Ζυράννα

Οσοι αγαπάμε τη συγγραφέα Ζυράννα Ζατέλη διαβάζουμε με πάθος το τελευταίο βιβλίο της «Τετράδια Ονείρων», που μόλις κυκλοφόρησε (εκδόσεις Καστανιώτη). Δεν γράφω τυχαία τη λέξη «πάθος». Είναι από τις αγαπημένες της Ζυράννας, όπως δείχνει και ο τίτλος του μυθιστορήματός της «Το πάθος χιλιάδες φορές».

Με τα «Τετράδια Ονείρων» η Ζυράννα προσφέρει στους αναγνώστες της ένα τεράστιο δώρο: μας ανοίγει το εργαστήριο της γραφής της και μας παρουσιάζει απροκάλυπτα ένα από τα βασικά υλικά του μυθιστορηματικού κόσμου της, τα όνειρα. Βρίσκω εξαιρετικά τολμηρή αυτή την κίνησή της αλλά και γενναιόδωρη.

Τα όνειρα της συγγραφέως είναι μεν κλειδιά που μας βοηθούν να ανοίξουμε τα δωμάτια του μυθοπλαστικού ανακτόρου της και των μυθοπλαστικών σκοτεινών στοών της, αλλά είναι και αυτόνομα κείμενα που μπορούν να διαβαστούν σαν μικρές διηγήσεις. Κινούνται σε μια μεγάλη γκάμα, από το παράλογο και το υπερβατικό μέχρι το πλήρως ρεαλιστικό.

Οφείλουμε, φυσικά, χάρη για αυτό το βιβλίο στον Θανάση Καστανιώτη, τον εκδότη της Ζυράννας, που της έδωσε ένα τράτο χρόνου από τη συγγραφή του μυθιστορήματός της «Ορατή σαν αόρατη», με το οποίο κλείνει την τριλογία της «Με το παράξενο όνομα Ραμάνθις Ερέβους», που είχε ανοίξει το 2001.

Η Ζυράννα πάντοτε κατέγραφε τα όνειρά της. Στη μέση της νύχτας σημείωνε αυτό που είδε σε σκόρπια χαρτιά ή στα χαρτάκια που έβγαζε από το πλακέ κόκκινο πακέτο των άφιλτρων Σαντέ που κάπνιζε με πάθος και που είναι τόσο πολύ δεμένο με τη δημόσια εικόνα της.

Από τις 3 Μαρτίου 1997 η Ζυράννα άρχισε να γράφει τα όνειρά της σε ξεχωριστά τετράδια. Αυτή η συλλογή ενυπνίων αριθμεί σήμερα 11 τετράδια. Στο βιβλίο της περιλαμβάνονται όνειρα που η συγγραφέας διάλεξε από τα πρώτα τρία τετράδια (1997-2001).

Στην εισαγωγή της, ένα από τα πιο ωραία και από τα πιο στοχαστικά κείμενα της συγγραφέως, η Ζατέλη μάς οδηγεί μαγικά στους δρόμους του Μορφέα, του Φοβήτορα, του Φάντασου και του Ικελου, των τεσσάρων παιδιών του Υπνου και της Πασιθέης (θεάς της χαλάρωσης) που μετουσιώνουν τη νυχτερινή μνήμη σε ύλη και υλικό.

Μη χάσετε αυτό το συναρπαστικό και συγκινητικό, μέχρι δακρύων, βιβλίο της Ζυράννας Ζατέλη. Επισημαίνω τη σημείωση 5. Η Ζυράννα σχολιάζει ένα όνειρό της του Δεκεμβρίου 1998 που έχει σχέση με τον θάνατο της μητέρας της. Μια σημείωση τεσσάρων σελίδων, ένα συνταρακτικό αφήγημα.