Η ευθύνη του Πρωθυπουργού

Ωστόσο είναι κοινώς παραδεκτό ότι απαιτούνται κι άλλα.

Και τίποτε προς ώρας δεν εγγυάται ότι η συνέχεια θα είναι βέβαιη και ανέφελη.

Ήδη η πολυδιαφημισμένη έξοδος στις αγορές σκόνταψε ακριβώς στον διατηρούμενο κύκλο αμφιβολιών και αβεβαιοτήτων για την ολοκλήρωση του προγράμματος.

Σύντομα θα ακολουθήσει η διαπραγμάτευση της τρίτης αξιολόγησης, από την ολοκλήρωση της οποίας, όπως εξήγησε ο επικεφαλής της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας κ.Μάριο Ντράγκι, θα εξαρτηθεί η συμμετοχή της Ελλάδας στον ευρωπαϊκό χρηματοδοτικό μηχανισμό της ποσοτικής χαλάρωσης.

Επίσης πολλά θα εξαρτηθούν από τους όρους που θα θέσει το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο για να αποφανθεί περί της βιωσιμότητας του χρέους.

Χρειάζεται, με άλλα λόγια, τουλάχιστον ένας χρόνος συντονισμένων προσπαθειών και θετικών αποτελεσμάτων, που θα επιβεβαιώνουν ότι η χώρα θέλει και μπορεί να εξέλθει της κρίσης και να επανενταχθεί με ίδιες δυνάμεις, χωρίς την κάλυψη τρίτων, στο διεθνές οικονομικό σύστημα.

Είναι αλήθεια λοιπόν ότι έχουν γίνει βήματα προόδου, αλλά είναι επίσης ακριβές ότι θα χρειαστούν πολλά ακόμη για να βγει πραγματικά η χώρα στο ξέφωτο, να αναπτυχθεί η οικονομία της και να αναπνεύσουν οι πολίτες της.

Και αυτό θα συμβεί μόνο αν η κυβέρνηση πειθαρχήσει πραγματικά και υπηρετήσει με όλες τις δυνάμεις που διαθέτει το σκοπό και το σχέδιο οργανωμένης εξόδου από την κρίση.

Αυτό είναι το στοίχημα. Και έπ’ αυτού δυστυχώς δεν προσφέρονται εγγυήσεις ικανές να πείσουν τους πάντες, εντός και εκτός της χώρας, ότι ο δρόμος είναι χαραγμένος, η πορεία εξασφαλισμένη και τα σκυλιά δεμένα, που λέει ο λαός.

Αντιθέτως μάλιστα υπάρχουν πολλές εκδηλώσεις που μόνο ξεστρατίσματα φανερώνουν.

Ο Πρωθυπουργός έχει μια βασική υποχρέωση να εκπληρώσει.

Να εγγυηθεί την πορεία εξόδου από την κρίση και να την υπηρετήσει μη λογαριάζοντας το πολιτικό κόστος.

Αυτή είναι η μεγάλη ευθύνη του.

Δεν χωρούν πια κόλπα, ούτε υπεκφυγές.

Εδώ που φθάσαμε δεν υπάρχει επιστροφή.