, έλληνες ιστιοπλόοι έστησαν τους στίβους, ενώ στελέχωσαν και την επιτροπή του αγώνα. Οι συμμετέχοντες «έμειναν ενθουσιασμένοι από τη διοργάνωση και την Κέρκυρα» και «ήδη έχουμε μπει σε συζητήσεις για τη διοργάνωση μετά από δύο χρόνια».
Εν τω μεταξύ, για το 2018 Κέρκυρα και η μαρίνα Γουβιών εξετάζεται ως μία από τις εναλλακτικές για τη διοργάνωση του αγώνα σκαφών TP 52, όπως επισημαίνει. Μία από τις δυσκολίες ωστόσο για τη διεξαγωγή αυτών των αγώνων είναι να εξασφαλιστούν κενές θέσεις στη μαρίνα, η οποία τα τελευταία 12 χρόνια «είναι πάντα γεμάτη», λόγω της μεγάλης κίνησης που έχουν οι μαρίνες στην ευρύτερη περιοχή (Κροατία), αλλά και της μετατόπισης της κίνησης των σκαφών στα δυτικά, λόγω και των προβλημάτων στην Τουρκία.
«Γενικά το Ιόνιο δεν έχει θέσεις ελλιμενισμού» υπογραμμίζει ο κ. Κουτσοδόντης και προσθέτει ότι η μαρίνα της Λευκάδας έχει βύθισμα 3,40 μέτρα και δεν μπορεί να φιλοξενήσει μεγάλα σκάφη. «Θέλουμε κι άλλες μαρίνες. Η κατάσταση γίνεται τραγική όταν χαλάει ο καιρός», μια και πρέπει τα επαγγελματικά σκάφη να βρουν καταφύγιο. Ο ίδιος επισημαίνει ότι «η Πρέβεζα έχει μια μαρίνα με 400 θέσεις, όμως το ρεύμα δεν φθάνει, δεν ανοίγουν το νερό. Και η Πρέβεζα είναι μια μεγάλη αγορά». Αντίστοιχα «υπάρχει και μια εγκαταλελειμμένη μαρίνα στη Ζάκυνθο» καταλήγει.
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
